Η επιστροφή του ελαιώνος Ο όσιος Λαυρέντιος ( 1770), ο κτίτωρ της Ι. Μονής Φανερωμένης Σαλαμίνος, είχε πατρίδα τα Μέγαρα. Η Υπεραγία Θεοτόκος του φανέρωσε με όραμα που υπήρχαν τα ερείπια παλαιάς μονής στο βόρειο μέρος της Σαλαμίνος, καθώς και τα όρια των κτημάτων της. Αφού ο όσιος επανίδρυσε την μονή, προσπάθησε να επανακτήση τα καταπατημένα κτήματα της. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατώρθωσε να τα πάρη όλα, εκτός από ένα μεγάλο ελαιώνα στην Γλυφάδα, που τον είχε καταλάβει ένας πανίσχυρος τούρκος άρχοντας. Παρ’ όλες τις προσπάθειες ο όσιος δεν μπόρεσε να επανακτήση αυτόν τον ελαιώνα. Για τον σκοπό αυτό πήγε…

Το καλό και το κακόΤο καλό από το κακό μπορεί να διαχωριστεί και πρέπει να διαχωριστεί. Μπορεί όμως να διαχωριστεί και το καλό από το καλό; Όχι δεν μπορεί. Με τίποτε δεν μπορεί. Ούτε μπορεί να διαχωριστεί το κακό από το κακό, ούτε το καλό από το καλό. Όπου υπάρχει το ένα κακό, εκεί αμέσως υπάρχουν και πολλά κακά. Όπου υπάρχει το ένα καλό, εκεί αμέσως υπάρχουν πολλά καλά. Οι ρόγες από τα σταφύλια όταν είναι σάπιες, τότε όλο το τσαμπί είναι σάπιο. Οι ρόγες από τα σταφύλια όταν είναι ώριμες, τότε όλο το τσαμπί είναι ώριμο. Η ελεημοσύνη και…

754- Ο ΤΥΧΕΡΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ. Ο άγιος Βαρθολομαίος ο νέος – για να τον διακρίνουμε από τον Απόστολο – στο βίο του αγίου Νείλου, ιδρυτού της μονής Κρυπτοφέρρης, μας αναφέρει το ακόλουθο χαρακτηριστικό περιστατικό. Ένας Λογγοβάρδος έκλεψε κάποτε απ’ το μοναστήρι του Αγίου ένα άλογο. Δυο καλόγεροι παρουσιάσθηκαν παρευθύς στον Άγιο ζητώντας του την άδεια να καταδιώξουν τον κλέφτη, γιατί το άλογο ήταν πολύ χρήσιμο στο μοναστήρι. Η άδεια τους δόθηκε. Έπειτα από πολλούς κόπους κατώρθωσαν να βρουν τα ίχνη του κλέφτη στην πλησιέστερη γειτονική πόλι. Ο διοικητής της πόλεως αυτής, όταν έμαθε την κλοπή, διέταξε παρευθύς να πιάσουν τον κλέφτη,…

Το σημαντικώτερο φιλανθρωπικό ίδρυμα που οικοδόμησε, με μύριους κόπους και φροντίδες, ο π. Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908) ήταν η Εργατική Εστία. Χρειάστηκαν τουλάχιστον εννέα χρόνια για να συγκεντρωθούν χρήματα και να θεμελιωθή το τεράστιο αυτό έργο. Ολοκληρώθηκε το 1881 και τα εγκαίνια έγιναν στις 12 Οκτωβρίου 1882. Μόλις όμως τελείωσε η ανοικοδόμηση, συνέβη μια φοβερή συμφορά: Κάποια νύχτα σ’ένα γειτονικό κέντρο διασκεδάσεως άναψε πυρκαγιά! Η φωτιά γρήγορα μεταδόθηκε στα γύρω κτίρια και πλησίαζε στην Εστία. Ο π. Ιωάννης με πολλή ανησυχία παρακολουθούσε τον κίνδυνο που ερχόταν, και παρακάλεσε τον διευθυντή της αστυνομίας Γολοβάτσεφ να λάβη τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα στην…

500-     ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Ένας δικαστής έπρεπε να δικάση ένα παιδικό του φίλο. Ως ευσυνείδητος δικαστής κατεδίκασε το φίλο του σε καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού, προς κατάπληξι του κοινού. Αλλά η κατάπληξις μετετράπη σε θαυμασμό, όταν μετά το τέλος της δίκης ο δικαστής σηκώθηκε και κατέθεσε από το δικό του ταμείο το ποσόν. 502-     Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙ. Ένας τεχνίτης συνήθιζε να παρακολουθή τις δημόσιες συζητήσεις των καθηγητών μιας Ακαδημίας, που γίνονταν σε λατινική γλώσσα. Τον ρώτησαν αν γνώριζε τα λατινικά.             -Όχι, απάντησε εκείνος, αλλά γνωρίζω ποιος έχει άδικο στη συζήτησι.             -Πως; τον ρώτησε ένας φίλος…

