ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

5. Εκείνον, που δεν έχει επίγνωση ότι είναι αμαρτωλός, ο Ιησούς τον απορρίπτει: «Ούκ ήλθον –λέγει- καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»Τι ευτυχία λοιπόν να έχης επίγνωση, ότι είσαι αμαρτωλός! Όποιος την έχει αυτήν την επίγνωση, έχει τον δρόμο προς τον Χριστό ανοιχτό.Τι ευτυχία λοιπόν να ρίχνη κανείς μια ματιά στην καρδιά του!Όποιος αρχίσει να ρίχνη ένα βλέμμα στην καρδιά του, ξεχνάει ότι στη γη –εκτός από τον εαυτό του- υπάρχουν και άλλοι αμαρτωλοί. Και όταν καμμιά φορά ρίξη μια ματιά σε άλλους, του φαίνονται άμεμπτοι, υπέροχοι, αληθινοί άγγελοι. Και όσο πιο πολύ κυττάζει τον εαυτό του, βλέπει τις κηλίδες…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Η θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας.13.10 Ἦν δὲ διδάσκων(1) ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν(2) ἐν τοῖς σάββασιν(3).10 Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή.(1) Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού προς Ιεροσόλυμα, όπως και σε όλη τη δημόσια δράση του ο Κύριος σύχναζε στις συναγωγές κάθε Σάββατο (g). Είναι δυνατόν ο Λουκάς στην παρουσίαση της παρούσας αφήγησης να ακολουθεί τη χρονολογική σειρά (L). Μπορεί όμως να οδηγήθηκε στην παρουσίαση αυτή και από την αντίθεση…
Μη νομίζεις ότι, όταν θα πεθάνουμε, θα πάμε εκεί να χαρούμε, να νιώσουμε την ευδαιμονία του Θεού. Από εδώ πρέπει να τη νιώσουμε. Αν δεν ενωθούμε από 'δώ, και δε σταυρωθούμε με το Χριστό, ούτε εκεί θα είμαστε μαζί Του.Δεν είναι ο Παράδεισος ωραία δένδρα, καρποφόρα άνθη κ.λ.π. Είναι μυστική ευδαιμονία, που νιώθει η ψυχή εν τω Θεώ.[Ά 89] Κάποια μέρα μου είπε: "Όταν φύγω, θα είμαι πιο κοντά σας. Μετά θάνατον καταργούνται οι αποστάσεις".[Ί 225] (Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.203)
133. «Η Μαριάμ πάντα συνετήρει τα ρήματα ταύτα» (Λουκ. β' 19). Η Θεοτόκος είχε γίνει το επίκεντρο τόσων γεγονότων. Είχε δη και είχε ακούσει πολλά. Τίποτε όμως απ’ όλα αυτά δεν άφησε να χαθή. Η Θεομήτωρ τα συγκέντρωνε ένα - ένα μέσα στο βάθος της υπάρξεως της, όπου και τα διατηρούσε σε μια επεξεργασία σιωπής. Πολλοί έχουν τη συνήθεια να κρατούν προσωπικό ημερολόγιο και να γράφουν κάθε μέρα κάτι από τη ζωή τους. Το προσωπικό ημερολόγιο της Θεοτόκου ήταν η μεγάλη και ολόλευκη καρδιά της. Εκεί, σαν σε πάλλευκο χαρτί, κατέγραφε τις εντυπώσεις απ’ τα αλλεπάλληλα γεγονότα της ζωής της…
"Να γίνεις αθάνατος από τώρα" Σε μια άλλη επίσκεψή μου, ήμουν πολύ λυπημένος, γιατί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα με είχαν πλήξει αλλεπάλληλες δοκιμασίες, που απειλούσαν να κάμψουν την αντοχή μου. Μέσα σ' εκείνον το ζόφο, μου έδινε πολλή παρηγοριά και κουράγιο μια σκέψη, που την εξέφρασα στο Γέροντα, μόλις μπήκα στο κελί του. - "Εσείς ξέρετε, του είπα, πριν σας το φανερώσω, ότι περνώ δοκιμασίες, για μια ακόμη φορά. Να ξέρατε όμως, πόσο με παρηγορεί η σκέψη, ότι στον πήλινο αυτό κόσμο, που ζούμε, όλα είναι μάταια και πρόσκαιρα. Λίγη παραπάνω υπομονή μας χρειάζεται, αφού και χαρές και λύπες γρήγορα θα περάσουν και θα 'ρθει…
