Καταστάσεις χάριτοςΟ γέροντας τον προθυμοποιούσε, τον συμβούλευε, τον στήριζε με έργα και λόγια, τον γαλήνευε με την χαριτωμένη ύπαρξή του, αλλά ποτέ δεν του υποδείκνυε τον πνευματικό δρόμο της ψυχής του. Του έλεγε: «Προχώρα κι εγώ θα σε ακολουθώ και θα σε προσέχω∙ με τα δάκρυα βρήκες τη χάρη, με τα δάκρυα συνέχισε». Ο ίδιος, δόκιμος εργάτης της νοεράς προσευχής, δεν την επέβαλε στον μαθητή του. Γι’ αυτό ο Γέροντας βεβαίωνε ότι δεν εξάσκησε τη νοερά προσευχή, αν και είχε κάποτε εμπειρία της.Βρισκόταν στη Μικρή Αγία Άννα, στα καλυβάκια του γερο-Ιωσήφ, ως φιλοξενούμενος. Κατά το πρόγραμμα του γερο-Ιωσήφ άρχιζαν την…

«Ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοί τι γένηται» (Ιω. 5, 14) «ΠΡΟΣΕΞΕ, έχεις γίνει καλά· από δω και πέρα μην αμαρτάνεις, για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο». Αυτή τη συμβουλή έδωσε ο Κύριος στον παράλυτο που θεράπευσε, όπως ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο. Αγαπητοί αδελφοί! Η συμβουλή του Κυρίου έχει και για μας πολύ μεγάλη σημασία. Κι αυτό, γιατί μας πληροφορεί ότι για τις ασθένειες και τα άλλα δεινά της επίγειας ζωής μας ευθύνονται οι αμαρτίες μας. Και όταν ο Θεός μας απαλλάξει από μιαν ασθένεια ή άλλη δυστυχία, τότε, αν αρχίσουμε πάλι να ζούμε αμαρτωλά, θα μας…

Θεία χάριςΗ Θεία χάρις μία είναι, αλλά κάτα το μέτρον του καθενός εμφανίζεται, εργάζεται, οράται, ναι, οράται! Αχ, και πόσον σκιρτάει μέσα σου όταν βλέπεις, όταν αισθάνεσαι αυτήν την θεία χάρη! «Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6).-------------- Ω! χάρις, χάρις! Έλα και σε μας, έλα γρήγορα, έλα. Πόσον αλλάζει ο άνθρωπος, πως μεταβάλλεται, πως γίνεται ο ταλαίπωρος άνθρωπος όταν τον επισκιάσει η θεία χάρις! Αυτή η θεία χάρις έκανες τους μάρτυρας όχι μόνο να μην αισθάνονται τους πόνους του μαρτυρίου των, αλλά και να χαίρονται που μαρτυρούν δια τον Χριστόν. «Ένεκά Σου θανατούμεθα όλην την ημέραν,…

Κύριος και Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός μας παρέδωσε τελείαν διδασκαλίαν περί της σωτηρίας μας. Και αυτά τα οποία μας εδίδαξε, ο Ίδιος πρώτα τα εφήρμοσε. Είναι «ο ποιήσας και διδάξας» (Πρβλ. Ματθ. ε’ 19). Μας έφερε ως παράδειγμα αληθινής αγάπης τον Καλό Σαμαρείτη. Αλλά ο κατ’ εξοχήν Καλός Σαμαρείτης ήταν ο Ίδιος ο Κύριος, ο οποίος επήρε την βασανισμένη ανθρωπίνη φύσι από τους ληστάς, τους δαίμονας δηλαδή, τα πάθη, την κακία των ανθρώπων και την ανέστησε και την εζωοποίησε διά του σταυρικού Του θανάτου και της Αναστάσεως Του. Όλοι γνωρίζουμε τώρα ότι η τελεία χριστιανική αγάπη είναι καθολική, είναι αγάπη…

Ο θαυμαστός άγιος Ιάκωβος ΤσαλίκηςΜία άλλη φορά που είχα πάει να μείνω στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, αφού τελείωσε η θεία Λειτουργία και εκείνη τη μέρα ήταν Λειτουργός ο ίδιος ο γέροντας Ιάκωβος, περίμενα ως το απόγευμα για να τον δω κατ’ ιδίαν, διότι όταν μιλούσες μαζί του ένοιωθες άλλος άνθρωπος, πετούσες, σου μετέδιδε την Χάρη του Θεού, αλλά και την ουράνια ευωδία που έβγαινε απ’ το σώμα του· τουλάχιστον εγώ ο αμαρτωλός, με την βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του οσίου Δαυΐδ, ένοιωθα την άρρητη ευωδία όταν ήμουν δίπλα του, αλλά δεν του το έλεγα, γιατί κατάλαβα ότι…

