Ο θαυμαστός άγιος Ιάκωβος ΤσαλίκηςΜία άλλη φορά που είχα πάει να μείνω στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, αφού τελείωσε η θεία Λειτουργία και εκείνη τη μέρα ήταν Λειτουργός ο ίδιος ο γέροντας Ιάκωβος, περίμενα ως το απόγευμα για να τον δω κατ’ ιδίαν, διότι όταν μιλούσες μαζί του ένοιωθες άλλος άνθρωπος, πετούσες, σου μετέδιδε την Χάρη του Θεού, αλλά και την ουράνια ευωδία που έβγαινε απ’ το σώμα του· τουλάχιστον εγώ ο αμαρτωλός, με την βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του οσίου Δαυΐδ, ένοιωθα την άρρητη ευωδία όταν ήμουν δίπλα του, αλλά δεν του το έλεγα, γιατί κατάλαβα ότι…

«Εγεννήθη ο Κύριος μας από γυναίκα, δια να ευλογήση την γυναίκα. Εγεννήθη ο Κύριος μας από αρραβωνιασμένην δια να ευλογήση τον γάμο. Και να χαιρώμασθεν, αδελφοί μου, και να ευφραινώμασθεν, όπου μας έδωκεν ο Κύριος ευλογημένον γάμον. Και επαράγγειλεν ο Κύριος να παίρνη ο άνδρας μίαν γυναίκα, ομοίως και η γυναίκα έναν άνδρα. Και αφού αρραβωνιασθούν, να εξομολογηθούν το ανδρόγυνον με πίστιν καθαράν, με φόβον και τρόμον και με ευλάβειαν και να μεταλαμβάνουν τα Άχραντα μυστήρια με φόβον και με τρόμον και με ευλάβειαν. Και ύστερα από το μεταλάβημα να στεφανώνονται μέσα εις την εκκλησίαν. Τότε αδελφοί μου, λέγεται ευλογημένος…

ΑΛΛΟΣ καλόγερος είχε αδελφό στον κόσμο φτωχό οικογενειάρχη. Τον λυπόταν που βασανιζότανε και τον βοηθούσε από τα λίγα που κέρδιζε από το εργόχειρό του. Μα όσο πιο πολύ του έδινε, τόσο εκείνος και τα παιδιά του υπέφεραν από πείνα και στέρηση. Στενοχωρημένος ο καλόγερος γύρεψε την συμβουλή κάποιου πνευματικού γέροντα. -Αν θέλεις να με ακούσεις, του είπε εκείνος, πάψε να τον ελεείς. Όταν ξαναέρθει να σου ζητήσει, πες του: Εγώ, αδελφέ μου, όταν είχα σου έδινα, τώρα όμως βρέθηκα σε ανάγκη. Βοήθησέ με κι εσύ από την δουλειά σου. Αν σου φέρει τίποτε, δώσε το ελεημοσύνη σε φτωχό ή άρρωστο…

ΑΛΛΟΣ καλόγερος είχε αδελφό στον κόσμο φτωχό οικογενειάρχη Τον λυπόταν και τον βοηθούσε από τα λίγα που κέρδιζε από το εργόχειρό του. Μα όσο πιο πολύ του έδινε, τόσο εκείνος και τα παιδιά του υπέφεραν από πείνα και στέρηση. Στενοχωρημένος ο μοναχός, συμβουλεύτηκε έναν άγιο Γέροντα. - Αν θέλεις να μ’ ακούσεις, του είπε εκείνος, πάε να τον ελεείς. Όταν ξαναέρθει να σου ζητήσει, πες του: Εγώ, αδελφέ μου, όταν είχα σου έδινα, τώρα όμως βρέθηκα σε ανάγκη. Βοήθησέ με κι εσύ από την δουλειά σου. Αν σου φέρει τίποτε, δώσε το έλεημοσύνη σε φτωχό ή άρρωστο και ζήτησέ του…

[…] Ο Χριστός αφού πήρε κάτι εκλεκτό από την ανθρώπινη φύση, έτσι ακριβώς το πρόσφερε στο Θεό. Και αυτό που γίνεται στα χωράφια που είναι σπαρμένα με σιτάρι, όταν κάποιος πάρει λίγα στάχυα και κάνει ένα μικρό δεμάτι και το προσφέρει στο Θεό, ευλογεί με το μικρό δεμάτι όλο το χωράφι, αυτό έκανε και ο Χριστός. Μ’ εκείνο το ένα σώμα και την εκλεκτή προσφορά έκανε να ευλογηθεί το ανθρώπινο γένος. […] (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)