ΑμοιβήΚαι τιμωρία ενδεικτικάΟύτε όλους εδώ τους τιμωρεί, γιατί έτσι θα απιστούσες στην ανάσταση και δεν θα περίμενες την κρίση, ούτε όμως και όλους τους αφήνει να φύγουν ατιμώρητοι, διότι έτσι θα νόμιζες ότι όλα πορεύονται χωρίς καμμιά πρόνοια. Αλλά τι συμβαίνει. Τιμωρεί και δεν τιμωρεί ο Θεός. Με εκείνους που τιμωρεί θέλει να δείξει ότι όσοι δεν τιμωρούνται εδώ, κάπου αλλού θα ξοφλήσουν τα χρέη. Με εκείνους πάλι που δεν τιμωρεί, σε ετοιμάζει να πιστεύσεις, ότι μετά την αναχώρηση σου από δώ σε περιμένει φοβερό δικαστήριο. Ε.Π.Ε. 9,436 όχι εδώΑς μη ζητάμε εδώ τις αμοιβές, για να μη τις μειώσουμε…

307. Μεγάλη είναι η αγάπη σου, Κύριε! Από αγάπη για μας, έγινες άνθρωπος και πέθανες πάνω στον Σταυρό. Ατενίζω το Τίμιο Ξύλο και θαυμάζω πάνω σ’ αυτό την αγάπη σου προς εμένα και τον κόσμο, γιατί ο Σταυρός είναι η τρανή απόδειξις του πόσο μας αγάπησες. «μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ» (Ιω. ιε’ 13). Τα ζωοποιά σου Μυστήρια, Κύριε, μαρτυρούν στο διηνεκές την ένδοξό σου αγάπη για μας. Το θείο σου Σώμα τεμαχίζεται πάνω στην Αγία Τράπεζα για μένα και για όλους μας. Το Τίμιο Αίμα σου χύνεται για μένα…

Δέκα αγιορείτες Μεταξύ της Ι. Μονής Ιβήρων και του Μυλοποτάμου, λίγο ψηλότερα από το δάσος, βρισκόταν σε μεγάλη ακμή ένα κελλί με εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Ο γέροντας και εννέα μοναχοί αποτελούσαν τη συνοδεία του κελλιού αυτού, που ήταν σαν ένα μικρό κοινόβιο μοναστηράκι, με ελαιόδενδρα, αμπέλι, οπωροφόρα δένδρα και λαχανικά. Οι αδελφοί ζούσαν πολύ ειρηνικά και αγαπημένα, σαν μια ψυχή σε πολλά σώματα, και από το αποτέλεσμα φαίνεται πως παρακαλούσαν τον Θεό να πεθάνουν όλοι μαζί. Κάποτε οι γείτονές τους, επειδή δεν έβλεπαν καμμιά κίνησι, τους αναζήτησαν. Πλησίασαν στο κελλί, χτύπησαν την πόρτα, είπαν κατά την τάξι το «…

«Μεγάλο είναι το μυστήριο που σεβόμαστε. Ο Θεός φανερώθηκε ως άνθρωπος, το Πνεύμα απέδειξε ποιος ήταν, εμφανίσθηκε στους αγγέλους».                                                        (Α΄ Τιμ. γ΄16) «Βλέπω Εκείνη που γέννησε. Βλέπω κι Εκείνον που γεννήθηκε. Αλλά τον τρόπο της γεννήσεως δεν μπορώ να καταλάβω. Όπου θέλει, βλέπετε, ο Θεός, νικώνται οι φυσικοί νόμοι. Έτσι έγινε κι εδώ: η φυσική τάξη παραμερίσθηκε, και ενήργησε η Θεία θέληση. Πόσο ανέκφραστη είναι η ευσπλαχνία του Θεού!»              …

Ο Άγιος Πορφύριος που τόσο πολύ αγαπάμε μας διδάσκει να ποτίζουμε τα λουλούδια μας και όχι τα αγκάθια μας, να μην εστιάζουμε στα πάθη μας αλλά στην Αγάπη του Χριστού μας! Κι αυτό είναι μεγάλη αλήθεια! Το βιώνω κάθε φορά που προσπαθώ να κόψω ή να ελαττώσω κάποιο πάθος μου. Τότε γκρεμίζομαι πραγματικά και το πάθος μου γιγαντώνεται. Ίσως γιατί αυτός ο αγώνας μου όσο θεάρεστος κι αν φαίνεται κρύβει μέσα του πολλή εμπάθεια και ιδιαίτερα εγωισμό και κενοδοξία. Ενώ αν αφήνομαι στην Αγάπη του Χριστού όλα γίνονται ανεπαίσθητα από Αυτόν χωρίς εγώ να το καταλαβαίνω. Βέβαια από την άλλη…

