Έχεις ακόμη ανησυχίες. Πες μου, από πού θα μπορούσαν να προέρχονται; Όλα τα εξωτερικά πάνε καλά. Όλα τα εσωτερικά τα έχεις επανεξετάσει και τακτοποιήσει. Την απόφασή σου την έχεις πάρει. Από πού, λοιπόν, προέρχονται αυτές οι ανησυχίες; Όλες είναι από τον εχθρό. Όλες. Από πουθενά αλλού.Τι άλλο θα μπορούσε να συμβαίνει; Μήπως σκέφτεσαι να φτιάξεις τη ζωή σου μόνη σου, με τις δικές σου ικανότητες και προσπάθειες; Αν πραγματικά αυτό σκέφτεσαι, σε συμβουλεύω ν' αλλάξεις αμέσως γνώμη, αλλιώς δεν θ' απαλλαγείς από τη σύγχυση και την ταραχή.Εξέτασε πάλι τον εαυτό σου ή θυμήσου ό,τι σου έχω υποδείξει και ό,τι έχει…

Ένας βογιάρος [μέλος της ρωσικής φεουδαρχικής τάξης], άπληστος και βίαιος, ο Θεόδωρος, σκεπτόμενος ότι ο πρώην ηγούμενος της Μονής Σιμονώφ θα είχε φέρει μαζί του πολλά πλούτη, έστειλε την νύχτα ληστές να λεηλατήσουν την μονή [της Λευκής Λίμνης]. Πλησιάζοντας στον άγιο τόπο, οι κακοποιοί είδαν πλήθος από τοξότες που την φύλαγαν άγρυπνοι, ενώ την επόμενη νύχτα υπήρχε εκεί μεγαλύτερο πλήθος ανθρώπων πού έμοιαζαν με φοβερούς πολεμιστές. Το έβαλαν στα πόδια τρομοκρατημένοι και διηγήθηκαν τα συμβάντα στον βογιάρο, ο όποιος έστειλε έναν υπηρέτη στο μοναστήρι για να μάθει αν κάποιο σπουδαίο και ισχυρό πρόσωπο είχε φθάσει εκεί με την συνοδεία του.…

Περίμεναν λοιπόν αρκετή ώρα οι κακοποιοί, ώσπου να συγκεντρωθεί στην εκκλησία το θεοσύλλεκτο εκείνο ποίμνιο με το μακάριο ποιμένα του Θεοδόσιο [του Κιέβου] και μόλις άρχισαν οι ορθρινοί ψαλμοί όρμησαν σαν άγριο θηρίο εναντίον τους. Όταν όμως έφτασαν μπροστά στο ναό, αναχαιτίσθηκαν από ένα φοβερό θαύμα: Ο ναός μαζί με όσους βρίσκονταν μέσα, άρχισε ν’ αποχωρίζεται από το έδαφος. Ανυψώθηκε στον αέρα σε τέτοιο ύψος, ώστε δεν μπορούσαν να τον φτάσουν. Οι πατέρες που ήταν μέσα δεν κατάλαβαν τίποτε.Οι ληστές μπροστά στο θαύμα, κυριεύτηκαν από μεγάλο φόβο και γύρισαν τρέμοντας στα σπίτια τους. Από τότε μετανόησαν και πήραν την απόφαση…

ΈΝΑΣ νέος καλόγερος είχε αφήσει στον κόσμο πολύ φτωχή την μητέρα του. Κάποτε έπεσε πείνα σ’ εκείνα τα μέρη κι ο καλόγερος, ανήσυχος για την μητέρα του, έβαλε στο ταγάρι του λίγα ψωμιά και ξεκίνησε να της τα πάει στο χωριό. Στον δρόμο άκουσε φωνή να του λέει:   - Εσύ έχεις την φροντίδα της γυναίκας ή εγώ;   Ο ευλαβής νέος κατάλαβε το σφάλμα του. Έπεσε στα γόνατα και ζήτησε από τον Θεό να τον συγχωρέσει.   - Κύριε, έλεγε με δάκρυα, Εσύ έχεις πάντοτε φροντίδα για τα πλάσματά Σου.   Ύστερα γύρισε στο κελλί του ήσυχος. Μετά από…

650. «Μη επιλήσεται γυνή του παιδίου αυτής του μη ελεήσαι τα έκγονα της κοιλίας αυτής; Ει δε και ταύτα επιλάθοιτο γυνή, αλλ΄ εγώ ουκ επιλήσομαί σου, είπε Κύριος» (Ησ. μθ’ 15). Υπάρχει στον κόσμο αγάπη μεγαλύτερη από την αγάπη της μάνας; Είναι δυνατόν μία μητέρα να μη ληπηθή το παιδί της, να το ξεχάση; Ας υποθέσουμε ότι αυτό το απίθανο πράγμα συμβαίνει. Αλλά εγώ – λέγει ο Κύριος – σας έχω αγάπη που υπερβαίνει απείρως την αγάπη της μητέρας προς το παιδί της. Εγώ ποτέ δεν θα σας ξεχάσω και δεν θα σας παραπετάξω. Τι πεποίθησι, τι ελπίδα ο Ίδιος…

