Είχα μάθει από πολύ μικρός ότι οι διαφωνίες στη ζωή λύνονται με τις φωνές, τους τσακωμούς και τη σωματική βία! Ήταν μεγάλη μου ευχαρίστηση όταν κατατρόπωνα τους ‘εχθρούς’ μου γιατί φώναζα περισσότερο ή γιατί ήμουν ο πιο έξυπνος. Κι έτσι κέρδιζα το δίκιο μου! Έχανα όμως τους ανθρώπους μου, ανθρώπους που τους απογοήτευα! Και ύστερα έμενα μόνος μου και θλιμμένος. Ακόμα και μέσα στην Εκκλησία, όταν γνώρισα το Χριστό και πάλι δε θυμάμαι μια φορά στην εξομολόγηση να μην έχω αναφέρει το θυμό μου και τις συγκρούσεις με ανθρώπους που αγαπώ! Υπήρχαν όμως δύο διαφορές… ότι τα ξεσπάσματα…

σύνδεσμοςΑυτό είναι το έργο της αγάπης. Εκείνους που ‘ναι μόνοι τους, όταν η αγάπη τους συγκολλήση και τους συνενώση με προσοχή, τους καθιστά σταθερούς. Ε.Π.Ε. 22,180 χωρίς αυτή κάθε αγαθό εξαφανίζεται Οσαδήποτε κατορθώματα κι αν έχη κανείς, όλα είναι μάταια, αν δεν υπάρχη η αγάπη. Δεν είπε ο Παύλος, πώς απλώς είναι κορυφή η αγάπη, αλλά το σπουδαιότερο είπε, πώς η αγάπη είναι σύνδεσμος. Ε.Π.Ε. 22,240 θέλουν να μας τραβήξουν απ’ αυτήν Όταν μυριάδες δυνάμεις κινούνται, που θέλουν να μας αποτραβήξουν απ’ την αγάπη, εμείς δε συνεχώς αντιστεκώμαστε, δεν είναι τότε κόπος η αγάπη; Διότι οι άγιοι και τί δεν…

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "Ο Έρως της βοσκοπούλας και ο Έρως του Χριστού " Κάποιο απόγευμα βρισκόμουν στα Καλλίσια με το Γέροντα, που είχε πληροφορηθεί ότι έφθασε στην Αθήνα για ομιλία αγιορείτης Ηγούμενος Μονής. Μου είπε, πως πολύ θέλει να αναπνεύσει αγιορείτικο αέρα, εννοώντας ομιλία αγιορείτικη. Με φιλικό αυτοκίνητο κατεβήκαμε στον Άγιο Νικόλαο, επί της οδού Ασκληπιού. Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη κυρίως, από φοιτητές και φοιτήτριες. Πρώτος μίλησε ένας θεολόγος, που ανέπτυξε, αρκετά καλά, πατερικές θέσεις πάνω σε σύγχρονα προβλήματα.Κατόπιν δόθηκε ο λόγος στον αγιορείτη Ηγούμενο, ο οποίος ανέβασε κατακόρυφα την πνευματική ατμόσφαιρα.Όταν τελείωσε, ένας φοιτητής είχε την έμπνευση…

250- ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΨΥΧΗΣ. Ένας άγιος εφημέριος έμαθε ότι ένας ενορίτης του, που του είχε κάνει μεγάλο κακό και πολλές φορές τον είχε συκοφαντήσει, βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέσι. Για να του δείξη την αγάπη του χωρίς να τον θίξη, κάλεσε ένα κοινό φίλο και δίνοντάς του ένα σεβαστό ποσό του είπε: «Πήγαινε να το δώσης στο φίλο μας χωρίς όμως να πης ότι προέρχεται από μένα, γιατί δεν θέλω να τον ταπεινώσω».256- Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ. Ο ενάρετος εφημέριος του Άρς έλαβε μιαν επιστολή η οποία άρχιζε έτσι: «Κύριε εφημέριε, όταν ένας κληρικός όπως εσείς γνωρίζη τόσον πολύ ολίγον την θεολογίαν, δεν…

ΔΥΟ ΣΥΝΑΣΚΗΤΕΣ αγωνίζονταν στην έρημο της Θηβαΐδος. Μα ήταν νέοι κι άπειροι κι ο διάβολος τους έστηνε ένα σωρό παγίδες. Ο πιο νέος κάποτε πολεμήθηκε πολύ δυνατά στην σάρκα. Έχασε γι’ αυτό την ψυχραιμία του και την υπομονή του και είπε μια μέρα αποφασιστικά στον μεγαλύτερο: - Δεν αντέχω πια, θα γυρίσω στον κόσμο. Εκείνος πάλι, καταστενοχωρημένος για τον πειρασμό που βρήκε τον αδελφό του, προσπαθούσε να τον συγκροτήσει. - Δεν θα σ’ αφήσω να φύγεις από εδώ, του έλεγε, να χάσεις όλους σου τους κόπους και την αγνότητά σου. Που να τον πείσει όμως!... - Δεν κάθομαι, επέμενε, θα…

