ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
ΈΝΑΣ νέος μοναχός ρώτησε κάποιο Γέροντα πώς κατόρθωσαν οι παλαιότεροι Πατέρες να φτάσουν σε μεγάλα μέτρα αρετής, ενώ οι νεώτεροι, αν και κοπιάζουν κι αυτοί, δεν μπορούν να προοδεύσουν. - Εκείνοι, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Αββάς, είχαν σαν κύριό τους έργο την προσευχή κι όλα τ’ άλλα τα θεωρούσαν πάρεργο. Οι σημερινοί μοναχοί θεωρούν έργο τα σωματικά και πάρεργο την προσευχή, γι΄ αυτό κοπιάζουν δίχως ψυχική ωφέλεια. Λησμονούν τα λόγια του Σωτήρος «ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. στ' 33). (Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη,…
ΞΕΚΙΝΗΣΕ κάποτε ο Αββάς Μακάριος να πάει στο όρος του Μεγάλου Αντωνίου, για να συνομιλήσει με την κορυφή των ασκητών. Περπάτησε πολλές ημέρες μέσα στην άγρια έρημο, ανάμεσα από απάτητους τόπους, κι έφτασε κατάκοπος στην σπηλιά του Οσίου. Χτύπησε την μικρή πόρτα με ευλάβεια. Ο Αντώνιος βγήκε και τον ρώτησε ποιός ήταν και τί ήθελε. - Είμαι ο Μακάριος, Αββά, κι επιθυμώ ν’ ακούσω την διδαχή σου. Αντί για άλλη απάντηση, ο Αντώνιος του έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα. Ήθελε να δοκιμάσει την υπομονή του. Ο Αββάς Μακάριος περίμενε έξω όρθιος, μ’ όλο που ήταν κατάκοπος από την μακρινή οδοιπορία. Δεν…
Άθλιοιόσοι περιφρονούν τα αιώνια Είμαστε άθλιοι και ταλαίπωροι. Ήρθαν στα χέρια μας τόσα αγαθά απ’ τους ουρανούς, κι εμείς τα απωθήσαμε και τα πετάξαμε με μανία. Ε.Π.Ε. 34,102 Αθυμίαχειρότερη από το θάνατο«Χαλεπώτερον αθυμία θανάτου».Ε.Π.Ε. 7,460 υπέρμετρηΒλέπεις πόσο σατανικό είναι το να θρηνείς παραπάνω από όσο πρέπει! Είναι κατόρθωμα της σατανικής παγίδας. Μετατρέπουμε, λοιπόν, το φάρμακο της σωτηρίας με την αμετρία μας σε δηλητήριο; Ε.Π.Ε. 37,452 βασανιστήριοΗ αθυμία είναι βασανιστήριο της ψυχής σκληρό. Είναι μια απερίγραπτη οδύνη. Είναι καταδίκη πικρότερη από κάθε άλλη καταδίκη τιμωρία.Διότι μοιάζει με σκουλήκι θανατηφόρο. Ε.Π.Ε. 37,452 τυραννείΜην αφήσεις την τυραννία της λύπης να σε ρίξει στη…
Τις προάλλες με πληροφόρησε η αδερφή μου για έναν γείτονα της πως ο σπιτονοικοκύρης του τον έδιωξε από το σπίτι επειδή του χρωστούσε κάποια ενοίκια. Άνεργος το τελευταίο διάστημα και άρρωστος αναγκάστηκε να κοιμάται στο αυτοκίνητο. Ο σπιτονοικοκύρης χωρίς κανένα δισταγμό του πήρε ακόμα και τις ηλεκτρικές συσκευές ως μέρος των χρωστούμενων. Το θέμα εδώ είναι ότι αυτός δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, διαθέτει πολλές καταθέσεις στην τράπεζα όπως καμαρώνει να διαλαλεί, και τα μηνιαία του έσοδα είναι αρκετά καθώς εισπράττει πολλά ενοίκια από διάφορα ακίνητα που διαθέτει.Και σκέφτομαι ότι τώρα θα λένε οι γείτονες ‘τον κακόμοιρο το Γιάννη που κοιμάται…
1483. Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ. Ο Δόν Μπόσκο στην ονομαστική του εορτή είπε στα παιδιά τουσχολείου: «Θέλω να κάνω σε όλους ένα δώρο για να σας ευχαριστήσω. Γράψετε μου όμωςσε ένα χαρτάκι τι επιθυμεί ο καθένας σας. Βάλτε το όνομα και το επίθετο σας και ρίξετε τοστο γραμματοκιβώτιο μου, και θα προσπαθήσω να ευχαριστήσω όλους σας». Τα παιδιάευχαρίστησαν τον καλό τους προστάτη και τη άλλη μέρα έριξαν όλοι το γραμματάκι τους.Το ένα ζητούσε ένα μολύβι, το άλλο ένα μαχαιράκι, το άλλο ένα βιβλίο και ούτω καθεξής.Ανάμεσα από τα γράμματα ο Δόν Μπόσκο βρήκε και ένα που έλεγε: «Θέλω να με κάνετεάγιο…
