Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Η δική μας ανάσταση. (Α΄προς Κορινθίους επιστολή απ. Παύλου, 15,12-22)12 Αν όμως κηρύττουμε ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί, πώς μερικοί ανάμεσά σας ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; 13 Αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. 14 Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας. 15 Επιπλέον παρουσιαζόμαστε και ψευδομάρτυρες απέναντι στο Θεό, αφού είπαμε γι’ αυτόν ότι ανέστησε το Χριστό ενώ δεν τον ανέστησε, αν βέβαια δεχτεί κανείς πως οι νεκροί δεν ανασταίνονται. 16 Γιατί αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τότε ούτε ο…
Στο Γολγοθά απαντιέται και λύνεται, σε πρώτη φάση, το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου, πρόβλημα θεολογικό, φιλοσοφικό, υπαρξιακό, το «πρόβλημα του κακού», το «πρόβλημα του πόνου» το οποίο συνοψίζεται στο ερώτημα: Πώς γίνεται ένας Θεός αγάπης να επιτρέπει τόσο κακό, πόνο, αδικία στον κόσμο; Αυτό το πρόβλημα ταλανίζει τους πάντες. Είναι η πρώτη αιτία που σπρώχνει πολλούς στην αθεΐα. Όλοι οι άθεοι αυτό επικαλούνται ως πρώτη αιτία της απιστίας στο Θεό. Αλλά & οι πιστοί στο Θεό σκανδαλίζονται εξίσου από αυτό το μέγα Πρόβλημα. Στο Γολγοθά το πρόβλημα αυτό λύνεται & απαντιέται! Ο ίδιος ο Θεός από αγάπη για εμάς…
(Βιβλίο: Ζητώ Αποδείξεις, Josh Mcdowell, εκδ. ο Λόγος, σελ. 283-369) Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΦΑΡΣΑ Ή ΑΛΗΘΕΙΑ;1Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗΠάνω από εφτακόσιες ώρες μελέτης του θέματος και εξονυχιστικής διερεύνησης της βάσης του, χρειάστηκαν για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι μια απ’ τις πιο κακόβουλες, φαύλες, άκαρδες φάρσες που πλάσαραν ποτέ στον άνθρωπο, Ή είναι το πιο καταπληκτικό γεγονός της Ιστορίας.Ο Ιησούς έχει τρία βασικά διαπιστευτήρια: (1) Την επιρροή της ζωής Του στην Ιστορία μέσω των θαυμάτων και της διδασκαλίας Του, (2) Τις προφητείες που εκπληρώθηκαν στη ζωή Του, και (3) την Ανάσταση Του. Η ανάσταση του Ιησού…
(ένας καταπληκτικὸς διάλογος τοῦ Ἁγ. Πορφυρίου καὶ τοῦ μακαριστοῦ Καθηγητῆ Ἰατρικῆς Γεωργίου Παπαζάχου).«...Ἠμουν θλιμμένος μετὰ ἀπὸ πρόσφατο θάνατο προσφιλοῦς μου προσώπου. Σκεπτόμουν γιὰ μέρες τὸ θέαμα τοῦ ἐνταφιασμοῦ, τὴν κάλυψη τοῦ νεκροῦ μὲ τὸ χῶμα καὶ τὴν ἐπακόλουθη σήψη τοῦ σώματος. Πῶς θὰ ἦταν ὁ ἄνθρωπος ἐὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων; Διαρκὴς χαρά, κανένα ἐρώτημα γιὰ τὴν αἰώνια μακαριότητά μας. Τώρα, «σκωλήκων βρῶμα καὶ δυσωδία». Ἐπάνω σ᾿ αὐτὲς τὶς σκέψεις μὲ πέτυχε ὁ παππούλης μ᾿ ἕνα τηλεφώνημά του. -Γιωργάκη, κάνεις ἰατρεῖο αὐτὴ τὴν ὥρα; -Ὄχι, γέροντα, τελείωσα.-Ἄνοιξε τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγελίον στὸ Ε΄ κεφάλαιο, στίχος 24, εἶναι τὸ…
Επιστολή 31- ΣΤΟΝ ΣΟΦΙΣΤΗ ΑΣΚΛΗΠΙΟ. Αξιάκουστη αντίθεση προς Έλληνα, για την ανάσταση του Σωτήρα.Γνώρισα κάποτε έναν ειδωλολάτρη με φοβερή ικανότητα στο λόγο, που είχε πολύ μεγάλη φήμη για τη δύναμη αυτή του λόγου του μεταξύ των πολλών, τον οποίο αποστόμωσα με λίγα λόγια. Όταν δηλαδή εκείνος πρόβαλε τα πάθη και τον σταυρό, προκαλώντας πλατειά γέλια, του απάντησα εγώ με ηρεμία: “Από που μπορείς να αποδείξεις ότι σταυρώθηκε;” Καθώς λοιπόν όλοι οι ακροατές εξεπλάγησαν και σκέφτονταν, τι άραγε ήθελα να επιτύχω λέγοντάς το αυτό, εκείνος απάντησε, σίγουρος ότι θα κερδίσει τη νίκη χωρίς κόπο, “Είναι γραμμένο στα Ευαγγέλια”. Σ’ αυτόν αμέσως ανταπάντησα:…
