ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Από την Αγία Γέννησι  Ώ Ήλιε της Δικαιοσύνηςφώτισέ με, με την ακτίνα Σουκαι από την αναισθησία μουσήκωσε την ζωή μου! Συ ο σωματικώς γεννηθείς ως άνθρωπος στην Βηθλεέμ, ωδήγησε τα βήματά μου στην αιώνια Εδέμ! Ζωογόνησε, Κύριε, την αδυναμία μου λησμονώντας την ανομία με την οποία Σε επίκρανα! Σήκωσέ μου, Κύριε, τον νου από το σκοτεινό παρελθόν μου και ειρήνευσε τον άνεμο (της ψυχής) αφού με βγάλεις από το σύννεφο (της κακίας). Δίδαξέ με να ζητώ την αιώνια γαλήνη στην οποία δεν υπάρχει πόνος, ούτε θλίψις και στεναγμός! Με ουράνια αγάπη κατάφλεξέ με πάντοτε,Δέσποτα Ελεήμον και Θεέ μου! Στον θρόνο…
179. Να θεωρής τον εαυτό σου χειρότερο και ευτελέστερο όλων των ανθρώπων, από την άποψι της ψυχικής σου καταστάσεως. Είναι ορθό και ευσεβές να περιφρονής τον εαυτό σου για τις αμαρτίες σου και να είσαι επιεικής προς τους άλλους. Να τους σέβεσαι και να τους αγαπάς, παρά τις αμαρτίες που τους βαραίνουν. Αυτό θέλει από σένα ο Κύριος, που μας έδωσε εντολή να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, γιατί είναι κτισμένοι «κατ’ εικόνα» δική του, γιατί είναι μέλη του Ιησού Χριστού. 180. Ο Κύριος επέτρεψε να του πάρουν τα ενδύματα και να τον καθηλώσουν στον Σταυρό. Μ’ αυτό, μας δίδαξε να…
Παλαιά και Καινή ΔιαθήκηΥπήρχε ποτήριο και στην παλαιά διαθήκη, οι θυσίες των ζώων. Μετά τη θυσία, έθεταν το αίμα σε ποτήρι, σε φιάλη, κι έκαναν σπονδή, το έχυναν ή ράντιζαν. Επειδή τώρα, στην Καινή, αντί για αίμα ζώων καθιέρωσε ο Θεός ως θυσία το δικό Του Αίμα, για να μην ανατριχιάζει κανείς ακούγοντας κάτι τέτοιο, υπενθύμισε ο Παύλος την παλαιά εκείνη θυσία. Ε.Π.Ε. 18α,200 ραντισμός υπέρ αμαρτιώνΔεν μας ράντισε με κόκκινο μαλλί ούτε με ύσσωπο. Διότι η κάθαρσις δεν ήταν για το σώμα, ήταν πνευματική, και το αίμα πνευματικό. Πώς; Δεν έρρεε από σώμα αλόγων ζώων, αλλ’ από σώμα, που…
1418. ΚΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ «ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ». Ο Αλέξανδρος Μαντσόνι, Ιταλός λογοτέχνης, μαζί με τα παιδιά του προσευχόταν για την υγεία της συζύγου του, που ήταν βαριά άρρωστη.Όταν τελείωσε την προσευχή του είπε στα παιδιά του:- Τώρα, ας πούμε και ένα άλλο «Πάτερ ημών» για όλους εκείνους που μας έχουν κάνει κακό. Έτσι η προσευχή μας θα γίνει πιο ευπρόσδεκτη από τον Θεό. 1209. ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΛΟΓΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ. Χύνεις μελάνης ποταμούς για την φτωχή πατρίδα, μα σα χρειασθεί το αίμα σου, δε χύνεις μια ρανίδα! Στρατήγης Γ. (Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 548,640)
ΔΥΟ συνασκητές βρίσκονταν σε ψυχρότητα μεταξύ τους από κάποια παρεξήγηση. Κάποτε αρρώστησε ο ένας και πήγε κάποιος από τους αδελφούς να τον επισκεφθεί. Του εμπιστεύθηκε τότε ο άρρωστος πως ήταν ψυχραμένος με τον συνασκητή του και τον παρακάλεσε να μεσολαβήσει να συμφιλιωθούν, γιατί φοβόταν μην τον βρει έτσι ο θάνατος.Γυρίζοντας πίσω στο κελλί του ο αδελφός, παρακαλούσε τον Θεό να τον φωτίσει να χειριστεί σωστά την υπόθεση, για να μην προξενήσει περισσότερη βλάβη παρά ωφέλεια.Μόλις έφτασε, οικονόμησε ο Θεός να του πάει κάποιος φίλος του ένα καλαθάκι σύκα. Διάλεξε τα ωραιότερα και, χωρίς να χάσει καιρό, σηκώθηκε και τα πήγε…
«Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά να ‘χετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο» Ιωάννης 16:33 Η ιστορία της ανθρωπότητας    Ζήτησαν κάποτε από ένα σοφό να περιγράψει σε γενικές γραμμές την ιστορία της ανθρωπότητας. Εκείνος, αφού σκέφτηκε για λίγο, απάντησε: «Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια από τις πιο σύντομες ιστορίες. Αποτελείται από ανθρώπους που γεννιούνται, υποφέρουν και πεθαίνουν!» Ναι, αυτή είναι η ιστορία του ανθρώπου, με μία διαφορά. Ότι δεν τελειώνει με το θάνατό του. Μετά το θάνατό του συνεχίζεται η μεγαλύτερη θλίψη του ή η τέλεια απαλλαγή του από κάθε θλίψη και πόνο. Αυτό εξαρτάται…
«Αν παραμείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ριζωμένα μέσα σας, ό,τι κι αν θέλετε ζητήστε το και θα σας δοθεί» (Ιωάννης 15:7) Ο Γεώργιος Μύλλερ υπήρξε ένας άνθρωπος πίστης και προσευχής. Έχτισε ορφανοτροφείο και φρόντισε για χιλιάδες ορφανά. Μια μέρα τελείωσαν όλα τα εφόδιά τους και δεν είχε μείνει ούτε ένα κομμάτι ψωμί, ούτε ένα κιλό ζάχαρη για το πρωϊνό της επόμενης μέρας για τα 3.000 ορφανά του ορφανοτροφείου. Ήταν μεσάνυχτα. Τα καταστήματα ήταν κλειστά. Το ταμείο ήταν άδειο. «Ας προσευχηθούμε», είπε ο Μύλλερ σ’ ένα φίλο του, που ήταν μαζί του. Κάθισαν, λοιπόν και προσευχήθηκαν οι…
ΌΣΟ ΦΕΡΝΟΥΜΕ διαρκώς στον νου μας τα κακά που τυχόν μας προξένησαν οι αδελφοί μας, έλεγε ο Όσιος Μακάριος, τόσο απομακρύνουμε τον Θεό απ’ αυτόν. Όταν τα λησμονούμε παρευθύς, δεν τολμούν οι δαίμονες να μας πειράξουν. ΈΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ που φιλονίκησε με κάποιον άλλον, πήγε στον γείτονά του Γέροντα και του εξομολογήθηκε:- Ο τάδε αδελφός, Αββά, πολύ με πίκρανε και ο λογισμός μου με βασανίζει να εκδικηθώ.- Κλείσου στο κελλί σου, αδελφέ, και μην πάψεις νύχτα-μέρα να προσεύχεσαι για κείνον. Μ’ αυτό τον τρόπο μόνο θα απαλλαγείς από το πάθος που βράζει μέσα σου, τον συμβούλεψε ο Γέροντας.Ο αδελφός υπάκουσε και…
ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ιστορία την διηγείται στους μαθητές του ο Αββάς Ζωσιμάς.Κοντά σ’ ένα Κοινόβιο είχε στήσει την καλύβη του ένας Γέροντας, που όλοι γύρω οι αδελφοί τον υπεραγαπούσαν. Εκεί κοντά έμενε και κάποιος άλλος Ερημίτης.Κάποτε ο Γέροντας έλειψε για λίγες μέρες κι ο γείτονάς του, που βρήκε ευκαιρία, μπήκε στην καλύβη του και πήρε τα βιβλία του και τ’ αλλά μικροπράγματα που είχε. Όταν γύρισε εκείνος και βρήκε την καλύβη του ανοιχτή και άδεια, πήγε να πει στον γείτονά του τι του συνέβαινε. Προβάλλοντας όμως στην πόρτα του είδε τα πράγματά του στην μέση του κελλιού του γείτονα. Δεν είχε…
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ του Επισκόπου μιας επαρχίας στην Αίγυπτο, έκλεψε κάποτε το ταμείο της Επισκοπής μαζί με τα πολύτιμα αφιερώματα της εκκλησίας κι εξαφανίστηκε. Καθώς όμως περιπλανιόταν στις ερημιές για να μην τον πιάσουν, έπεσε στα χέρια Βεδουίνων ληστών που όχι μόνο τον κλεμμένο θησαυρό του πήραν, αλλά και τον ίδιο αιχμαλώτισαν και τον μετέφεραν στα βάθη της Αφρικής. Μαθαίνοντας ο Επίσκοπος την συμφορά του κακού γραμματικού του τον συμπόνεσε και πλήρωσε ογδονταπέντε χρυσά νομίσματα να τον εξαγοράσει. Κι όταν επέστρεψε πίσω στην πόλη, με τόση καλοσύνη τον υποδέχτηκε, που οι Χριστιανοί θαύμαζαν κι έλεγαν μεταξύ τους: - Δεν υπάρχει πιο…

custom image (2)

img025