ΠΗΓΑΝ κάποτε, πολύ πρωί, στην καλύβα του Αββά Αχιλλά οι συνασκητές του, ο Αββάς Αμμώης με τον Αββά Βιτίμιο, και βρήκαν τον Γέροντα να πλέκει το ψαθί του: - Από τώρα επιασες δουλειά, Αββά; τον ρώτησαν. - Από το περασμένο βράδυ, τους ομολόγησε εκείνος, μέχρι τώρα έχω πλεξει είκοσι οργιές χωρίς νατις χρειάζομαι. Αλλά φοβάμαι μήπως αγανακτήσει εναντίον μου ο Θεός και με καταδικάσει με τους οκνηρούς, όταν μπορώ να εργασθώ και δεν το κάνω. Θαυμάζοντας την φιλεργία του Γέροντα οι δυό Αββάδες, έφυγαν ωφελημένοι. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΝ αυστηρά οι συνασκητές του κάποιον αδελφό, που εργαζόταν την ημέρα που γιόρταζαν την μνήμη…
Ο μελαγχολικός αδελφόςΚάποιος μοναχός της μονής του Σάρωφ κυριεύθηκε από μελαγχολία. Μια φορά μάλιστα που ένιωσε να φτάνη στην απόγνωσι, ζήτησε την συμπαράστασι ενός αδελφού.Βγήκαν και οι δύο έξω από την μονή μετά τον εσπερινό και άρχισαν να περπατούν στον κήπο και να παρηγορούνται με την συζήτησι. Πλησίασαν στον σταύλο της μονής. Εκεί κοντά άρχιζε το δρομάκι που ωδηγούσε στην πηγή του οσίου Σεραφείμ.Ο άρρωστος αδελφός θέλησε ν’ αλλάξη κατεύθυνσι, για να μη συναντηθή με τον στάρετς σ’ αυτή την ψυχική κατάστασι. Πριν όμως προφθάσουν ν’ απομακρυνθούν, τον βλέπουν να έρχεται προς το μέρος τους. Οι δύο μοναχοί έπεσαν με…
63. «Κάθε σου πόθος στρέφει στον μόνο ποθητό κι’ αγαπημένο» (Δ, 91). Οι πόθοι και οι βαθειές επιθυμίες της Θεοτόκου ήσαν προσηλωμένες στο πρόσωπο του Κυρίου «το μόνον εφετόν τε και αξιέραστον» (Δ, 90) . Αυτό που κάθε γυναίκα επιθυμεί είναι το πρόσωπο του άλλου εαυτού της, δηλαδή του άνδρα που είναι έκφρασις, συμπλήρωμα και ολοκλήρωσις της υπάρξεώς της. Η Νύμφη επιθυμεί τον αγαπημένο της. Οι πόθοι της, νύχτα μέρα, στρέφονται στο πρόσωπο του αγαπημένου: «Εν νυξίν εζήτησα, ον ηγάπησεν η ψυχή μου» (Άσμα Α. γ' 1).Η Θεοτόκος από μικρή έλυσε το συναισθηματικό της θέμα. Από μικρή διάλεξε τον Κύριο…
ΜΙΑ χειμωνιάτικη νύχτα αναγκάστηκαν ν' αγρυπνήσουν οι αδελφοί ενός μοναστηριού για να τελειώσουν μια βιαστική δουλειά. Ένας απ’ αυτούς, πολύ ασθενικός στο σώμα, τόσο υπέφερε από το κρύο που τον έπιασαν δυνατά ρίγη. Άφησε τότε την δουλειά και γύρισε στο κελλί του. Κάποιος άλλος όμως αγανάκτησε γι’ αυτό, άρχισε να γογγύζει, ώσπου εξανάγκασε τους υπόλοιπους να στείλουν να φωνάξουν πίσω τον άρρωστο.Ο αδελφός, που πήγε γι’ αυτή την δουλειά, τον βρήκε σε κακή κατάσταση και τον λυπήθηκε.- Μ’ έστειλαν οι αδελφοί να δώ πως είσαι, του είπε με καλοσύνη. Όσο για την δουλειά μην στενοχωριέσαι, εμείς θα την τελειώσουμε.- Ο…
«Αξίως προσέλθετε»Τον 4ο αιώνα στις ερήμους της Θηβαΐδος και της Νιτρίας ζούσαν περίφημοι και πνευματοφόροι ασκητές. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο πρεσβύτερος Ευλόγιος. Αυτός, όταν λειτουργούσε, έπαιρνε τόση χάρη γνώσεως, ώστε καταλάβαινε την ψυχική κατάσταση κάθε μοναχού, που πλησίαζε για να μεταλάβει, και ανάλογα τον συμβούλευε:‘‘Πώς τόλμησες να προσέλθεις στα άγια Μυστήρια έχοντας τη διάνοια μολυσμένη; Εσύ αυτή τη νύχτα είχες λογισμούς πορνείας’’.‘‘Εσύ πάλι’’, έλεγε σε κάποιον άλλο, ‘‘σκεφτόσουνα πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον αμαρτωλό και στο δίκαιο, όταν προσέρχεται στη θεία χάρη’’.‘‘Κι εσύ’’, παρατηρούσε έναν τρίτο, ‘‘αμφέβαλλες αν θα σε αγιάσει η θεία Κοινωνία’’.‘‘Απομακρυνθείτε λοιπόν από τα…

katafigioti

lifecoaching