Εγώ ο πτωχός Σεραφείμ έχω δοκιμάσει αυτή την πάλη με τους δαίμονες και θα χανόμουν τελείως αν ο Κύριος και η Παναγία δεν με βοηθούσαν και δεν με προστάτευαν. Η δύναμη των δαιμόνων είναι τόσο με­γάλη ώστε ο πιο μικρός απ’ αυτούς μπορεί μόνο με έ­να νύχι του να γυρίσει τη γη μας ανάποδα, σαν τη μπάλα, και θα το έκανε αν δεν τον εμπόδιζε σ’ αυτό η παντοδύναμη δεξιά του Θεού. Τόσο πολύ ο Θεός τα­πείνωσε τους δαίμονες για την υπερηφάνεια τους, ώστε -και το βλέπουμε στο βιβλίο του Τωβίτ με τον αρχάγγελο Ραφαήλ- και η χολή του ψαριού…

- Γέροντα, πώς είναι το άκτιστο φως; - Που να ξέρω; Εγώ στο Καλύβι έχω μια κτιστή σόμπα που την ανάβω, για να ζεσταθώ. Αν θέλω φως, ανάβω ένα κερί να βλέπω!Ποτέ να μη ζητά κανείς φώτα ή χαρίσματα του Θεού, αλλά μόνο μετάνοια, η οποία θα φέρη την ταπείνωση, και μετά ο Καλός Θεός θα του δώση ό,τι έχει ανάγκη. Πήγα μια φορά να δω τον πατέρα Δαβίδ τον Διονυσιάτη. Έμενε σε ένα κελλί, μέσα στα κουρέλια, μέσα στο σκοτάδι. Αλλά μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό κελλί, εκείνος ζούσε μέσα στο φως. Ήταν πολύ προχωρημένος στην ευχή, είχε φθάσει σε…

   «Λέγεται ο Πατέρας πηγή και φως… Και ο Υιός επίσης λέγεται σε σχέση με την πηγή ποταμός… ενώ σε σχέση με το φως λέγεται απαύγασμα [=ακτινοβολία]… Αφού λοιπόν ο Πατέρας είναι φως, ενώ ο Υιός απαύγασμά του, μπορούμε να βλέπουμε και στον Υιό το άγιο Πνεύμα, με το οποίο φωτιζόμαστε… Όταν όμως φωτιζόμαστε μέσω του Αγίου Πνεύματος, ο Χριστός είναι αυτός που φωτίζει μέσω αυτού…    Και πάλι, επειδή είναι πηγή ο Πατέρας και ο Υιός ονομάζεται ποταμός, λέγεται ότι πίνουμε εμείς το άγιο Πνεύμα· διότι έχει γραφτεί ότι «όλοι εμείς ποτιστήκαμε με ένα Πνεύμα» (Α΄Κορ. 12,13). Ποτιζόμενοι όμως…

- Γιατί, Γέροντα, άλλες φορές νιώθουμε έντονα την θεία Χάρη στην προσευχή και άλλες φορές δεν αισθανόμαστε τίποτε; - Ο Καλός Θεός, για να μας βοηθήσει να αγωνιζόμαστε, μας δίνει πότε πότε τέτοιες ευλογίες. Όπως δίνουμε σε ένα μικρό παιδί ένα σοκολατάκι και του λέμε: "αν είσαι φρόνιμο, θα σου δώσω και άλλα", έτσι και ο Θεός δίνει «σοκολάτες», για να καταλάβουμε πόσο γλυκύς είναι και να αγωνιστούμε να Τον ευαρεστήσουμε, για να πάμε κοντά Του.- Γέροντα, η γλυκύτητα που αισθάνεται στην προσευχή ο άνθρωπος που δεν έχει καθαρισθεί ακόμη από τα πάθη, μπορεί να είναι μόνο συναίσθημα;- Στην αρχή μπορεί…

Στον χώρο της δοξολογίας υπάρχουν δυο καταστάσεις. Αν ο άνθρωπος δεν πέραση από την πρώτη, δεν μπορεί να φθάση στην δεύτερη. Στην πρώτη κατάσταση έχει κανείς πίκρες αλλά όλα τα παίρνει δεξιά. Βάζει καλό λογισμό, ρίχνει το βάρος στον εαυτό του ταπεινώνεται, μετανοεί και ευχαριστεί για όλα τον Θεό: «Θεέ μου, λέει, Σε ευχαριστώ, εξ΄ αμαρτιών μου τα περνώ αυτά. Μου χρειάζονται και περισσότερα, αλλά δεν αντέχω. Σε παρακαλώ, δώσε μου υπομονή και δύναμη, για να αντέξω», τότε βομβαρδίζεται από την θεία παρηγοριά και περνά στην δεύτερη κατάσταση.Στην δεύτερη κατάσταση βρίσκονται όσοι έχουν περάσει το στάδιο της μετάνοιας και ένιωσαν…