(Του Hans Kung Ομότιμου καθηγητού Οικουμενικής Θεολογίας Πανεπιστημίου Τυβίγγης)«Διαφορετική είναι η συμπεριφορά μας με «εξω-κοσμικές» εικοτολογίες (=πιθανολογίες), οι οποίες χωρίς κάποια εμπειρικά δεδομένα αξιώνουν να δεχτούμε τελείως χωρισμένες από το δικό μας σύμπαν χωροχρονικές δομές, επομένως άλλα «σύμπαντα», μάλιστα ένα «πολυσύμπαν».Στην εικοτολογούσα φαντασία οι θεωρίες για τους πολλούς κόσμους δεν θέτουν όρια και έτσι έχει κανείς το βάσανο της εκλογής ή την εκλογή του βασάνου:-        Πρέπει άραγε κανείς, μαζί με τους Adrej Linde και Alexander Vilenkin, να δεχτεί μία απεριόριστη φάση επέκτασης, μέσα στην οποία αναπτύσσονται πολλά σύμπαντα από χωριστές αρχικές εκρήξεις;-        Ή πρέπει κανείς, μαζί με τους Alan Guth,Edward…

Η υπόθεση των τυχαίων συμπτώσεων δεν είναι σημερινή. Αποτελεί αρχαία θεωρία, την οποία κατά την προχριστιανική εποχή υποστήριξαν οι Δημόκριτος, Επίκουρος και Λουκρήτιος. Θαυμασιότατα κατειρωνεύτηκε αυτήν ο Βολταίρος με τα επόμενα λόγια του, τα οποία μολονότι εμφανίζονται ως ευφυής αστειότητα, αντιγράφουν επακριβώς και πιστώς την πραγματικότητα. «Πάρτε σάκο γεμάτο με σκόνη, έγραφε ο Βολταίρος. Αδειάστε τον μέσα σε βυτίο. Κουνήστε το κατόπιν καλά και για πολλή ώρα. Θα δείτε ότι θα προέλθουν κατά τη διάρκεια της κίνησης αυτής φυτά, ζώα και εικόνες....