Για τους ποντοπόρους της ζωής, ανέκαθεν ο θάνατος ήταν κάτι το άκρως ανατριχιαστικό. Ήταν το μυστηριώδες, το ανεξερεύνητο ακρωτήρι, πέραν του οποίου κανείς δεν μπορούσε να δή τι συνέβαινε. Έμοιαζε σαν το νοτιώτερο ακρωτήρι της Αφρικής, το γνωστό με το όνομα της Καλής Ελπίδος. Άλλοτε ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ναυτικών, οι δε ιθαγενείς εβεβαίωναν, πως κανένα πλοίο, απ’ όσα επεχείρησαν να διαβούν, δεν διέφυγε το ναυάγιο. Αφ’ ότου όμως ο περίφημος θαλασσοπόρος Βάσκο ντε Γάμα κατώρθωσε, σώος και αβλαβής, να περάση, από τη στιγμή εκείνη η σκληρότης του ακρωτηρίου ηττήθη. Η τρομερότης του εξέλιπε. Το αδιάβατο ακρωτήρι…
Υπέροχο παράπονο. Κάποτε ένας άθεος παρασύρθηκε από ευσεβή γνωστό του και πήγε μαζί του στην Εκκλησία, όπου είχε να πατήση το πόδι του από πολλά χρόνια. Στην έξοδό τους, είπε ειρωνικά στον πιστό.- Οι προσευχές σας μου φαίνονται πολύ μακρές. Δεν θα μπορούσαν να ναι πιο σύντομες;Κι ο πιστός του απάντησε:- Γιατί όχι; Αλλά, να ξέρεις, αυτό συμβαίνει για τον εξής λόγο: όσο περισσότεροι λείπουν από την Εκκλησία, τόσο πιο πολλά είναι αναγκασμένοι οι παρόντες να λένε στον Θεό. Διότι λένε κι αυτά που θάλεγαν οι απόντες αδελφοί τους.(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973 Νο594) Τα αίτια της…
Το βάλσαμον. Ανέκαθεν το ανθρώπινον πνεύμα στάθηκε με έκσταση μπροστά στην παγερή σιωπή του τάφου. Διερεύνησε με αγωνία το μυστήριο του θανάτου και ρώτησε με επιμονή: «Από που έρχομαι και που πηγαίνω;».Αλλά στην αγωνιώδη αυτή ερώτηση, του δόθηκαν οι πιο αντίθετες απαντήσεις: «Από το Μηδέν στο Πουθενά», απάντησε αποκαρδιωτικά η αυτάρεσκη Απιστία.«Εκ του θανάτου εις την Ζωήν», απέδειξε ο Ιησούς «παρά τη πύλη» της Ναΐν. Και ο μεν σκεπτικιστής αποσβολωμένος μπροστά στο αίνιγμα του θανάτου, αναφωνεί μελαγχολικά μαζί με τον Ιούλιο Σιμόν: « Γεννήθηκα με την άγνοια. Έζησα με την αμφιβολία. Πεθαίνω με την αβεβαιότητα. Ω! υπέρτατον Ον, λυπήσου με !».Ο…
Μιλώντας με το Θεό σαν να είναι δίπλα μου. Ένα μεγάλο Ευχαριστώ σε Εκείνον.Τις ημέρες αυτές ζώντας από κοντά τα Θεία Πάθη, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας αισθάνθηκα μια έντονη ανάγκη να εκφράσω μια τεράστια ευγνωμοσύνη. Μια ευγνωμοσύνη που ένιωσα να ξεχειλίζει από τα βάθη της καρδιάς μου. Κύριε σε ευχαριστώ πολύ μου αξίωσες να είμαι κοντά Σου, να πω το ΝΑΙ στο διακριτικό κάλεσμα ΣΟΥ, να έχω ένα δικό μου στασίδι στο ναό Σου, και από εκεί να ενώνομαι πνευματικά σε μια κοινή προσευχή με όλους αυτούς που συναντώ κάθε Κυριακή στις δικές τους θέσεις, σε μια αιώνια σχέση…
Ο Άγιος Παΐσιος που ήταν ένα διάστημα στην Μονή του αγίου Φιλοθέου γράφει για τον γερο-Αυγουστίνο: «Η μορφή του Γέροντα ήταν φωτεινή, γιατί τον είχε επισκιάσει η Χάρις του Θεού. Την ώρα που θα έφευγε η ψυχή του Γερο-Αυγουστίνου το πρόσωπο του άστραψε τρεις φορές!».Ήταν Ρώσος στην καταγωγή, μιλούσε σπαστά ελληνικά και έλεγε: «Καρδιά Πάσχα, νους λάμπα, μάτια δάκρυα». Είναι καταπληκτικό! ενθουσιάσθηκα, γιατί αυτό είναι το απόσταγμα μιας ζωής... Αν το αναστρέψουμε, «στα μάτια δάκρυα-μετάνοια, στο νου φως-λάμπα, και στην καρδιά Πάσχα», τότε καταλαβαίνουμε πώς προχωρεί κανείς στην πνευματική ζωή. Ποιος δεν θέλει να ζήση το Πάσχα στην καρδιά του;…