... Καλοκαίρι, μην πίστεψες πως δε συλλογιέμαι!Η σκέψη μου είναι αγάπη κι η αγάπη μου σκέψη. Μυστηριακή θεία δύναμη που αναθρώσκειαπ' τα βάθη μου, αντανακλά και στολίζειμε την εξαίσιά της λάμψη το μηδέν και τη νύχτα. Μη ρωτήστε πού πέφτουν τα ποτάμια της γηςτι στηρίζουν οι κορφές των βουνώντι κρύβει από πάνω μας η μεγάλη φωτιά.Δε ρωτώ γι' άλλο τίποτα. Τραγουδώ σαν πουλί στ' ακρινότερο δέντρο του κόσμου: Αγαπώ, άρα υπάρχω. Νικηφόρος Βρεττάκος

«Αποτελείται μεν -όπως υπολογίζουν ένα κανονικό σώμα- από 45 κιλά νερό, από τόσο κάρβουνο όσο χρειάζεται για να γίνουν 9.000 μολύβια, από τόσο λίπος, όσο απαιτείται για 7 κομμάτια σαπούνι, από φώσφορο, το οποίο αρκεί για 2.200 σπίρτα, από τόσο σίδηρο, όσος απαιτείται για ένα καρφί και από τόσο ασβέστη, όσος χρειάζεται για το άσπρισμα των τοίχων ενός δωματίου, αλλά αυτή η πολύπλοκη χημική σύνθεση αισθάνεται! Διανοείται και φιλοσοφεί! Σκιρτά από χαρά! Πενθεί, συγκλονίζεται, ενθουσιάζεται, επικοινωνεί με το Θεό Δημιουργό Του… Ο άνθρωπος είναι «χους, αλλά και πνοή θεία συγχρόνως· κτήνος, αλλά και άγγελος· δένδρο με τις ρίζες βυθισμένες στη…

Αναφέρει ο στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα:«Στο σπίτι η μητέρα με έβαζε να διαβάζω τους χαιρετισμούς του Χριστού ή της Παναγίας. Μερικές φορές τύχαινε να στεκόμαστε όρθιοι στην προσευχή και ξαφνικά από το παράθυρο να βλέπουμε τον αρκουδιάρη να περνάει με μια αρκούδα.Ακολουθούσε πολύς κόσμος και γινόταν πολύ φασαρία. Ήταν κάτι φοβερό. Συνεχίζαμε όμως να προσευχόμαστε με περισσότερο ζήλο και αφοσίωση. Οι επισκέπτες που άκουγαν τις αφηγήσεις του, μερικές φορές τον ρωτούσαν:- Σίγουρα τα παιδιά δεν ήθελαν να πάνε κοντά στο παράθυρο, για να παρακολουθήσουν αυτό το περίεργο θέαμα;- Όχι, αυτό ήταν αδύνατο. Η μητέρα μας ήταν πολύ αυστηρή, απαντούσε ο…

«Μια μέρα ενώ έμπαινε με το άλογό του σε κάποιο χωριό ένας επίσκοπος, συνάντησε έναν χωρικό που του είπε: -Καλημέρα Δέσποτα. Πρέπει να σας εμπιστευτώ ένα μυστικό. Μπορώ να προσεύχομαι χωρίς περισπασμούς.- Θαύμα! Απάντησε ο επίσκοπος. Μέχρι τώρα δεν συνάντησα κανέναν άνθρωπο ικανό να προσεύχεται χωρίς να αφαιρείται. Για αυτό σου υπόσχομαι ένα βραβείο. Κοίταξε να δεις. Εάν μπορέσεις να πεις το Πάτερ ημών χωρίς αφηρημάδα, θα σου χαρίσω το άλογό μου. Ο χωρικός ήταν πολύ ευχαριστημένος και άρχισε:Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου... Θα μου δώσεις και…

Όταν καθαρίζουμε μια σκάλα, αρχίζουμε από το πάνω-πάνω, το κορυφαίο σκαλί. Έτσι και στον πνευματικό αγώνα. Πρέπει να αρχίσουμε από τις σκέψεις μας. Με βρόμικες σκέψεις, κανένα σκαλοπάτι της ψυχικής μας κλίμακας δεν μπορεί να είναι καθαρό. Πρόσεχε τις σκέψεις σου, γιατί γίνονται επιθυμίες.Πρόσεχε τις επιθυμίες σου, γιατί γίνονται πράξεις.Πρόσεχε τις πράξεις σου, γιατί γίνονται συνήθειες.Πρόσεχε τις συνήθειες, γιατί δημιουργούν χαρακτήρα.Και ο χαρακτήρας πλέον δεν μεταβάλλεται. Είσαι εσύ!