Τι θα πει να είσαι άνθρωπος της Εκκλησίας; Να τι θα πει, με απλά λόγια: Βλέπεις έναν φτωχό που ζητάει ελεημοσύνη; Αναγνώρισε σ’ αυτόν τον αδελφό σου και ελέησέ τον, αντικρίζοντας στο πρόσωπό του τον ίδιο τον Χριστό. Σε επισκέπτεται ένας άνθρωπος γνωστός ή και άγνωστος; Δέξου τον όπως θα δεχόσουνα τον Κύριο, αν σου χτυπούσε την πόρτα. Αγκάλιασέ τον με την αγάπη σου, φιλοξένησέ τον με χαρά και συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα. Βλέπεις έναν κληρικό; Αναγνώρισέ τον ως ποιμένα των λογικών προβάτων του Χριστού, που έργο του είναι να αναγεννά πνευματικά και να καθοδηγεί τους ανθρώπους προς την…

275. Δεν μπορείς να δαμάσης κανένα πάθος, καμμία αμαρτία χωρίς τη βοήθεια του Χριστού, του Σωτήρος σου. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ήλθε στον κόσμο, έπαθε, σταυρώθηκε, ανέστη εκ νεκρών: για να μας βοηθή σε όλα, για να μας γλιτώνη από την αμαρτία, για να μας σώζη από τη βία των παθών, για να μας καθαρίζη από τους ρύπους του κακού και να μας ενισχύη, με το Άγιο Πνεύμα του, να κάνουμε το καλό. Ρωτάς τον εαυτό σου πώς θα σωθής όταν συναντάς την αμαρτία σε κάθε βήμα σου, όταν πέφτης θύμα της κάθε στιγμή; Υπάρχει μία απλή απάντησις στο…

Πλησίασε διακριτικά τον εισπράκτορα Τον Παππούλη τον περίμενε μία μεγάλη δοκιμασία, που τον στενοχώρησε πάρα πολύ. Συγκεκριμένα, ο εισπράκτορας του λεωφορείου με το οποίο ταξίδευε, άρχισε να χλευάζει το Γέροντα και να λέει διάφορες ανοησίες, που προκαλούσαν το γέλωτα στους άπιστους συνεπιβάτες του και την αγανάκτηση των πιστών. Έτσι, οι επιβάτες χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα, και με φωνές ο εισπράκτορας εξακολουθούσε να συμπεριφέρεται απρεπώς.Όλα αυτά είχαν στενοχωρήσει σε μεγάλο βαθμό τον Παππούλη, ο οποίος επιμελώς απέφυγε να λάβει μέρος στη συζήτηση.Όταν, όμως, σταμάτησε κάπου το λεωφορείο για ξεκούραση και οι επιβάτες κατέβηκαν κάτι να πιούν ο Παππούλης σηκώθηκε και πλησίασε…

"Δε μιλάω σε κανέναν για το Χριστό αν δε το ζητήσει"Πρέπει να θέλει ο άλλος να κάμει κάτι. Και θυμάμαι το γέροντα Πορφύριο που έλεγε: "Εγώ βρε δε μιλάω σε κανέναν για το Χριστό, εάν δε θέλει, εάν δε μου το ζητήσει". Και δεν το έλεγε εγωιστικά αλλά από σεβασμό της ελευθερίας των άλλων. "Εγώ προσεύχομαι γι' αυτούς, τους κάνω και θαύματα ακόμη, αλλά δεν τους μιλάω. Θέλω να ανοίξει η ψυχή τους και να μου το ζητήσουνε.[Αρχ.Αναν.Κουστένη, Λόγοι Β',σ.75] Πρώτη φορά είδαμε παπά και να μή μας μιλήσει για το Θεό!Κι έλεγαν οι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι: "Πρώτη φορά…

Ευεργεσία στην ευεργέτιδα Ο αρχιμανδρίτης Βενέδικτος Πετράκης (+ 8 Σεπτεμβρίου 1961) ανέπτυξε μια θαυμαστή ποιμαντική δραστηριότητα στην Ι. Μητρόπολι Αιτωλοακαρνανίας και ιδιαίτερα στο Αγρίνιο. Πολλά πνευματικά αναστήματα της περιοχής αυτής είναι καρποί της πολυετούς συστηματικής εργασίας και της φλογερής αγάπης του για τον Θεό και τον πλησίον. Στα νεανικά του προπαντός χρόνια τον βοήθησε οικονομικά μια ευλαβής κυρία από την Πάτρα, η Μελπομένη Μπουλμπασάκου. Με τη συμπαράστασί της μπόρεσε να σπουδάση Θεολογία. Κάποτε, όταν σαν ώριμος ιεροκήρυξ άπλωνε τη δράσι του σε όλη την Αιτωλοακαρνανία, έλαβε ένα τηλεφώνημα, που του γνωστοποιούσε ότι η ευεργέτις του βρισκόταν στα τελευταία της και…