"Την ώρα της κηδείας έλαμπε ένα φως δυνατό"Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο του Γέροντα βρήκα εκεί τον πατέρα του κοριτσιού, του οποίου μόλις είχε γίνει η κηδεία. Τον αγκάλιασα, τον φίλησα κι αρχίσαμε να κλαίμε και οι δύο. Πετιέται τότε ο Γέροντας και μας λέει: "Να βγείτε έξω και οι δύο. Δε σας αντέχω". Βγήκαμε, πράγματι, έξω. Ύστερα από λίγο έστειλε ο Γέροντας και με φώναξαν. Πήγα και μου είπε: -Με συγχωρείς, που σας είπα να βγείτε έξω, αλλά ξέρεις τί μου συμβαίνει σήμερα; -Τί, Γέροντα; Κι άρχισε να μου λέει κλαίοντας: -Την ώρα της κηδείας έβλεπα ένα φώς δυνατό επάνω…
397. Η Εκκλησία, μες από τον ναό και τη θεία λατρεία, επενεργεί σε ολόκληρο τον άνθρωπο, τον μορφώνει εξ ολοκλήρου. Επενεργεί σε όλες του τις αισθήσεις, στον νου του, στην καρδιά του. Με τη λάμψι των εικόνων και όλου του ναού. Με την ευωδία του θυμιάματος. Με τον ασπασμό του Ευαγγελίου, του Σταυρού και των εικόνων. Με τον γλυκό ήχο των αναγνωσμάτων της Αγίας Γραφής. Με τη θεία κοινωνία. Όρασις, ακοή, γεύσις, όσφρησις, αφή: όλοι οι δρόμοι των σωματικών αισθήσεων φέρουν το Πνεύμα του Θεού μέσα μας. 398. Ο ήλιος λάμπει στη γη. Ο νοητός Ήλιος – ο Θεός –…
ίσχυσε με ένδεκα ανθρώπουςΥπερίσχυσε ο Χριστός και λευτέρωσε το γένος των ανθρώπων, όχι μόνο τους Ρωμαίους, αλλά και τους Πέρσες και όλα γενικώς τα έθνη του κόσμου. Και όλα αυτά τα κατώρθωσε, όχι χρησιμοποιώντας όπλα, όχι με χρηματικές δαπάνες, όχι με στρατούς, όχι ξεσηκώνοντας πολέμους, αλλά πώς; Με έντεκα απλούς ανθρώπους, που ήσαν άσημοι κατά κόσμο, ευτελείς για τους ανθρώπους, αγράμματοι, απλοϊκοί, ακτήμονες, άοπλοι, ξυπόλυτοι, μονοχίτωνες. Ε.Π.Ε. 34,14ψυχών οικοδομή Οικοδομούσαν οι απόστολοι σε όλα τα μέρη την Εκκλησία, και μάλιστα ενώ τους κακοποιούσαν, τους φυλάκιζαν, τους δίωκαν, τους εξώριζαν, τους λήστευαν, τους μαστίγωναν, τους έσφαζαν, τους έκαιγαν, τους καταπόντιζαν στη…
Πώς μπορούμε μέσα στον κόσμο να συναντήσουμε το Χριστό; Αφηγήθηκε και σ' εμάς μιά ιστορία από το βίο του, η οποία όπως φαίνεται είναι γνωστή σε αρκετούς· σε άλλους, προφανώς, διότι τους την αφηγήθηκε ο ίδιος, και σε άλλους, διότι τους την αφηγήθηκαν κάποιοι τρίτοι. Καταθέτουμε εδώ κι αυτή την εμπειρία μας, για ένα επιπρόσθετο λόγο· διότι η αφήγηση αυτή του Γέροντος υπήρξε απάντηση σ' ένα ερώτημα που του θέσαμε, και το οποίο είναι κοινό ερώτημα πλείστων όσων ανθρώπων της εποχής μας. Πώς μπορούμε εμείς, που ζούμε μέσα στον κόσμο, μέσα στην τύρβη και την ανησυχία και το σχιζοφρενικό σύγχρονο…
"Δεν υπάρχει θάνατος"Μέσα στην Εκκλησία, εκεί βρίσκεται η σωτηρία μας έλεγε πάντα ο Παππούλης."Όποιος είναι μέλος της εκκλησίας δε φοβάται το δεύτερο θάνατο, δεν υπάρχει θάνατος για όποιον είναι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Η Ορθοδοξία μας είναι τέλεια, δεν έχει ουδεμία ατέλεια". [Ί134] Δεν υπάρχει θάνατος, μας είπε. Μή φοβάσαι το θάνατο. Όποιος πέθανε για το Χριστό, δεν υπάρχει γι' αυτόν θάνατος. Κι αν δεν πέθανες, να πεθάνεις.[Ά 59] Ναι, πράγματι. Έλεγε στα παιδιά μου πόσο ωραία είναι η άλλη ζωή κι ότι το σώμα μας, αυτό που μπαίνει μέσα στον τάφο είναι μεν δικό μας, αλλά, όπως είπε και…

katafigioti

lifecoaching