3,10. «και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν» Ο «παλαιός άνθρωπος» με τα έργα της κακίας του «αμαύρωσε», επισκότισε και παραμόρφωσε, ότι ήταν θεοειδές σε αυτόν: και την συνείδηση και την ψυχή και το θέλημα. Και όλα αυτά, με τα πάθη και τις επιθυμίες, έγιναν «λυμφατικά», ανήμπορα, αδύνατα, ασθενικά και γερασμένα. Για να ανανεωθεί ο άνθρωπος και να γίνει νέος, είναι απαραίτητο να «απεκδυθεί», να αποβάλει τον «παλαιό άνθρωπο», ο οποίος είχε επιβληθεί στην θεοειδή ψυχή. Είχε επιβληθεί στην συνείδηση και στο θέλημα του ανθρώπου, τον οποίον είχε περιβάλλει σαν ένα σώμα και τείχος.…
ΚΑΠΟΤΕ παρήγγειλε ο Έπαρχος στον Αββά Ποιμένα να πάει στην πόλη να τον δει. Εκείνος ανέβαλλε διαρκώς την επίσκεψη, ώσπου ο άρχοντας, για να τον εξαναγκάσει, έκλεισε με κάποια πρόφαση στην φυλακή το γιο της αδελφής του. Ύστερα είπε πως θα τον άφηνε ελεύθερο, αν έδινε γι’ αυτόν εγγύηση ο Όσιος. Έτσι ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του νέου και παρακαλούσε με δάκρυα τον Γέροντα να πάει ως την πόλη να βγάλει τον γιο της από την φυλακή. -Ο Ποιμήν δεν γέννησε παιδιά, για να έχει την φροντίδα τους, της έλεγε εκείνος. Και στον άρχοντα, που εξακολουθούσε να…
Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι. Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το…
693. Είμαι άνθρωπος, ένας στους πολλούς. Και η χάρις, η αλήθεια και η δικαιοσύνη του Θεού συνεχώς ενεργούν μέσα μου. Άλλοτε μου θωπεύουν και μου παρηγορούν την ψυχή. Και άλλοτε με παιδεύουν με τις θλίψεις. Αλλά η γη είναι γεμάτη από ανθρώπους σαν εμένα. Και σ’ αυτούς ο Θεός φανερώνει το έλεός του, την αλήθεια του και τη δικαιοσύνη του. «Ενεργεί τα πάντα εν πάσιν» (Α’ Κορ. ιβ’ 6). 694. Στην ψυχή μας, φανερώνεται η επιδοκιμασία ή η αποδοκιμασία του Θεού για τους λογισμούς, τις επιθυμίες και τις προθέσεις μας. Ο Θεός, σαν καλός πατέρας ή σοφός δάσκαλος, τη μία…
Ο άνθρωπος που κατορθώνει να έχει διαρκώς μπροστά στα μάτια του τον θάνατο, νικά την ολιγοψυχία, έλεγε ένας Γέροντας στους νεώτερους αδελφούς, που του ζητούσαν λόγο ωφέλιμο. Και πάλι, καθώς έγνεθε, τους βεβαίωνε: -Όσες στροφές έχει κανει ως τώρα τούτο το αδράχτι, τόσες φορές έχω φέρει στο νου μου τον θάνατο. Όταν πρόκειται ν’ αρχίσεις ένα οποιοδήποτε έργο, συμβουλεύει κάποιος Γέροντας, κάνε ευσυνείδητα αυτή την ερώτηση στον εαυτό σου: -Αν αυτή την στιγμή μ’ επισκεφθεί ο Κύριός μου, τι γίνεται; Πρόσεχε ν’ ακούσεις καλά τι θα σου αποκριθεί η συνείδησή σου. Αν σε αποδοκιμάζει, παράτησε αμέσως εκείνο που είχες…