578. Μία ορατή απόδειξις της πανταχού παρουσία και της Πρόνοιας του Θεού μας δίδεται από τη χλωρίδα, τον φυτικό κόσμο. Τα φυτά δίνουν το παρών τους παντού της γης. Στολίζουν τις πεδιάδες, εμφανίζονται στις απρόσιτες κορυφές των ψηλών βουνών, βλασταίνουν στις ερήμους, εμφανίζονται ακόμη και στα βάθη των θαλασσών. Και ποιος κάνει τα φυτά να αναπτύσσωνται και ποιος τα κοσμεί με τα χρώματα των λουλουδιών; Ο Κύριος και Θεός μας. Αυτός «αμφιέννυσιν αυτά» με την ασύγκριτο ομορφιά τους. Αλλά αν ο Θεός με τόση μέριμνα και στοργή ντύνη τα φυτά, είναι δυνατό να αδιαφορή, έστω και στιγμιαία, για τον άνθρωπο,…

Εμμονήστην αμαρτία Εκείνο, που είναι χειρότερο από την αμαρτία, είναι το να εμμένη κανείς στην αμαρτία. Και εκείνο που είναι πιο φοβερό από την πτώσι, είναι, το να παραμένη κανείς στην πτώσι.Ε.Π.Ε. 30,192Εμπειρίακολάσεως Οι Νινευΐτες, αν δεν είχαν φοβηθή την καταστροφή, θα καταστρέφονταν. Επειδή όμως φοβήθηκαν, γι’ αυτό δεν καταστράφηκαν. Στην εποχή του Νώε οι άνθρωποι, αν είχαν φοβηθή τον κατακλυσμό, δεν θα κασταστρέφονταν από αυτόν. Και οι Σοδομίτες, αν είχαν φοβηθή την απειλή, δεν θα καίγονταν. Είναι φοβερό κακό να περιφρονής την απειλή. Όποιος περιφρονεί την απειλή, θα καταλάβη σύντομα την τραγωδία εμπειρικά· θα αποκτήση πείρα της. Τίποτε δεν…

Είπεν ο Κύριος· «Ούτως εστίν η βασιλεία του Θεού, ως αν άνθρωπος βάλη τον σπόρον επί της γης, και καθεύδη και εγείρηται νύκτα και ημέραν, και ο σπόρος βλαστάνη και μηκύνηται ως ουκ οίδεν αυτός. αυταμάτη γαρ η γη καρποφορεί, πρώτον χόρτον, είτα στάχυν, είτα πλήρη σίτον εν τω στάχυϊ» (Μκ. 4:26-28). Ποια είναι αυτή η Βασιλεία του Θεού, για την οποία μιλάει εδώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός; Αυτή για την οποία είπε· «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λκ. 17, 21). Με το παράδειγμα του σπόρου που βλασταίνει και στη συνέχεια γίνεται στάχυ, ο Κύριος μας αποκαλύπτει…

Παρηγοριά στους πενθούντες -Πόση δύναμη χρειάζονται, Γέροντα, οι άνθρωποι, για να αντιμετωπίσουν τον αιφνίδιο θάνατο! -Άμα έχουν συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής, βρίσκουν την δύναμη να αντιμετωπίσουν τον θάνατο, γιατί τον αντιμετωπίζουν πνευματικά. Με τα μηχανάκια πόσα παιδιά καταστρέφονται! Πόσα παλληκάρια σκοτώνονται με τις μοτοσυκλέτες! Σηκώνουν την μοτοσυκλέτα πίσω στην μία ρόδα, οπότε εύκολα τουμπάρουν και σπάζουν το κεφάλι τους. Το θεωρούν κατόρθωμα ποιος θα σηκώση την μοτοσυκλέτα περισσότερο! «Κρατούσα, λέει, σούζα την μοτοσυκλέτα στην πίσω ρόδα και τουμπάρισα». Ο διάβολος, βλέπεις, τι τους βάζει να κάνουν, για να χτυπήσουν στο κεφάλι; Γιατί αλλιώς, ακόμη κι αν είχαν κάποιο ατύχημα, μπορεί να χτυπούσαν αλλού και να μη…

427. Πόσοι χριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν τη δόξα του Θεού και των Αγίων του ενώπιον των «υἱων τοῦ αἰῶνος τούτου», που τη βλασφημούν! Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστις τους εξανεμίζεται! Η πίστις αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πη: «γενηθήτω τό θέλημά σου». Ή να αναφωνήση: «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον » (Ιωβ α’ 21). Αν δεν…