" Η εμβέλεια της προσευχής του Παππούλη "" Είχα παιδί μου, Ανάργυρε, μου είπε ο Παππούλης μιά ημέρα, έναν πολύ καλό μου φίλο, ιερομόναχο, ο οποίος έλαβε εντολή να πάει στην Αμερική να κηρύξει το λόγο του Θεού. Στεναχωρηθήκαμε και οι δύο γι' αυτό το χωρισμό. Όμως η Αρχιεπισκοπή ήταν ανένδοτη. Έπρεπε να φύγει αμέσως. Έτσι και έγινε.Την ημέρα που αποχαιρετιστήκαμε, δώσαμε υπόσχεση ενώπιον του Θεού, ο ένας να προσεύχεται για τον άλλον σε όλη μας τη ζωή. Από την πρώτη κιόλας βραδιά, εγώ άρχισα να προσεύχομαι για τον φίλο μου. Και εκείνος μου έγραφε πως έκανε το ίδιο για…

103. «Έμεινε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις» (Λουκ. α΄ 56). Τρεις μήνες έμεινε η Μαριάμ κοντά στην Ελισάβετ. Αν τόσο μεγάλα, ωραία, βαθυστόχαστα και εμπνευσμένα από το Άγιο Πνεύμα είπαν τις πρώτες μόλις στιγμές της συναντήσεώς των, σκέπτεται κανείς πόσα ακόμα πιο πολλά και πιο ωραία θα αντάλλαξαν μεταξύ τους μέσα σε τρεις ολόκληρους μήνες...Κι όμως για όλα αυτά η Κ. Διαθήκη σιωπά. Η σιωπή αυτή του Ευαγγελίου ίσως να σημαίνη ότι το υπόλοιπο διάστημα οι δύο συγγενείς γυναίκες έζησαν εντελώς απλά, χωρίς άλλες εξάρσεις και προφητικές ωδές· ότι οι ώρες και μέρες πέρασαν ευχάριστα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα…

"Δεν ήθελε να μας μετασκευάσει σε αντίγραφά του"Ο Γέροντας σεβόταν την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του άλλου, διότι αυτός ήταν "εικών της αρρήτου δόξης του Θεού, ει και στίγματα φέρων πταισμάτων".Τον δεχόταν όπως ήταν, έστω και παραμορφωμένον από την αμαρτία. Δεν επιχειρούσε να τον αλλάξει βίαια, αλλά προσευχόταν μυστικά να θελήσει εκείνος να αλλάξει, αγαπώντας το Χριστό. Αν και βρισκόταν τόσο ψηλά, βλέποντάς μας να έρπουμε τόσο χαμηλά, δεν ήθελε να μας ισοπεδώσει, για να μας μετασκευάσει σε αντίγραφά του. Σεβόταν την ελευθερία μας, ακόμη και στις κακές επιλογές της, ευχόμενος αυτές να γίνουν καλύτερες, αλλά από εμάς τους ίδιους.Είχε όλη…

Παιδιά και πνευματική ζωή -Γέροντα, μια μητέρα δίνει αγιασμό στο παιδί της και το παιδί τον φτύνει. Τί να κάνη;-Να κάνη προσευχή για το παιδί της. Ίσως και ο τρόπος που δίνει στο παιδί τον αγιασμό να του προκαλή αντίδραση. Για να είναι τα παιδιά στον δρόμο του Θεού, πρέπει και οι γονείς να ζουν σωστά πνευματικά. Μερικοί γονείς που θρησκεύουν προσπαθούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να γίνουν καλά παιδιά, όχι γιατί τους απασχολεί η σωτηρία της ψυχής τους, αλλά γιατί θέλουν να έχουν καλά παιδιά. Περισσότερο δηλαδή τους στενοχωρεί τί θα πη ο κόσμος για τα παιδιά τους,…

Η αποτροπή της καταστροφής Το μεσημέρι της Πέμπτης, 7 Ιουνίου 1956, άρχισε να συννεφιάζη, ν’ αστράφτη και να βροντά στο χωριό των Τρικάλων Πλάτανος, που εφημέρευε ο ευλαβέστατος παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης. «Έδειχνε μεγάλο κακό, διηγείται ο ίδιος, που αν αυτό ερχόταν στο χωριό μας, δεν θα έμενε τίποτε όρθιο και ζωντανό! Μόλις βάραιναν πολύ τα σύννεφα και έφθασαν στα σύνορα του χωριού, τρέχω στους Ταξιάρχες και γονυπετής, μετά δακρύων, τους παρακάλεσα να παραμερίσουν το μεγάλο αυτό κακό και να το ρίξουν στ’ άκαρπα ξύλα και στ’ άγρια βουνά. Και, ω του θαύματος! Εισακούσθηκε η δέησις μου και αμέσως το γύρισαν πίσω.…