«Τα χειρόγραφα των έργων των διασημότερων κλασικών όχι μόνο τυγχάνουν σπανιότερα (από αυτά των Ευαγγελίων), αλλά είναι και σχετικώς νεώτερα. Αυτού του Ομήρου δεν έχουμε κείμενο προγενέστερο του ΙΓ΄ μ.Χ. αιώνος. Και ακριβώς από το γεγονός, ότι υπάρχει σπανιότητα παλαιών κωδίκων προκειμένου για την κριτική του κειμένου των κλασικών δημιουργείται μεγάλη δυσκολία κατά την παρατήρηση του B.H. Streeter. Έτσι υπάρχει ένα και μόνο χειρόγραφο του Τακίτου παλαιάς ηλικίας, χρονολογούμενο πριν την εποχή της Αναγέννησης. Επίσης, εκτός από κάποια αποσπάσματα δεν υπάρχουν χειρόγραφα των Ελλήνων κλασικών προγενέστερα του Θ΄αιώνος μ.Χ., ενώ σπανιότατα τυγχάνουν τα αναγόμενα παλαιότερα του ΙΒ΄ αιώνος...» (Π.Ν Τρεμπέλα, Απολογητικαί Μελέται τομ Ε σελ.39-40).
«Η ιστορία του Θουκυδίδου εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 431-414 π.Χ. Δεν σώζεται το πρωτότυπο (αυτόγραφο) του Θουκυδίδη. Σώζονται μόνο 8 χειρόγραφα. Τα χειρόγραφα αυτά γράφτηκαν όλα μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1.300 χρόνια περίπου μετά τον Θουκυδίδη!!! Και κανείς, μα κανείς, δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των κειμένων του Θουκυδίδη. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε το 50-70 μ.Χ. Σώζονται 25.000 (!) κώδικες! Οι αρχαιότεροι: ο Σιναϊτικός, ο Αλεξανδρινός, ο Βατικανός. Γράφτηκαν γύρω στο 250 μ.Χ. Δηλαδή μετά από 200 περίπου χρόνια. (αρχ. Βασιλείου Μπακογιάννη, Πρόκληση, σελ. 55).
«Εν συγκρίσει προς τα χειρόγραφα των κλασικών έργων της αρχαιότητας, τα χειρόγραφα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης είναι και περισσότερα και αρχαιότερα. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι το αρχαιότερο χειρόγραφο του Ομήρου προέρχεται εκ του 13ου αιώνος, και του Σοφοκλέους εκ του 8ου αιώνος, ενώ κάποιοι πάπυροι της Καινής Διαθήκης προέρχονται εκ του 2ου αιώνος... Ορισμένοι εκ των παπύρων τούτων ανάγονται στα μέσα του 2ου αιώνος, δηλαδή είναι κατά δύο περίπου αιώνες αρχαιότεροι των αρχαιοτέρων μεγαλογραμμάτων κωδίκων Σιναϊτικού και Βατικανού. Ο αρχαιότερος όλων είναι ο P52, που υπάρχει στη Βιβλιοθήκη John Rylands της Αγγλίας και περιέχει δύο μικρά αποσπάσματα του κατά Ιωάννην 18,31-33 και 37-38, και γράφτηκε γύρω στο 120 μ.Χ... Το χειρόγραφο P66, κατά τον Martin,το χειρόγραφο ανάγεται στο 200 μ.Χ., αν και κάποιοι άλλοι όπως ο Hunger το τοποθετούν περί τα μέσα, ακόμη δε και κατά το πρώτο μισό του 2ου αιώνος. Το χειρόγραφο περιέχει το 90% περίπου του κειμένου του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου...» (Χρήστου Βούλγαρη, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη σελ 1304,1311,1312)