ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
1,10. «περιπατήσαι υμάς αξίως του Κυρίου εις πάσαν αρέσκειαν, ,εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντες και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού».  Για ποιό λόγο όλο αυτό είναι απαραίτητο; Για να ζει ο άνθρωπος «αξίως του Θεού», να ζει αξίως του Θεού και Κυρίου Ιησού Χριστού. Γιατί, Αυτός ακριβώς γι’ αυτό έγινε άνθρωπος, για να μας καταδείξει σαν τέλειος άνθρωπος, πώς είναι η «άξια» του Θεού ανθρώπινη ζωή. Άρα λοιπόν, η άξια του Θεού ζωή, είναι το να βιώσει ο άνθρωπος την ζωή που έζησε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος «εν σώματι». Έτσι «ευρισκόμενοι και ζώντες» οι άνθρωποι σε τέτοια…
1,8. «ο και δηλώσας ημίν την υμών αγάπην εν Πνεύματι».  Στον χριστιανό το παν είναι Θεανθρώπινο και τίποτε καθαρά ανθρώπινο. Αυτό ισχύει και για την χριστιανική αγάπη. Αυτή προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα και όλη βρίσκεται στο Άγιο Πνεύμα. Εμείς δίνουμε την καρδιά μας και το Άγιο Πνεύμα δίνει την αγάπη μας. «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν». (Ρωμ. 5, 5). Η αγάπη του Θεού δοσμένη διαμέσου των ιερών μυστηρίων και των αγίων αρετών.Γι’ αυτό η χριστιανική αγάπη είναι μοναδική, κατά πάντα, στον δικό μας ανθρώπινο κόσμο: Όλη είναι άγια, όλη…
1,6. «του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω, και έστι καρποφορούμενον και αυξανόμενον καθώς και εν υμίν, αφ’ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του Θεού εν αληθεία».  Το Ευαγγέλιο είναι ευαγγελία για όλο τον κόσμο. Σε αυτό, για κάθε «ον», υπάρχει τόσο ένθεο καλό ένθεης αλήθειας, ένθεης αγάπης, ένθεης δύναμης, ώστε καθένας μπορεί να βρει τον ένθεο προορισμό του και να τον πραγματοποιήσει στα πλαίσια και στους όρους της υπάρξεώς του. Ό,τι είναι ευαγγελικό, έχει μέσα του έλλογες (λογικές) δημιουργικές δυνάμεις, με τις οποίες αυξάνει και φέρνει τον ένθεο καρπό στον άνθρωπο, και απορρίπτει εκείνο…
1,5. «δια την ελπίδα την αποκειμένην υμίν εν τοις ουρανοίς, ην προηκούσατε εν τω λόγω της αλήθειας του ευαγγελίου».  Η αθάνατη αδελφή της πίστης και της αγάπης είναι η ελπίδα. Όλη αυτή είναι ουρανοεπιθυμούσα, επιθυμεί τον ουρανό. Όσο η ψυχή «αναλίσκεται», διαμέσου της αγάπης, για χάρη των αδελφών μας στην γη, τόσο η ελπίδα οδηγεί αυτήν στους αγίους κόσμους και στις άγιες κορυφές.Αυτή είναι εκείνη, η οποία μεσιτεύει ενώπιον του Πάν-γλυκου Κυρίου για την αγάπη μας και την πίστη μας στην γη. Στηριζόμενη όλη στον Παντοδύναμο Κύριο, αυτή τον εξευμενίζει ώστε να δίνει στην ψυχή μας τις κεχαριτωμένες ένθεες δυνάμεις,…
1,4. «ακούσαντες την πίστιν υμών εν Χριστώ Ιησού και την αγάπην την εις πάντας τους αγίους».  «Πάντοτε προσευχόμενος», για τους Κολασσαεΐς ο άγιος Απόστολος ευχαριστεί τον Θεό και Πατέρα του «Κυρίου ημών Ιησού Χριστού», γιατί λέει: «ακούσαντες την πίστιν... αγίους» (1,4). Υπάρχουν δύο προϋποθέσεις για αδιάκοπη προσευχή: η πίστη προς τον Χριστό και η αγάπη προς τον πλησίον. Και τότε η πίστη ενισχύεται από δύναμη σε δύναμη, αυξάνεται από άσκηση σε άσκηση, και οδηγεί από κατόρθωμα σε κατόρθωμα. Και η αγάπη δεν κάμπτεται και ο πιστός δεν «απογοητεύεται», βλέποντας τις αμαρτίες και τα ελαττώματα των «πλησίον» του, και δεν φθάνει…
