«Μακάριοι όσοι νιώθουν την πνευματική τους φτώχεια, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών» (Ματθαίος 5:3)
Μια εφημερίδα είχε τίτλο σ’ ένα άρθρο-έρευνα: «Με ποια κριτήρια μετράς έναν άνθρωπο;». Μερικά από τα κριτήρια ήταν: Η ικανότητα του να κερδίζει και να χρησιμοποιεί τα χρήματα. Η αξία και η χρονολογία του αυτοκινήτου του. Πόσα μαλλιά έχει. Η δύναμη και το σωματικό του ύψος. Η δουλειά που έχει και πόσο επιτυχημένος είναι. Ποια σπορ αγαπά. Σε πόσα σωματεία μετέχει. Η δυναμικότητα και η αξιοπιστία του.
Πολύ ρηχά και επιφανειακά είναι τα κριτήρια με τα οποία μετράμε τους ανθρώπους. Τα κριτήρια όμως που χρησιμοποιεί ο Χριστός για να αξιολογήσει τον άνθρωπο βρίσκονται σε χτυπητή αντίθεση. Προσέξτε μερικές από τις αξίες και τα μέτρα του Κύριου μας: «Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα… οι ελεήμονες… οι καθαροί στην καρδιά… οι ειρηνοποιοί… οι διωκόμενοι για τη δικαιοσύνη…». Άραγε, εμείς πώς βλέπουμε και με τι μέτρα αξιολογούμε τους άλλους αλλά και τους εαυτούς μας;
Κύριε, κάνε με να αξιολογώ τη ζωή μου, όχι με βάση του τι σκέπτεται και λέει ο κόσμος αλλά τι Εσύ λες στο Λόγο Σου.
(Γ.Σ.Κ.)
«…Μη φοβάσαι, γιατί εγώ σε λύτρωσα… Είσαι πολύτιμος στα μάτια μου, έχεις για μένα αξία και σ’ αγαπώ…» (Ησαΐας 43:1,4)
«Γεννήθηκα με μια ουλή στο χείλος μου κι όταν άρχισα να πηγαίνω στο σχολείο τα παιδιά στην τάξη μου μ’ έκαναν να καταλάβω πως φαινόμουν διαφορετική από τους άλλους, ένα κορίτσι με παραμορφωμένα χείλη, με στραβή μύτη, με άσχημα δόντια και παράξενη φωνή. Όταν οι συμμαθητές μου με ρωτούσαν τι μου συνέβη τους έλεγα ότι είχα πέσει πάνω σ’ ένα κομμάτι γυαλί. Προτιμούσα να τους λέω πως είχα κάποιο ατύχημα, παρά ότι είχα γεννηθεί έτσι… Στη Δευτέρα Δημοτικού είχαμε μια πολύ αγαπητή δασκάλα. Ήταν κοντή και παχουλή, αλλά ακτινοβολούσε ευτυχία. Κάθε χρόνο η δασκάλα μας έκανε μια ακουστική εξέταση. Ήρθε και η σειρά μου. Έπρεπε να σταθούμε κοντά στην πόρτα και να κλείσουμε το ένα αυτί. Εκείνη ήταν καθισμένη στο γραφείο της και ψιθύριζε κάτι που έπρεπε να το επαναλάβουμε π.χ. «Ο ουρανός είναι γαλανός» ή κάτι άλλο. Περίμενα με ανησυχία ν’ ακούσω τι θα μου έλεγε: Ψιθύρισε λίγες λέξεις που ο Θεός είχε βάλει στο στόμα της και που άλλαξαν όλη τη ζωή μου. Είπε: «Πόσο θα επιθυμούσα να ήσουν κόρη μου!».
Αυτά είναι τα λόγια που ψιθυρίζει ο Θεός στο αυτί του καθενός μας, τα ακούμε;
(Σ.Ι.)
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)