469-     ΟΧΙ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. Στη συνέλευσι ενός φεμινιστικού συλλόγου η ομιλήτρια καταλήγει ως εξής:            -Που θα βρισκόταν ο άντρας, κύριοι, σήμερα, αν δεν υπήρχε η γυναίκα;            -Στον Παράδεισο! Φώναξε ένας ακροατής.471-     ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ. Σε ένα σαλόνι ο Μέγας Ναπολέων λέγει σε μια γυναίκα διάσημο συγγραφέα, την Σοφία Γκέ.            -Ξέρεις, δε συμπαθώ διόλου τις γυναίκες συγγραφείς.            -Μου το έχουν κι άλλοι πει, απαντά ψύχραιμα εκείνη.            -Τι καλό έχετε φτιάξει στη ζωή σας, κυρία μου; προσθέτει ο Αυτοκράτωρ.            -Τρία παιδιά, απαντά και πάλι η συγγραφεύς.Κι ο Ναπολέων την χαιρέτισε με θερμή χειραψία.472-     ΤΟ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ. Ένας μεγάλος Άγγλος ποιητής…

464-     -Εκ γυναικός τα φαύλα (είπεν ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος προς την Κασσιανή, υπαινισσόμενος την Εύα).            -Και εκ γυναικός τα κρείττονα (απάντησε η Κασσιανή, υπαινισσόμενη την Παναγία).465-     ΝΑ ΜΗ ΝΙΚΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ. Μερικοί φίλοι του Μ. Αλεξάνδρου τον προέτρεπαν να δη τις θυγατέρες του Δαρείου και τη γυναίκα του, που φημίζονταν για την ομορφιά τους. «Δεν δέχομαι, απάντησε ο μεγάλος κατακτητής, γιατί είναι ντροπή, εκείνος, που νίκησε τόσους άνδρας να νικηθή από δυο γυναίκες».467-     ΜΕΓΑΛΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. Ένα παιδί ρώτησε τον πατέρα του:            -Μπαμπά, ποιες είναι αυτές «οι Μεγάλες Δυνάμεις», για τις οποίες γράφουν οι εφημερίδες;            -Η μητέρα σου και η…

12. «Η προσδοκία των εθνών» (Π).Το πρόσωπο της Θεοτόκου υπήρξε για αιώνες η προσδοκία των εθνών. Καθώς γνωρίζει κανείς την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα των διαφόρων λαών, βλέπει ολοένα και περισσότερο τη βαθειά νοσταλγία της χριστιανικής ανθρωπότητος για την έλευσι του Σωτήρος, για την οποία πρωτεύοντα ρόλο θα έπαιζε η Θεοτόκος. Η ανθρωπότης περιμένει τον Χριστό μαζί με την μητέρα Του. Τα δάκρυα που έχυναν όλες οι μητέρες των ανθρώπων ήταν ικεσία στην μεγάλη μητέρα. Η κάθε μητέρα, κρατώντας στην αγκαλιά της το βρέφος της ήταν μια προεικόνισις της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Η Παρθένος Μαρία μετά τον Ευαγγελισμό θα…

442-     ΔΙΑΘΗΚΗ.   Ο πατέρας πεθαίνει. Η σύζυγος, δίπλα του, σημειώνει τις τελευταίες του επιθυμίες. Αφήνω στον υιό μου Ματθαίο, το αυτοκίνητό μου.             -Και γιατί όχι στο Γιάννη; Θα του χρησίμευε στην εργασία του.  -Ας είναι, γράψτο στο Γιάννη…Οι μετοχές μου από την επιχείρησι Χ, να πάνε στον Ερρίκο.            -Θάκανες καλύτερα να τις έδινες στο Μιχάλη. Ο Ερρίκος θα τα σκορπούσε όλα σε δέκα μέρες. -Καλά. Θέλω όμως η Σουζάννα να πάρη τα στολίδια. -Μα, αφού η Σουζάνα δεν αγαπά τα στολίδια, δώσε τα λοιπόν στη Μαρία. Και ο πατέρας θυμώνοντας απότομα:             -Μα, δεν μου λες, γυναίκα, ποιος πεθαίνει, εσύ…

339- ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ. Αν είχα τις πεποιθήσεις σου θα’ μουν καλύτερος άνθρωπος, παρετήρησε ένας ανήθικος κύριος στον Πασκάλ.-Άρχισε να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και θα’ χης τις πεποιθήσεις μου, είπε ο σοφός. 341- ΤΑ ΚΑΛΥΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Ένας διάσημος ξένος ιεροκήρυξ συνιστούσε στις νεαρές χριστιανές που βρίσκονταν ανάμεσα στο ακροατήριό του, να χρησιμοποιούν τα εξής καλλυντικά για να είναι πραγματικά ωραίες:Για τα μάτια: Την αγνότητα. Για τα χείλη: Την αλήθεια. Για το στήθος: Την αγάπη. Για τα χέρια και τα πόδια: Την ακούραστη φιλανθρωπία. 344- Ο ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο πιο ευτυχισμένος; ρώτησε ο Κάρολος…