1,3. «Ευχαριστούμεν τω Θεώ και Πατρί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού πάντοτε περί υμών προσευχόμενοι».  Η πίστη στον Χριστό εξάγει την ψυχή από κάθε θάνατο, από κάθε κόλαση, από κάθε διαβολισμό, και την εισάγει στην αθανασία, στον παράδεισο, στην χώρα των Αγγέλων. Και αυτό η πίστη το πετυχαίνει με την αγάπη, με την προσευχή, με την ελπίδα, με την μετάνοια, με την νηστεία, με την ταπείνωση, με την ταπεινοφροσύνη, με την πραότητα, με τα σπλάχνα των οικτιρμών και με τις λοιπές πνευματικές ασκήσεις και αρετές.Τέτοια πίστη στους χριστιανούς «ερεθίζει», στην αποστολική χριστοαγαπώσα ψυχή τους, την προσευχητική ευχαριστία και θερμαίνει την…
1,2. «τοις εν Κολοσσαίς αγίοις και πιστοίς αδελφοίς εν Χριστώ· χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού» Η αποστολικότητά μας είναι η αγιότητά σας. Ιδού σε τι συνίσταται αυτό και ένεκα τίνος υπάρχει, το ότι ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, από τον Οποίο και προέρχεται αυτό. Να γίνετε άγιοι και αυτός είναι ο σκοπός και της πίστης σας και της αποστολικότητάς μας σε σας: «τοις πιστοίς αδελφοίς εν Χριστώ». Και εσείς είστε με την πίστη στον Χριστό, ο Οποίος σας αγιοποιεί. Η πίστη σας κρατά σε Αυτόν· στην αλήθειά Του, στην αγάπη Του, στην δικαιοσύνη…
1,1. «Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού, και Τιμόθεος ο αδελφός» Ο άγιος Απόστολος και ζει φανερά και εργάζεται φανερά. Σε αυτόν δεν υπάρχει τίποτε απολύτως, ούτε και το παραμικρό, που να είναι κρυφό, μυστικό, παρασκηνιακό. Αλλά από την αρχή λέει ποιος είναι και τι είναι. Ο Απόστολος είναι του Ιησού Χριστού και μας μεταφέρει εκείνο για το οποίο στέλνεται. Και ποιος τον στέλνει; Αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός.Σαφέστατα αποκαλύπτει ο Απόστολος Παύλος: Ούτε το περιεχόμενο της αποστολικότητάς μου, αλλ’ ούτε και αυτή η αποστολικότητα είναι από μένα, γιατί είμαι «απόστολος» «δια θελήματος Θεού».Μέχρι τότε που ζούσα με το…
Έξω από τον Κύριο Ιησού Χριστό, δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος. Έξω από τον Χριστό κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να τελειοποιηθεί, ούτε να διακριθεί σε τίποτε καλό, δίκαιο, ένθεο και αιώνιο. Έξω από τον Κύριο, ο άνθρωπος εκπίπτει, ξεπέφτει, παρακμάζει, κατρακυλάει μέχρις εκεί που δεν τελειώνει το κατρακύλημα, στον μη άνθρωπο.Ναι. Έξω από τον Θεάνθρωπο Χριστό, δεν υπάρχει αληθινός άνθρωπος. Έξω από τον Χριστό όλος ο άνθρωπος γίνεται υπάνθρωπος, κατώτερος άνθρωπος, άνθρωπος δίχως στοιχειώδη ανθρωπιά, γίνεται μισάνθρωπος, μη άνθρωπος.Κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει νέος άνθρωπος μόνο μέσα στην εκκλησία, ζώντας με τον Χριστό. Ο «παλαιός» άνθρωπος είναι άνθρωπος της αμαρτίας και…
Ένα περιστατικὸ απὸ τη ζωὴ του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Του μεγάλου αυτού Σέρβου Θεολόγου και προσφάτως αναγνωρισθέντος Αγίου της Εκκλησίας, που γνώριζε Ελληνικά. Πρέπει να ήταν το έτος 1929, δηλαδὴ όταν ο Άγιος ήταν σε ηλικία 35 ετών. Ήταν καλοκαίρι, και ξεκίνησε απὸ το Βράνιε με προορισμὸ το Μοναστήρι του Αγίου Προχόρου. Πήγαινε συχνὰ στο Μοναστήρι αυτό, με το οποίο και είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο, γιατὶ είχε μεγάλη αγάπη στον Άγιο Πρόχορο. Ήταν ήδη Καθηγητὴς Πανεπιστημίου στη Θεολογικὴ Σχολὴ στο Βελιγράδι. Ο δρόμος μέχρι το Μοναστήρι ήταν δύσβατος και γι' αυτὸ αρκετὰ κουραστικός. Ο Άγιος, για να υπερνικά αυτὲς τις δυσκολίες,…

katafigioti

lifecoaching