2,9 «ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς» Όχι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεάνθρωπος είναι η λύση όλων των ανθρώπινων προβλημάτων και η ενσάρκωση όλων των ανθρώπινων ευαγγελιών. Ευαγγελίες, οι οποίες αρχίζουν στον κόσμο αυτό, για να ανθίσουν και να διατηρηθούν αιώνια, σε «κείνο τον κόσμο». Ο Θεός Λόγος «καθιστάμενος» άνθρωπος, το «παν» του ανθρώπου, το μετέτρεψε σε αιώνια ευαγγελία. Ποια ανεκλάλητη ευαγγελία, το να είσαι άνθρωπος, από τότε που ο Θεός Λόγος έγινε άνθρωπος! Ποια ανεκλάλητη ευαγγελία, το να έχεις ανθρώπινη ψυχή, από τότε που η ανθρώπινη ψυχή «κατέστη» ψυχή του Θεανθρώπου Χριστού! Ποια θαυμαστή ευαγγελία,…

το μόνο φοβερό Ένα φοβάμαι μόνο, την αμαρτία... Άνθρωπος δεν μπορεί να σε βλάψει, αν δεν βλάψεις συ τον εαυτό σου. Ε.Π.Ε. 33,116 και ασέβειαΑν δεν επιτρέπεται να πηγαίνουν στο θέατρο, πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται στη συναγωγή. Αυτή η παρανομία είναι μεγαλύτερη εκείνης. Στην περίπτωση του θεάτρου πρόκειται για αμαρτία. Στην άλλη για ασέβεια. Ε.Π.Ε. 34,220 όχι διαπόμπευση, αλλά θεραπείαΔεν αφιέρωσα τόσο πολλούς λόγους γι’αυτό, για να κατηγορήσεις τους πολλούς, αλλά για να κάνεις τους πολλούς λίγους, ή καλύτερα όχι λίγους, αλλά και αυτούς να τους σώσεις. Να μη διαπομπεύεις, λοιπόν αμαρτίες, αλλά να γιατρεύεις αμαρτίες. Ε.Π.Ε. 34,386 γλυκιά Η…

Πένθος, τίποτε παρά πάνωΑμάρτησες; Να πενθήσεις και σβήνει η αμαρτία. Είναι τόσο κουραστικό αυτό; Δεν σου ζητάω τίποτε άλλο, παρά μόνο να λυπηθείς για την αμαρτία. Ε.Π.Ε. 30,120 δεινόν Ένα ας θεωρούμε κακό, το ν’ αμαρτάνουμε ενώπιον Του. Ε.Π.Ε. 30,182 εμμονή στην αμαρτία Φοβερότερο απ’ την αμαρτία το να παραμένεις στην αμαρτία. Και το φρικτότερο απ’ την πτώση, να προτιμάς να είσαι πεσμένος. Ε.Π.Ε. 30,192 φωτιά, που με δάκρυα σβήνει Να σβήσουμε την πυρκαγιά των αμαρτημάτων, όχι με πολλά νερά, αλλά με λίγα δάκρυα. Είναι μεγάλη η φωτιά της αμαρτίας, αλλά με λίγα δάκρυα σβήνει. Διότι το δάκρυ σβήνει την…

Ο Άγιος Ιερώνυμος στη Σπηλιά της Βηθλεέμ Νύχτα Χριστουγέννων. Ένας άγιος και σοφός ασκητής προσεύχεται από ώρα γονατιστός μέσα στο άγιο Σπήλαιο, στη Βηθλεέμ. Στο σπήλαιο, που πριν από περίπου 400 χρόνια είχε φιλοξενήσει τον νεογέννητο Χριστό μας. Ο ασκητής δεν είναι άλλος από τον μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας μας, τον άγιο Ιερώνυμο, που κατέγραψε και τα όσα συνέβησαν εκεί. Εκείνη τη νύχτα, ο Όσιος είχε αφήσει το ασκητήριο του, που ήταν κοντά στο άγιο Σπήλαιο, και είχε αποφασίσει να την περάσει ξάγρυπνος και προσευχόμενος μπροστά στην αγία Φάτνη. Η καρδιά του ήταν γεμάτη ευγνωμοσύνη για τη μεγάλη δωρεά του…

Μυστήριο αγάπης Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Μέχρι τη σημερινή ημέρα ζήσαμε μέσα στην προσμονή της ελεύσεως του Σωτήρος κι αυτή η αναμονή έχει ήδη ευλογηθεί. Κάθε ερχομός προαναγγέλλεται, κάθε γιορτή θέλει την προετοιμασία της, βιώνεται εκ των προτέρων, και όσο πιο μακρά είναι η περίοδος αναμονής, τόσο πιο έντονη είναι η χαρά. Χαρά για την έλευση του Ηγαπημένου. Η προσμονή αυτή του Κυρίου είναι γραμμένη στα βάθη του είναι μας, της σάρκας μας, της ιστορίας μας, όλης της ανθρωπότητας. Μετά την έξωση από τον Παράδεισο, ο Αδάμ και η Εύα θρηνούν και…