«Ο κόσμος όμως ήρθε και φεύγει και μαζί του η επιθυμία που προκαλεί. Ενώ, όποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού μένει αιώνια» (Α’ Ιωάννου 2:17)Τα πρόσκαιρα και τα αιώνια     Ο μεγάλος ποιητής και δραματουργός Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφει πως μια μέρα ο Άμλετ πέρασε από ένα νεκροταφείο και την προσοχή του έλκυσαν δύο τάφοι. Ο ένας ήταν του διασημότερου δικηγόρου της Αγγλίας και ο άλλος της ομορφότερης ηθοποιού της Αγγλίας. Και καθώς τους κοιτούσε είπε: «Και τώρα πού είναι οι ακαταμάχητες ενστάσεις σου κύριε συνήγορε; Κι εσύ μεγάλη λαίδη, που είναι η καταπληκτική ομορφιά σου και τα χειροκροτήματα των θαυμαστών…

Ο κακόφημος μοναχόςΟ Αββάς Αμμωνάς πήγε κάποτε σ’ έναν τόπο που υπήρχε κάποιος μοναχός με κακή φήμη. Συνέβη μάλιστα την ημέρα εκείνη μία γυναίκα να μπει στο κελλί του. Οι γείτονες που το έμαθαν, αγανάκτησαν και συγκεντρώθηκαν για να τον διώξουν απ’ εκεί. Όταν μάλιστα πληροφορήθηκαν ότι ο ξακουστός επίσκοπος Αμμωνάς βρίσκεται στην περιοχή τους, πήγαν και του κατήγγειλαν το γεγονός. Τον παρακάλεσαν μάλιστα να έρθη και να τιμωρήση τον ένοχο.Εκείνος ο δυστυχής, μόλις πήρε είδησι ότι έρχεται πλήθος μαζί με τον όσιο, έκρυψε τη γυναίκα σ’ ένα μεγάλο πιθάρι. Όταν έφτασε ο όσιος και μπήκε στο κελλί, κατάλαβε αμέσως…

‘Θα τα πω όλα στο Θεό!’ Αυτή ήταν η τελευταία φράση ενός αγοριού στη Συρία λίγο πριν ξεψυχήσει. Όταν το διάβασα συγκλονίστηκα αλλά αμέσως το μυαλό μου ανέτρεξε στην Αποκάλυψη και ηρέμησε η καρδιά μου! Διαβάζοντας την Αποκάλυψη του Ιωάννη βλέπουμε όλο το βιβλίο να το διαπερνά η έννοια του αγώνα του Εσφαγμένου Αρνίου, δηλαδή του Ιησού Χριστού. Αφού νίκησε ο Χριστός το Σατανά από την πρώτη Του Παρουσία επί της γης και συμβασιλεύοντας ήδη μετά του Πατρός στον Ουρανό, είναι και τώρα ο πραγματικός Κύριος του κόσμου και των όσων συμβαίνουν σε αυτόν. Και παρά την προσωρινή και περιορισμένη…

Έχω δει ψυχές που αδικήθηκαν, αλλά υπέμειναν την αδικία με καλούς λογι-σμούς και τους έλουσε η Χάρις σ' αυτήν την ζωή. Πριν από πολλά χρόνια με είχε επι- σκεφθή ένας ευλαβής Χριστιανός, απλός και καλοκάγαθος, και με παρακάλεσε να ευχηθώ να φωτίση ο Χριστός τα παιδιά του, όταν ενηλικιωθούν, να μην γογγύσουν κατά των συγγενών για την μεγάλη αδικία που τους είχαν κάνει, και μου διηγήθηκε την υπόθεση. Όπως είδα, ο άνθρωπος αυτός ήταν πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός από πέντε παιδιά της οικογενείας του και μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα τους συμπαραστάθηκε σαν καλός πατέρας…

Πώς ψεύτισε ο κόσμοςΗ κακία των ανθρώπων έχει ξεπεράσει τα όρια. Κοιτάζουν πώς να ξεγελάση ο ένας τον άλλον. Και το θεωρούν κατόρθωμα που τον ξεγελούν. Αλήθεια, πώς ψεύτισε ο κόσμος! Όλα ψεύτικα τα φτιάχνουν. Χρήματα εν τω μεταξύ παίρνουν περισσότερα απ' όσα έπαιρναν οι παλιοί, οι καημένοι. Γενικά όλα τα ψεύτισαν. Μία μέρα μου έφερε κάποιος ντοματιές. Κάθε φυτό ήταν σε ένα σακκουλάκι μικρούτσικο με χώμα χοντρό, μέλαγγα, αμμούδα χοντρή, για να κρατάη την υγρασία. Βαριούνται να ρίξουν λίγο νερό! Ούτε καν να βάλουν κοπριά, μόνον επάνω-επάνω είχε λίγη σαν το μαυροπίπερο! Όποτε, όταν τις έβγαλα από το σακκουλάκι,…