Κατά καιρούς, ακούμε για θανάτους ανθρώπων που σκοτώθηκαν σε διάφορα αθλήματα, ψυχαγωγικές δραστηριότητες, ακραία χόμπι κ.λπ., στα οποία ριψοκινδύνευαν τη ζωή τους με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Είναι πρόσφατος ο θάνατος ορειβάτη μας στα Ιμαλάια. Τι λέει ο Χριστιανισμός, όλη η Αγία Γραφή και όλοι οι άγιοι για το θέμα; Πρώτον, η ζωή είναι ιερή, άρα όποιος την "παίζει κορόνα-γράμματα" και "φλερτάρει" με το θάνατο αμαρτάνει κατά το Χριστιανισμό. Αν τελικά σκοτωθεί, ουσιαστικά προκάλεσε μια έμμεση αυτοκτονία και έναν ακούσιο φόνο του εαυτού του, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας. Δεύτερον, το σώμα μας είναι ιερό, ως Ναός του Θεού. Όταν…
Ο Θεός βρίσκεται παντού. Και σαν βρει καρδιά που δεν Του εναντιώνεται, καρδιά ταπεινή, μπαίνει μέσα της και τη γεμίζει χαρά. Τόση είναι η χαρά της καρδιάς που έχει μέσα της το Θεό, ώστε κολλάει πάνω Του και δεν θέλει ποτέ να Τον αποχωριστεί. Σε καρδιά φουσκωμένη από εγωισμό δεν πλησιάζει ο Κύριος. Κι έτσι αυτή καταθλίβεται, μαραζώνει και σιγολιώνει, βυθισμένη στην άγνοια, τη λύπη και το σκοτάδι. Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Ηεσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 7-14. Διδασκαλία για την ταπεινοφροσύνη.14.8 ῞Οταν κληθῇς(1) ὑπό τινος εἰς γάμους(2), μὴ κατακλιθῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν, μήποτε(3) ἐντιμότερός σου(4) ᾖ κεκλημένος ὑπ᾽ αὐτοῦ,8 «Όταν σε καλέσει κάποιος σε γάμο, μην πας να καθίσεις στην πρώτη θέση, γιατί μπορεί κάποιος άλλος καλεσμένος να είναι πιο σπουδαίος από σένα.(1) Το σε ενικό αριθμό πρόσωπο χρησιμοποιείται για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στο παράγγελμα. Δεν αναφέρεται λοιπόν ούτε στον οικοδεσπότη, ούτε σε κάποιο ορισμένο πρόσωπο…
«Ο δε Θεός, που δίνει φωλιά στους νεοσσούς των αετών και άρτο στους ανθρώπους για να φάγουν, ρίχνει σαν βροχή τα χρήματα και στον μακάριο τούτον και του ανοίγει τους θησαυρούς των αρχόντων, και όλοι μαζί, συγγενείς, φίλοι, παιδιά, του χορηγούν ικανή ποσότητα χρυσού. Παίρνοντάς την ο μακάριος, άρχισε το έργο της ανοικοδομήσεως του μοναστηριού με την πεποίθηση στον Θεό, στον οποίο προσευχήθηκε και γι’ αυτό» (τ. 19Α, σελ. 225-227). «Έως τότε δεν έμεινε ποτέ κανείς μαζί του μέσα στο κελλί. Ενώ λοιπόν κοιμόμουν στο πάτωμα, σε μία γωνιά του κελλιού του, κάποτε κατά τα μεσάνυκτα, σαν να αφυπνίσθηκα από…
Από το Βίο του… «επάλαισε με πολλούς πειρασμούς για την δικαιοσύνη και διεφύλαξε έως το τέλος αήττητο το μαρτύριο της συνειδήσεώς του» (εκδ. ΕΠΕ, τ. 19Α, σ. 105). «Σε μία έρημη τοποθεσία, όπου υψώνεται και η στήλη του καταδικασμένου δελφινιού, άφησαν τον άγιο μόνον του χωρίς να φροντίσουν ούτε για την τροφή της ημέρας. Ο μακαριότατος Συμεών, όταν είδε ότι νίκησε η μανία του συγκέλλου (Επισκόπου, εχθρού του) και πραγματοποίησε το φθονερό του βούλευμα, ευχαριστεί χωρίς μεμψιμοιρίες τον Θεό που έτσι επέτρεψε να ρυθμιστεί η τύχη του. Γι’ αυτό τριγυρίζοντας επάνω στο τραχύτατο εκείνο βουνό, έψαλλε με ευθυμία λέγοντας· "με…