1,19 «ότι εν αυτώ ευδόκησε παν το πλήρωμα κατοικήσαι» «Παν το πλήρωμα»: της ζωής, της αλήθειας, της αγάπης, της δικαιοσύνης, της αιωνιότητας και κάθε πράγματος ένθεου, το οποίο μπορεί κάποιος να διανοηθεί· «παν το πλήρωμα» κάθε πράγματος δημιουργημένου, γιατί ότι δημιουργήθηκε είναι σε Αυτόν, «το παν είναι σε Αυτόν». Ο Θεάνθρωπος είναι το «παν-πλήρωμα». Και αυτό το «παν-πλήρωμα» διαρκώς διαμένει στο δικό του Θεανθρώπινο σώμα, στην Εκκλησία, γιατί όλος Αυτός είναι σε αυτήν και όλη αυτή είναι σε Αυτόν. Κάθε μέλος της Εκκλησίας, αυτό το «παν-πλήρωμα» το αισθάνεται σαν «κάτι δικό του» και τίποτε άλλο δεν του είναι απαραίτητο, γιατί…

Ειμαι 72 χρόνων, γυναίκα χωρισμένη μ ένα κορίτσι 42 χρόνων. Ο γάμος κράτησε μόνο 1,5χρόνο. Έκτοτε ζω μόνη μου. Προέρχομαι από μια οικογένεια που δεν είχε ιδιαίτερους δεσμούς με την ΟρθοδοξίαΑκολουθούσε τυπολατρικά κάποιες νηστείες τη Μεγάλη βδομάδα, κοινωνούσε 2-3 φορέςτο χρόνο, είχε ένα εικονοστάσι ψηλά κοντά στο ταβάνι κάποιου δωματίου, για προστασίαάκουγα, στο οποίο απευθύνονταν όταν ζητούσαν να γίνει η να αποτραπεί κάτι.Δεν μιλούσαν για το Θεό παρά μόνο για να με φοβίσουν, δεν υπήρχαν εκκλησιαστικάβιβλία, εκτός από την Καινή διαθήκη του Τρεμπέλα, κάπου παρατημένη.Πήγαινα στο κατηχητικό στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και τις πρώτες τουΓυμνασίου επειδή μας υποχρέωναν οι…

1,11. «εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν, μετά χαράς». Αλλά αυτό είναι δύσκολο, ακατόρθωτο, αδύνατο. Ούτε δύσκολο όμως, ούτε αδύνατο είναι, γιατί για τέτοια ζωή, δίνει τις ένθεες δυνάμεις Αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Και τις δίνει στον καθένα, ο οποίος γίνεται μέλος, γίνεται κύτταρο στο δικό του «αιωνίως» ζωντανό, Θεανθρώπινο σώμα. Ο άνθρωπος που «καθίσταται» μέλος της Eκκλησίας, όλες τις ένθεες δυνάμεις του Χριστού, τις δέχεται απ’ Αυτόν και αυτός ο άνθρωπος πλέον ζει μια νέα ζωή, μια ζωή «αξίως» του Θεού. Σαν μέλη στο Θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, οι…

Για όσους κρύβουν τον εαυτό τους  Κάποιοι άνθρωποι κρύβουν τις αδυναμίες τους από εκείνους, που τους αγαπούν για να μην αηδιάσουν μαζί τους. Και κρύβουν τον εαυτό τους από εκείνους, που τους επαινούν, για να μην τους επιπλήξουν.Διπλό λάθος. Πρώτον, δεν γνωρίζουν πως εάν μόνοι τους αποκάλυπταν τις αδυναμίες τους σε εκείνους που τους αγαπούν και τους επαινούν, δεν θα τους αγαπούσαν ή επαινούσαν λιγότερο. Εάν όμως οι άλλοι ανακαλύψουν τις αδυναμίες αυτών, τότε αναπόφευκτα θα έρθει η αποστροφή και ο χλευασμός, που τόσο πολύ τα φοβούνται.Δεύτερον, ξεχνούν ότι ένα μάτι όλα τα βλέπει, όλα τα ξέρει και όλα τα…

1,6. «του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω, και έστι καρποφορούμενον και αυξανόμενον καθώς και εν υμίν, αφ’ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του Θεού εν αληθεία».  Το Ευαγγέλιο είναι ευαγγελία για όλο τον κόσμο. Σε αυτό, για κάθε «ον», υπάρχει τόσο ένθεο καλό ένθεης αλήθειας, ένθεης αγάπης, ένθεης δύναμης, ώστε καθένας μπορεί να βρει τον ένθεο προορισμό του και να τον πραγματοποιήσει στα πλαίσια και στους όρους της υπάρξεώς του. Ό,τι είναι ευαγγελικό, έχει μέσα του έλλογες (λογικές) δημιουργικές δυνάμεις, με τις οποίες αυξάνει και φέρνει τον ένθεο καρπό στον άνθρωπο, και απορρίπτει εκείνο…

