"Αν δεν τον μαλώσεις, η ψυχή του μαλακώνει" Γι' αυτό πολλές φορές ας μη μιλάμε και ας μην ελέγχουμε τους άλλους. Θυμάμαι, εδώ, τον Γέροντα Πορφύριο που έλεγε: "Βρε, όταν μαλώσεις κάποιον που φταίει, τί θα κάνει τότε; Όχι μόνο δεν θα σε ακούσει, αλλά θα προσπαθήσει να αμυνθεί και να σου αποδείξει το αντίθετο. Και θα κλείσει η ψυχή του περισσότερο.Ενώ αν τον αφήσεις και δεν το μαλώσεις και δεν τον ελέγξεις, η ψυχή του μαλακώνει, γίνεστε φίλοι, και σιγά σιγά έρχεται και σου λέει εκείνος αυτά που θα του έλεγες εσύ". Γι' αυτό, κυρίως, ας λέμε στο Θεό…

Αναπαυόσουν πάντοτε κοντά στον π. ΠορφύριοΉτανε η αποδοχή που ένιωθες με την πρώτη επαφή στην εξομολόγηση. Δεν υπήρχε κανένας φόβος, καμιά επιτίμηση.Βέβαια, η αποδοχή. Σε αποδεχόταν ο Γέροντας όπως ήσουνα. Σε αυτό συγγένευε και με τον πατέρα Παΐσιο. Μιλούσε με ένα νέο 12 ώρες, ωσότου έφυγε θεραπευμένος.Ένα από τα κυριότερα χαρίσματά του ήταν η ανοικτή καρδιά στην οποία έμπαινες μέσα και αναπαυόσουν.-Μετά, σιγά σιγά, έπαιρνε το νυστέρι και σου έβγαζε τα αρρωστημένα.-Δεν έκανε καθόλου υποχωρήσεις.[Γερ. 115](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 347-348)

" Η σωτηρία του παιδιού σας περνά μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας "Οι γονείς ενός δύστροπου και επαναστατημένου παιδιού κατέφυγαν στο Γέροντα διεκτραγωδώντας την κατάστασή τους και ζητώντας οδηγίες για τη σωστή αντιμετώπισή της.Ο Γέροντας τους έλεγε, τί πρέπει εκείνοι να προσέξουν στη ζωή τους. Οι γονείς, κάθε τόσο, επανέφεραν το θέμα του παιδιού τους, αλλά ο Γέροντας πάλι τους μιλούσε για τα χριστιανικά τους καθήκοντα, ως γονέων. Τότε οι γονείς εξανέστησαν και του είπαν : Γέροντα, εμείς δεν ήρθαμε εδώ για τον εαυτό μας. Αυτά που μας λέτε τα ξέρουμε από μικρά παιδιά και τα διδάσκουμε στους…

"Μην υπενθυμίζεις στον άλλον τα σφάλματα του" Ήθελα να έχω τη γνώμη του Γέροντα για μια διαπίστωσή μου και, όταν μου δόθηκε ευκαιρία, του είπα: Γέροντα, από παρατηρήσεις μου σε διάφορα περιστατικά της ζωής μου, έχω καταλήξει σ' ένα συμπέρασμα, που προσπαθώ να το εφαρμόζω, όσο μπορώ, στην πράξη: Όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μου και είμαι πεπεισμένος για την ορθότητα της απόψεώς μου, του λέω: Ας σταματήσουμε την αντιδικία κι ας το αφήσουμε στο Θεό, να μας δώσει εκείνος, μέσα από τα γεγονότα την ορθή απάντηση. Όταν, αργότερα, τα γεγονότα με δικαιώνουν, δεν υπενθυμίζω στον τέως αντίδικό μου τη συζήτηση…

" Για την πεθερά και τη νύφη "Έλεγε σε μία πεθερά που έψαχνε να βρει σπίτι, για να κατοικήσει δίπλα στο γιο της. " Να το βρεις κοντά, αλλά, αν θέλεις τη συμβουλή μου, να 'ναι ένα χιλιόμετρομακριά ".Κι όταν η πεθερά έλεγε : Γιατί, Γέροντα, είμαι, νομίζετε, μία τόσο πολύ κακή πεθερά ; αυτός απαντούσε : " Όχι, παιδί μου, δεν σου 'πα εγώ κάτι τέτοιο αλλά να, θα σου ξεφύγει μια μέρα και θα του πεις : Παιδί μου, πάρε το πουλόβερ σου, κάνει κρύο, και η νύφη θα πει από μέσα της : Τί την νοιάζει αυτή…

