«Α! κοιμόντουσαν, λέτε, οι φύλακες!Αλλά όταν μιλάτε έτσι, μήπως κοιμάται το λογικό σας περισσότερο από όσο οι φύλακες;Εάν κοιμόντουσαν, τι είδαν; Και εάν δεν είδαν τίποτα, ποιού πράγματος είναι μάρτυρες;Τι είδους μάρτυρες είναι αυτοί που κοιμούνται;Σε τι περιλαμβάνεται η μαρτυρία τους;Να. Είναι σαν να έλεγαν: Μαρτυρούμε, ότι οι μαθητές του Ιησού έκλεψαν το σώμα του, και η μαρτυρία μας είναι απολύτως αδιαμφισβήτητη, διότι, όταν το σώμα κλάπηκε,κοιμόμασταν ύπνο τόσο βαθύ,ώστε ούτε ακούσαμε, ούτε είδαμε τίποτα!!!» (ιερός Αυγουστίνος)
- Γέροντα, τι διέκρινε μερικούς Αγίους, παλαιούς και νέους, και ήξεραν πότε θα πεθάνουν...;- Το πολύ φιλότιμο, η μεγάλη απλότητα, η ταπείνωση και η πίστη. Δεν έβαζαν στη ζωή τους τη λογική που κλονίζει την πίστη. Μεγάλο πράγμα η πίστη!...Σας έχω πει για τον πατέρα Χαράλαμπο που ζούσε πριν από λίγα χρόνια στη μονή Κουτλουμουσίου; Ήταν πολύ απλός, εργατικός και πνευματικός μοναχός.Όταν γέρασε, μια βαρειά γρίππη τον έριξε στο κρεββάτι και ο γιατρός είπε στους Πατέρες να μην απομακρυνθούν από κοντά του, γιατί σε λίγη ώρα θα τελειώσει η ζωή του.Ο πατήρ Χαράλαμπος, όταν το άκουσε κάτω από τις κουβέρτες,…
«Τα χειρόγραφα των έργων των διασημότερων κλασικών όχι μόνο τυγχάνουν σπανιότερα (από αυτά των Ευαγγελίων), αλλά είναι και σχετικώς νεώτερα. Αυτού του Ομήρου δεν έχουμε κείμενο προγενέστερο του ΙΓ΄ μ.Χ. αιώνος. Και ακριβώς από το γεγονός, ότι υπάρχει σπανιότητα παλαιών κωδίκων προκειμένου για την κριτική του κειμένου των κλασικών δημιουργείται μεγάλη δυσκολία κατά την παρατήρηση του B.H. Streeter. Έτσι υπάρχει ένα και μόνο χειρόγραφο του Τακίτου παλαιάς ηλικίας, χρονολογούμενο πριν την εποχή της Αναγέννησης. Επίσης, εκτός από κάποια αποσπάσματα δεν υπάρχουν χειρόγραφα των Ελλήνων κλασικών προγενέστερα του Θ΄αιώνος μ.Χ., ενώ σπανιότατα τυγχάνουν τα αναγόμενα παλαιότερα του ΙΒ΄ αιώνος...» (Π.Ν Τρεμπέλα,…
«Οι πολίτες της παροικίας αυτής (Ιεροσολύμων) αναφέρουν και άλλα πολλά θαύματα του επισκόπου Ναρκίσσου, σύμφωνα με παράδοση που περιήλθε διαδοχικά στους αδελφούς, και μεταξύ αυτών διηγούνται και τούτο το θαύμα το οποίο έγινε από αυτόν. Λένε ότι κάποτε, κατά την μεγάλη αγρυπνία του Πάσχα, έλειψε το λάδι από τους διακόνους. Ενώ όλο το πλήθος κυριεύτηκε εξ' αιτίας αυτού από στενοχώρια, ο Νάρκισσος διέταξε τους επιμελητές των λυχναριών να αντλήσουν νερό και να το φέρουν σε αυτόν. Αφού αυτό εκτελέστηκε αμέσως, αυτός προσευχήθηκε πάνω στο νερό και παράγγειλε να χύσουν από αυτό στα λυχνάρια με ειλικρινή πίστη στον Κύριο. Όταν έκαναν…