Το καλό και το κακόΤο καλό από το κακό μπορεί να διαχωριστεί και πρέπει να διαχωριστεί. Μπορεί όμως να διαχωριστεί και το καλό από το καλό; Όχι δεν μπορεί. Με τίποτε δεν μπορεί. Ούτε μπορεί να διαχωριστεί το κακό από το κακό, ούτε το καλό από το καλό. Όπου υπάρχει το ένα κακό, εκεί αμέσως υπάρχουν και πολλά κακά. Όπου υπάρχει το ένα καλό, εκεί αμέσως υπάρχουν πολλά καλά. Οι ρόγες από τα σταφύλια όταν είναι σάπιες, τότε όλο το τσαμπί είναι σάπιο. Οι ρόγες από τα σταφύλια όταν είναι ώριμες, τότε όλο το τσαμπί είναι ώριμο. Η ελεημοσύνη και…

ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ (306-373)     «Αλλοίμονο σε εκείνους που μολύνουν την αγία πίστη με αιρέσεις ή συγκαταβαίνουν στους αιρετικούς» (Εφραίμ ο Σύρος τόμος Δ, σελ. 26)«Όπως είναι το κεφάλι προτιμότερο από όλα τα μέλη του σώματός σου, και αν κατευθυνθεί εναντίον σου πέτρα ή ρόπαλο ή ξίφος, προβάλλεις τα άλλα μέλη του σώματος, θέλοντας να αποφύγεις το χτύπημα στο κεφάλι επειδή γνωρίζεις ότι χωρίς αυτό δεν είναι δυνατό να ζήσεις σε αυτή τη ζωή, έτσι να είναι σε σένα προτιμότερη από όλα η πίστη της Αγίας και ομοουσίου Τριάδος, διότι χωρίς αυτή είναι αδύνατο να ζήσει κανείς την πραγματική ζωή»…

81. Όταν φέρω στον νου μου τον Υιό του Θεού και εκείνους που κατ’ όνομα μόνον είναι χριστιανοί, νοιώθω φόβο και οίκτο. Φόβο, αναλογιζόμενος ότι θα παρουσιασθώ ενώπιον του φοβερού βήματος του Ιησού, κατά την Ημέρα της Κρίσεως. Και οίκτο, γιατί βλέπω ένα πλήθος λεγομένων χριστιανών, που μόνοι τους στέρησαν τον εαυτό τους από τη σωτηρία και κινούνται εκούσια προς την αιώνια Κόλασι. 82. Ο Λόγος είναι ο Δημιουργός μας και ο Θεός μας. Όλα όσα είπε και δίδαξε, είναι αλήθεια και ζωή. Έτσι λοιπόν πρέπει να είναι και τα δικά μας λόγια, εφ’ όσον κτισθήκαμε «κατ’ εικόνα Θεού». Έτσι…

Εάν υφαίνεις και ξηλώνεις.  Εάν την ήμερα υφαίνεις, ενώ τη νύχτα ξηλώνεις, ποτέ δεν θα τελειώσεις την ύφανση. Εάν την ημέρα χτίζεις, ενώ τη νύχτα γκρεμίζεις, ποτέ δεν θα τελειώσεις το χτίσιμο. Εάν, λοιπόν, προσεύχεσαι στον Θεό, ενώ πράττεις εκείνο που είναι κακό απέναντι στον Θεό, ποτέ δεν θα μπορέσει η ψυχή σου να τελειώσει ούτε την ύφανση, ούτε το χτίσιμο. (Στοχασμοί περί καλού και κακού, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, σελ. 36).

«Εγώ είμαι το φως του κόσμου» (Ιωάν. 8:12).     Ο ΧΡΙΣΤΟΣ είναι το ΦΩΣ για το δρόμο της επιστροφής μας στο Θεό και το ΦΩΣ για την χριστιανική μας πορεία μετά την επιστροφή μας. Δεν υπάρχει άλλο φως εκτός από το Χριστό. Κι αν αυτό δεν το πάρουμε στα σοβαρά και το παρατρέξουμε, θα θερίσουμε συνέπειες ανυπολόγιστες και ανεπανόρθωτες. Κι αυτές τις συνέπειες δε θα τις υποστούν μόνο εκείνοι που αρνούνται τελείως το Χριστό, αλλά κι εκείνοι που πιστεύουν μόνο διανοητικά σ’ Αυτόν χωρίς όμως να τον αναγνωρίζουν ως τη μόνη οδό που οδηγεί στο Θεό και χωρίς να…