«Αν παραμείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ριζωμένα μέσα σας, ό,τι κι αν θέλετε ζητήστε το και θα σας δοθεί» (Ιωάννης 15:7)
Ο Γεώργιος Μύλλερ υπήρξε ένας άνθρωπος πίστης και προσευχής. Έχτισε ορφανοτροφείο και φρόντισε για χιλιάδες ορφανά. Μια μέρα τελείωσαν όλα τα εφόδιά τους και δεν είχε μείνει ούτε ένα κομμάτι ψωμί, ούτε ένα κιλό ζάχαρη για το πρωϊνό της επόμενης μέρας για τα 3.000 ορφανά του ορφανοτροφείου. Ήταν μεσάνυχτα. Τα καταστήματα ήταν κλειστά. Το ταμείο ήταν άδειο. «Ας προσευχηθούμε», είπε ο Μύλλερ σ’ ένα φίλο του, που ήταν μαζί του. Κάθισαν, λοιπόν και προσευχήθηκαν οι δυο τους. Μόλις ξημέρωσε έφτασε στο ορφανοτροφείο ένα φορτηγό γεμάτο με τρόφιμα, αρκετά για μια εβδομάδα. Ο οδηγός παρέδωσε στο Μύλλερ ένα σημείωμα που έγραφε: «Αυτό το βράδυ δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι. Μια φωνή μου έλεγε, σήκω και στείλε τρόφιμα στα ορφανά του Μύλλερ. Σας παρακαλώ να μείνω ανώνυμος»! Ο Θεός ακούει προσευχές!
Σ.Α.Ι.
«Αυτά σας τα είπα, ώστε μένοντας ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη μέσα σας. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά να έχετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο» (Ιωάννης 16:33)
Η παράδοση λέει πως ένας από τους άνδρες που πρόδωσαν τον απόστολο Ιάκωβο στο βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος στη συνέχεια τον σκότωσε (Πράξεις 12:1-4), συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη σταθερότητα με την οποία ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό, που αποφάσισε να γίνει χριστιανός, ενώ οδηγούσαν τον Ιάκωβο στο μαρτυρικό θάνατο. Καθώς περπατούσαν, ο προδότης ζήτησε από τον Ιάκωβο να τον συγχωρήσει. Εκείνος τον αγκάλιασε, τον φίλησε και του είπε: «Εύχομαι η ειρήνη του Θεού να είναι μαζί σου». Πέθαναν και οι δύο για τ’ όνομα του Χριστού.
«Εκείνος που απλώνει τα χέρια του προς την ειρήνη τα απλώνει προς Εσένα, που είσαι η μόνη πηγή της ειρήνης, όπου μπορούν να ησυχάσουν οι καρδιές μας»! (Απόσπασμα της προσευχής του Giovanni Papini)
Σ.Ι.
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)