"Τι σήμαινε "ελευθερία" κοντά στο Γέροντα" Κάθε φορά που συναντούσα το Γέροντα Πορφύριο, ένιωθα ότι η συνομιλία μαζί του ήταν μία πνευματική πανδαισία. Κι αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν η ελευθερία που άφηνε στο συνομιλητή του. Έβλεπα στο πρόσωπό του ενσαρκωμένη όλη την ελευθερία της Ορθοδοξίας.Ποτέ ο Γέρων Πορφύριος δεν υποχρέωνε οποιονδήποτε να κάνει κάτι και ποτέ δεν υποδείκνυε οτιδήποτε, που να αίρει την ελευθερία του άλλου. Γι' αυτό δεν ήθελε ούτε εμείς να υπερβαίνουμε τους άλλους, αλλά να τους σεβόμαστε. Έχοντας αυτή την αγιότητα μέσα του, έβλεπε μ' ένα άπειρο έλεος τον κόσμο.Μ' αυτή ακριβώς την ελευθερία…

Τί, πότε, πώς μιλούσε ο Γέροντας Εκείνο που ήταν πραγματικά θαυμαστό, ήταν η διάκριση που είχε. Γνώριζε ανά πάσα στιγμή τί έπρεπε να πεί στον καθένα, ανάλογα με το πόσο δεκτικός ήταν ο καθένας μας στη δεδομένη στιγμή. Όταν έβλεπε ότι δεν είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε αυτά που ήθελε να μας πεί,έλεγε πολύ λίγα πράγματα και πρόσθετε: "Καλά, θα τα ξαναπούμε".Χρησιμοποιούσε πάρα πολύ τα παραδείγματα. Πολλές φορές, αντί να μας πεί απ' ευθείας ό,τι θα μας έλεγε, μας το έλεγε με παραδείγματα: "Μια κυρία, που είχε αυτά τα προβλήματα με τα παιδιά της … " , ή "μια κοπέλα, που…

" Ν' αποχωρισθείς από την πεθερά σου "Ο Γέροντας καθοδηγούσε τα πνευματικά του τέκνα, μερικές φορές με τρόπο οδυνηρό, εφόσον το έκρινε πνευματικώς αναγκαίο. Σε μία πνευματική του θυγατέρα, που μόλις είχε πεθάνει ο άντρας της, της είπε : " Τώρα πρέπει ν' αποχωριστείς από την πεθερά σου. Αφού έχει κι άλλα παιδιά, να την αφήσεις να ζεις με ένα παιδί της. Διότι, αν ζήσετε μαζί, βλέπω ότι από την πίκρα της, θα στρέψει τα παιδιά σου και εναντίον σου. Οπότε κι εκείνη θα αμαρτήσει πολύ και θα βάλει σε πνευματικό κίνδυνο την ψυχή τη δική σου και των παιδιών…

" Το επαναστατημένο παιδί και ο καλός πατέρας "Έλεγε ο π. Πορφύριος ότι το ενδιαφέρον του καλού πατέρα για το παιδί του πρέπει να μένει αμείωτο ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται και επαναστατεί και δεν τον ακούει και παίρνει ακόμη και θέσεις εχθρικές και αντίθετες. Εκεί θα φανεί η δεξιοτεχνία, αλλά κι η αγάπη του καλού πατέρα, γιατί τα παιδιά, μέχρι να εισέλθουν εις την ανδρική ηλικία, κάνουν πολλές ανέμπειρες και ανόητες ενέργειες και προκαλούν τους γονείς, ειδικά τον πατέρα.Ο πατέρας του καμμιά φορά στη σκληρύνεται και, από απερισκεψία λησμονεί τη θέση του καλού πατέρα και γίνεται…

Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του διαβόλου Όταν, μετά από λίγες μέρες, τον επισκέφθηκα, ο Γέροντας προχώρησε περισσότερο. Μου είπε:" Ο διάβολος είναι προσωπικότητα και γι' αυτό ο Θεός σέβεται την ελευθερία".Αυτό δεν το είχα φανατασθεί. Να σεβασθεί ο Θεός την ελευθερία των αγγέλων που δεν αμαρτάνουν, να σεβασθεί την ελευθερία των ανθρώπων που αμαρτάνουν και μετανοούν, μου ήταν κατανοητό. Να σεβασθεί όμως την ελευθερία και των ασεβών δαιμόνων, που αμαρτάνουν και δε μετανοούν, μου ήταν ακατανόητο. Μέχρι ποιό σημείο η αγάπη του Θεού σέβεται την ελευθερία των λογικών πλασμάτων Του; Μήπως δεν υπάρχει οριακό σημείο; Όμως τότε, πώς γίνεται…