Ανάψαμε τα κεριά στα κόλλυβα
κι ο ιερέας τ’ όνομά σου μνημονεύει.
Εμείς από δώ, εσύ από κεί
όριο που κανείς δεν υπερβαίνει.
Καλά το δικό μας δάκρυ,
Τα κεριά γιατί να δακρύζουν;
- Εγώ εδώ, εσείς από κεί
αλλά το γεφύρι της αγάπης
είναι αμφίδρομο και το διαβαίνω
κάθε φορά που με καλείτε,
μόνο που δεν μπορείτε να με δείτε.
Γι’ αυτό δακρύζει η φλόγα στα κεριά.
Ελευθέριος Μάινας