Ο ΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ με μερικούς ακόμη αδελφούς πήγαιναν να επισκεφθούν κάποια πολύ μακρινή σκήτη. Περπατώντας νυχτωθήκανε κι ο μοναχός που τους είχαν δώσει για οδηγό έχασε τον δρόμο. Οι αδελφοί το κατάλαβαν και ρώτησαν τον Γέροντα ιδιαιτέρως:- Τί πρέπει να κάνουμε τώρα, Αββά; Αν εξακολουθήσουμε να προχωρούμε, κινδυνεύουμε να χαθούμε σ’ αυτήν εδώ την απέραντή έρημο.- Αν δείξουμε πως καταλάβαμε ότι έχασε τον δρόμο, θα ντραπεί και θα στενοχωρεθεί ο αδελφός, είπε ο αγαθός Γέροντας. Θα προφασιστώ καλύτερα πώς είμαι κουρασμένος και δεν μπορώ να περπατήσω άλλο και ας μείνουμε εδώ να ξημερώσει. Έτσι κι έκανε, για να μην λυπήσει…

Η αγάπη του Χριστού "Η μέση οδός και η βασιλική οδός της αγάπης" "Πρέπει επίσης παιδί μου, είπε ο Γέροντας, να μην ακολουθούμε τη μέση οδό του Χριστιανού, γιατί αυτή είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να ξεπεράσουμε το στάδιο αυτό και ν' ανέβουμε ψηλά με την αγάπη στον Χριστό. Τότε είναι όλα εύκολα. Όταν αγαπήσουμε τον Χριστό, δεν πέφτουμε σε μαρτυρίες και τότε είμεθα εκτός της μέσης οδού και είμεθα πραγματικοί Χριστιανοί".[Τζ 108] "Πώς να αγαπήσουμε τον Χριστό" Πώς μπορούμε Παππούλη μου, να αγαπήσουμε τον Χριστό;Η αγάπη μας προς τον Χριστό, παιδί μου, πραγματοποιείται ως εξής:Σηκώνουμε τον εσωτερικό μας εαυτό προς…

για μένα τόση αγάπη;Για μένα ο Χριστός έλαβε δούλου μορφή. Για μένα έπαθε όσα έπαθε. Για μένα, το δούλο, τον εχθρό του, τον αχάριστο. Αλλά τόσο πολύ με αγάπησε, ώστε τον εαυτό του παρέδωσε στην κατάρα. Ας μην ντρεπώμαστε, λοιπόν, για την άφατη αγάπη του Σταυρού. Αυτός δεν ντράπηκε να σταυρωθή για σένα, και συ ντρέπεσαι για το Σταυρό του; Ε.Π.Ε. 20,402 του Θεού και αρετή δική μας Αν η αγάπη του Θεού έσωζε μόνη της, θα έπρεπε όλοι να σωθούν. Αν πάλι η σωτηρία προέρχεται μόνο απ’ τη δική μας αρετή, τότε ήταν περιττή η (ένσαρκος) παρουσία Του και…

ΔΥΟ ΝΕΟΙ μοναχοί κατέβηκαν στην πόλη να πουλήσουν τα πανέρια τους. Χωρίστηκαν για λίγο και στο διάστημα αυτό ο ένας έπεσε σε μεγάλο σαρκικό αμάρτημα. Ύστερα, σκοτισμένος από την απόγνωση, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να γυρίσει πίσω στην έρημο. - Πήγαινε μόνος. Εγώ θα μείνω εδώ, είπε στον άλλον, μόλις συναντήθηκαν. - Γιατί, αδελφέ μου, τί σου συμβαίνει; τον ρωτούσε με καλοσύνη εκείνος, χωρίς να υποπτεύεται την αίτια. - Ε, να λοιπόν, αφού επιμένεις να μάθεις, όταν χωριστήκαμε, πήγα σε γυναίκα. Τώρα έχασα πια την ψυχή μου. Τί να κάνω στην έρημο; Ο αγνός νέος ταράχτηκε στο άκουσμα της…

ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙ συμφώνησαν να θερίσουν εξήντα στρέμματα χωράφι. Την πρώτη ημέρα όμως που έπιασαν δουλειά έτυχε να αρρωστήσει ο ένας από τους τρεις και αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω στην σκήτη.Οι άλλοι δύο που έμειναν είπαν μεταξύ τους:- Δεν κάνουμε μια μικρή προσπάθεια να θερίσουμε κι εκείνο που αναλογεί στον αδελφό; Με την ευχή του θα το κατορθώσουμε.Το είπαν και το έκαναν. Όταν τέλειωσε το θέρισμα, κάλεσαν τον αδελφό να πάρει τον μισθό του.- Ποιό μισθό; έλεγε εκείνος. Αφού δεν πρόλαβα να θερίσω.- Με την ευχή σου έγινε όπως πρέπει η δουλειά, του απαντούσαν οι δύο άλλοι. Έλα τώρα να πληρωθείς.Επειδή…