Ο ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ κάποιου μεγάλου Γέροντα πολεμήθηκε επίσης από σαρκική επιθυμία κι αγωνιζόταν σκληρά, χωρίς να λυπάται το σώμα του. Βλέποντάς τον ο Γέροντάς του να βασανίζεται ανελέητα, τον λυπήθηκε. - Θέλεις να παρακαλέσω τον Θεό, παιδί μου, να σε απαλλάξει απ’ αυτό το μαρτύριο; τον ρώτησε μια μέρα που τον είδε εξαιρετικά θλιμμένο. - Όχι, Αββά, του αποκρίθηκε ο γενναίος αγωνιστής. Γιατί, αν και κοπιάζω σκληρά, βλέπω μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή μου απ’ αυτόν τον αγώνα. Κάνε μόνο προσευχή να μου δίνει ο Θεός δύναμη να υποφέρω. - Αληθινά πρόκοψες, παιδί μου, του είπε τότε με θαυμασμό ο Γέροντάς του,…

5. «Εύας και προμήτορος Συ επανόρθωσις» (Π).Μεταξύ όμως της «πρώτης» και της «δεύτερης» Εύας, της Θεοτόκου, υπάρχουν κι άλλες αντιστοιχίες. Στην πρώτη δημιουργία υπάρχει μια ιεραρχική σειρά: Θεός – Αδάμ – Εύα. Στην περίπτωσι όμως της «δεύτερης» Εύας, ο «έσχατος Αδάμ» (ο Χριστός, Α΄ Κορ. ιε' 45) έρχεται μετά την νέαν Εύαν (βλ. Λ, 199). Έτσι η ιεραρχική σειρά τώρα είναι: Νέα Εύα – Νέος Αδάμ – Θεός! Η αντίστροφη δηλαδή σειρά ακριβώς! Πρόκειται για την αντίστροφη κίνησι της ιστορίας!Με την πρώτη ιεραρχική σειρά, ο Θεός άρχισε την ιστορική κίνηση που θα οδηγούσε τον άνθρωπο στη θέωσι, σύμφωνα με το…

Η άξια της νηστείας. Ο Μ. Ναπολέων σε συμπόσιο που έκαμε, εκάλεσε και την κυρία Μοντεσκέ. Αλλ’ η κυρία αυτή αν και καθόταν δίπλα στον Αυτοκράτορα, όμως δεν έτρωγε. Οι ομοτράπεζοι το εθεώρησαν αυτό ως προσβολή και αγωνιούσαν για το τι θα κάμη ο Αυτοκράτωρ.Ο Ναπολέων ερώτησε: — «Γιατί δεν τρώτε κυρία μου;»— «Διότι είναι Παρασκευή και νηστεύω», απάντησε η κυρία Μοντεσκιέ.Την επομένη ο Ναπολέων την εκάλεσε στα ανάκτορα και της ανέθεσε την διαπαιδαγώγηση του διαδόχου. Είχε εκτιμήσει την σταθερότητα του χαρακτήρος της.(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο148)

Η μητέρα. Ο Δόκτωρ Μόργκαν, επιφανής ιεροκήρυξ, είχε 4 γυιούς, όλους ιεροκήρυκας. Όταν εχρειάσθη να απουσιάση από το έργον του, άφησε ως αντικαταστάτην του τον νεώτερον υιόν του Howard πράγμα που έγινε αφορμή να φανούν τα χαρίσματα αυτού στον άμβωνα. Όταν ο πατέρας του επέστρεψε, ένας οικογενειακός φίλος τους, που ήτο καλεσμένος στο τραπέζι, ερωτά τον νεαρόν Howard. «Ποιός είναι μεγαλύτερος ιεροκήρυξ μέσα στην οικογένειά σας;»! Ο Howard, αν και είχε μεγάλη αδυναμία στον πατέρα του, γυρίζει, τον κυττάζει και χωρίς να διστάση λέγει: «Η μητέρα!!».Πράγματι η πιστή μητέρα είναι ο πρώτος και καλύτερος ιεροκήρυξ! Αν και δεν ανεβαίνει στον άμβωνα,…

«Στράφηκαν και προς αυτή την εκκλησία του κοιμητηρίου [στο Όλονετς]. Αποφάσισαν να την γκρεμίσουν. Όλοι οι άνθρωποι από φόβο εγκατέλειψαν την εκκλησία.Τότε βρέθηκε μια νέα γυναίκα. Ήταν περίπου 25 χρόνων. Ήλθε, λοιπόν, στην εκκλησία και την έκανε σπίτι της. Ήλθαν οι εργάτες και κάποια μηχανήματα για να γκρεμίσουν την εκκλησία, αλλά η ίδια αντιστάθηκε. Δεν έβγαινε απ’ την εκκλησία. Το παράδοξο είναι ότι οι άθεοι υποχώρησαν μάλλον για δύο λόγους. α) Η νέα αυτή γυναίκα ήταν δυναμική προσωπικότητα κι όλοι στην περιοχή τη σέβονταν. Αν γκρέμιζαν την εκκλησία και τη σκότωναν, πιθανόν να υπήρχαν αντιδράσεις. β) Υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις…