ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

ΆδηςξέρασεΑυτοί που παίρνουν τροφή και δεν μπορούν να την κρατήσουν για να τη χωνεύσουν, κάνουν εμετό και βγάζουν όσα έφαγαν. Κάτι τέτοιο συνέβη με το θάνατο του Ιησού. Ο Άδης, αφού πήρε το σώμα του, δεν μπόρεσε να το χωνεύση. Το απέβαλε, και μαζί μ’ αυτό κι άλλους που είχε καταπιή. Δεν μπορούσε. Κοιλοπονούσε. Συνθλιβόταν όσο κατείχε το σώμα του Χριστού, μέχρις ότου το εξέβαλε. Ε.Π.Ε.18α,100 δράκων ΔανιήλΚαι ο δράκοντας στον Δανιήλ υπαινίσσεται την ανάσταση. Όπως ακριβώς, δηλαδή, εκείνος, ενώ πήρε την τροφή, που του δωσε ο προφήτης, σχίστηκε στη μέση, έτσι και ο Άδης, αφού κατάπιε το σώμα του…
Η Ανάσταση που άργησε… «ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ βράδυ. Ο Γέροντας, λαμπροφορεμένος, υποδεχόταν τον κόσμο και έπαιρνε τις λειτουργίες. Είχε ετοιμάσει τα καντήλια από νωρίς. Έτοιμα όλα, σβηστά. Άρχισε το "Ευλογητός", πήρε καιρό μέσα στα μαύρα του τα ράσα, με τους βοστρύχους των μαλλιών και των γενειών του να λάμπουν. Σοβαρός-σοβαρός. Ανοιγόκλεινε την πόρτα, παραπατούσε, αλλά έτρεχε κιόλας, προσκυνούσε τις Δεσποτικές εικόνες, τον θρόνο, έμπαινε στο Ιερό, έπαιρνε τις λειτουργίες, ψέλναμε τον Κανόνα "Κύματι θαλάσσης". Δεν είχε ο Γέροντας χρόνο κοσμικό, είχε χρόνο λειτουργικό. Μαζευόταν ο κόσμος, πολύς κόσμος. Χριστιανοί, που τον αγαπούσαν, αλλά και άλλοι από την γειτονιά δρασκέλιζαν την μάντρα,…
Μέγα Σάββατο  «Τοῦτό ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον Σάββατον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος» (Αυτό είναι το υπερευλογημένο Σάββατο, κατά το οποίο ο Χριστός αφού κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου, θα αναστηθεί σε τρεις ημέρες) Η σημερινή ημέρα είναι εντελώς ξεχωριστή. Όχι μόνον είναι Μεγάλη, αλλά και υπερευλογημένη. Αιτία γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αφού διήλθε από τον Σταυρό, πάνω στον οποίο πραγματοποιήθηκε κυρίως η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους με την κατάργηση του σώματος της αμαρτίας, κατέπαυσε από τα έργα του και ετάφη ως κοινός θνητός, εισερχόμενος έτσι με την ψυχή του στο βασίλειο του θανάτου.…
Μέγα Σάββατο: Ο Νικητής του θανάτου (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστόμος)  Σήμερα λοιπόν ο Κύριός μας περιοδεύει στον Άδη. Σήμερα συνέτριψε τις χάλκινες πύλες και τους σιδερένιους μοχλούς του. Πρόσεξε την ακριβολογία. Δεν είπε, άνοιξε τις πύλες, αλλά «συνέτριψε τις χάλκινες πύλες», για να αχρηστεύσει το δεσμωτήριο. Δεν αφαίρεσε τους μοχλούς, αλλά τους συνέτριψε, για να αχρηστεύσει τη φυλακή. Όπου βέβαια δεν υπάρχει ούτε μοχλός ούτε θύρα, και αν κάποιος εισέλθει, δεν εμποδίζεται να εξέλθει. Όταν λοιπόν συντρίψει ο Χριστός, ποιος θα μπορέσει να διορθώσει;Οι βασιλείς όταν πρόκειται να αφήσουν ελεύθερους τους φυλακισμένους, δεν κάνουν αυτό που έκανε ο Χριστός, αλλά…
41. «Συ ει το όρος εξ ου αρρήτως ετμήθη λίθος και πύλας του άδου συνέτριψε» (Ω). Η προτύπωσις της Θεοτόκου εδώ προέρχεται από το προφητικό όνειρο του Ναβουχοδονόσορος, που ερμήνευσε ο προφήτης Δανιήλ. Ο Βασιλεύς είδε το εξής όνειρο: από ένα ψηλό βουνό κόπηκε «άνευ χειρών» ένα λιθάρι, το οποίο έπεσε και συνέτριψε μια μεγάλη εικόνα (Δανιήλ β' 31 – 49). Η ευλαβής μελέτη των βιβλικών αυτών στοιχείων διέκρινε τις εξής προτυπώσεις της Θεοτόκου: στο ψηλό βουνό (=όρος) την μεγάλη μορφή της Θεομήτορος. Στην «άνευ χειρών» αποκοπή του λιθαριού, την άρρητη σύλληψι και γέννησι του Θεανθρώπου και στον «λίθο ν»,…
1,10. «περιπατήσαι υμάς αξίως του Κυρίου εις πάσαν αρέσκειαν, ,εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντες και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού».  Για ποιό λόγο όλο αυτό είναι απαραίτητο; Για να ζει ο άνθρωπος «αξίως του Θεού», να ζει αξίως του Θεού και Κυρίου Ιησού Χριστού. Γιατί, Αυτός ακριβώς γι’ αυτό έγινε άνθρωπος, για να μας καταδείξει σαν τέλειος άνθρωπος, πώς είναι η «άξια» του Θεού ανθρώπινη ζωή. Άρα λοιπόν, η άξια του Θεού ζωή, είναι το να βιώσει ο άνθρωπος την ζωή που έζησε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος «εν σώματι». Έτσι «ευρισκόμενοι και ζώντες» οι άνθρωποι σε τέτοια…
Το Σάββατο του Λαζάρου  Το Σάββατο του Λαζάρου κατέχει ξεχωριστή θέση, στο λειτουργικό ημερολόγιο. Δεν ανήκει στις σαράντα ημέρες της μετάνοιας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ούτε και στις οδυνηρές ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, αυτές που αρχίζουν από τη Μεγάλη Δευτέρα και τελειώνουν τη Μεγάλη Παρασκευή. Μαζί με την Κυριακή των Βαΐων συνθέτουν ένα σύντομο χαρούμενο πρελούδιο των γεμάτων πόνο ημερών που ακολουθούν. Δύο σημαντικά περιστατικά συνδέονται με τη Βηθανία: εκεί ανέστησε τον Λάζαρο και από εκεί ξεκίνησε ο Ιησούς την πορεία και άνοδό του προς τα Ιεροσόλυμα. Η ανάσταση του Λαζάρου είναι ένα γεγονός που, όπως θα δούμε, έχει εξαιρετικά μεγάλη…
στο όνομα, θηρίο στην πράξιΩς προς το όνομα λεγόμαστε αδελφοί, στην πράξι όμως συμπεριφερόμαστε ως εχθροί. Κι ενώ ονομαζόμαστε μέλη του ίδιου σώματος, τσακωνόμαστε ως θηρία μεταξύ μας. Ε.Π.Ε. 20,76 από δούλος Έχασες (Φιλήμονα) για λίγο ένα δούλο (τον Ονήσιμο). Θα τον βρής και θα τον έχης αδελφό για πάντα. Όχι μόνο δικό σου, αλλά και δικό μου αδελφό. Ε.Π.Ε. 24,170 συγκληρονόμοι του Χριστού! Ο Κύριος του Παύλου δεν ντρέπεται να ονομάζη τους δούλους μας δικούς του αδελφούς και φίλους και συγκληρονόμους. Πόσο κατεβαίνει και συγκαταβαίνει ο Χριστός! Ε.Π.Ε. 24,170 ο Χριστός έγινε αδελφός μας!Αυτός, που είναι ο χαρακτήρ της…
35. «Φαεινήν λυχνίαν σε, ο Προφήτης έβλεψεν, Αγνή, λαμπάδιον νοητόν φέρουσαν Χριστόν» (Π).Ο ύμνος αυτός αναφέρεται στην προφητεία του Ζαχαρίου: «Εώρακα και ιδού λυχνία χρυσή όλη και το λαμπάδιον επάνω αυτής και επτά λύχνοι επάνω αυτής» (δ' 2) . Η προφητεία προτυπώνει την Θεοτόκο που εβάστασε το «φώς του κόσμου» (Ιω. η' 12), τον Χριστό και πάνω στην οποία κατέβηκε η φλόγα του Αγίου Πνεύματος.Στην προτύπωσι αυτή φαίνεται ο στενός σύνδεσμος της Θεοτόκου με τον Θεάνθρωπο. Το φώς της θεότητος υποβαστάζεται από την ανθρώπινη λυχνία, την Αειπάρθενο. Ο ρόλος της λυχνίας είναι βασικός και απαραίτητος στην μετάδοσι του φωτός. Όπως…
"Τα φάρμακα, ο Χριστός, οι γιατροί" Τα φάρμακα δεν τα απέρριπτε, αλλά και δεν απέδιδε σ' αυτά απόλυτη αξία ως προς τον θεραπευτικό τους ρόλο. Με ρώτησε μία μέρα: "Τί είναι φάρμακο;" Του απάντησα: Χημικό παρασκεύασμα, που το παίρνουμε,για να θεραπευθούμε από τις αρρώστιες.Δεν ικανοποιήθηκε από την απάντησή μου και επανήλθε: "Πες μου τί σημαίνει φάρμακο. Δεν σου λέει τίποτα η λέξη;" Βρέθηκα σε αμηχανία και σιωπούσα, κοιτάζοντάς τον. Και ο Γέροντας συνέχισε: "Φάρμακο μωρέ, σημαίνει φαρμάκι. Μη νομίζεις ότι τα φάρμακα κάνουν μόνο καλό στον οργανισμό του ανθρώπου. Κάνουν και κακό. Γιατί παίρνουμε τα φάρμακα; Επειδή αρρωσταίνουμε. Και γιατί…

katafigioti

lifecoaching