3,3 «αποθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» Στο βάπτισμα, με τον θάνατο του Χριστού, έχετε πεθάνει για τον κόσμο, έχετε νικήσει τον θάνατο, με τον σωτηριώδη θάνατό του.Επίσης στο βάπτισμα αναστηθήκατε, με την ένθεη δύναμή του, για την αιώνια ζωή. Και από τότε η ζωή σας «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (313).Από τότε, το μυστήριο της ζωής σας είναι σε Αυτόν, όπως είναι και η δύναμη, η αθανασία και η αιωνιότητα. Γιατί ο χριστιανός, γι’ αυτό είναι χριστιανός, επειδή ολόκληρος, με ολόκληρο το μυστήριο της ύπαρξής του, βρίσκεται στον Χριστό.Ο θάνατος…

[...] «Οι "Βίοι των Αγίων" δεν είναι άλλο, παρά η ζωή του Χριστού, η επαναλαμβανόμενη σε κάθε άγιο, λίγο ή πολύ, κατά τούτον ή εκείνον τον τρόπον. Ή ακριβέστερα, είναι η ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των αγίων… Η ζωή των αγίων είναι στην πραγματικότητα αυτή η ζωή του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία διοχετεύεται εις τους ακολουθούντας Αυτόν και βιούται από αυτούς εν τη Εκκλησία Του…». [...] «Πράξεις των αγίων Αποστόλων». Αυτές περιέχουν ό,τι δίδαξε ο Χριστός και η βίωση της ζωής Του από τους Αποστόλους, η οποία μεταδόθηκε μέσα στην Εκκλησία. Οι δε "Βίοι των Αγίων" είναι συνεπώς συνέχιση…

Τούτος ο κόσμος είναι ανάποδος. Όπως και να κάνεις, δεν τον ευχαριστάς. Ούτε στον ήλιο τον βρίσκεις, ούτε στον ίσκιο. Ο κάθε ένας λέγει το κοντό του και το μακρύ τους. Για ό,τι ενθουσιάζεται ο ένας, για ίδιο στενοχωριέται ο άλλος. Άλλη φορά μπορεί οι άνθρωποι να μην ήτανε όλοι σύμφωνοι, μα για τους πιο πολλούς το καλό ήτανε καλό και το κακό, κακό. Τώρα ο καθένας έχει σηκώσει μια παντιέρα και κάνει τον καπετάν Έναν…. Μα οι πιο πολλοί μποδίζονται από τιποτένια πράγματα: ο ένας θέλει να φαίνεται πιο «βαθυστόχαστος» από ο,τι είνε, ο άλλος θέλει να φαίνεται μοντέρνος,…

Σε μια ορφανή… Πώς δεν λέγεται, τίμια ψυχή; Περί τίνος λέγεται στο Ευαγγέλιο περισσότερο απ ό,τι περί ευτυχίας; Εμένα μου φαίνεται, ότι το Ευαγγέλιο θα μπορούσε να ονομαστεί «το Βιβλίο της Ευτυχίας» και η διδαχή του Χριστού «διδαχή περί ευτυχίας». Εσένα σίγουρα σε μπέρδεψε το ότι στο Ευαγγέλιο δεν αναφέρεται ειδικά η ίδια η λέξη ευτυχία. Όμως αντί αυτής της λέξης χρησιμοποιούνται άλλες λέξεις, όπως «μακαριότητα», «χαρά», «αγαλλίαση», «παράδεισος», «σωτηρία», «αιώνια ζωή». Ειδικά η λέξη «μακαριότητα» σημαίνει ευτυχία με την καλύτερη έννοια. Όταν ξέρεις αυτό, τότε διάβασε ξανά την ομιλία του Κυρίου στους μακαρισμούς (Ματθ. 5). Η πρώτη διδαχή την…

Όπως μια κόρη που είναι εμορφότερη και σοφώτερη και πλουσιώτερη απ’ όλες, πάρει για άντρα της κάποιον φουκαρά, τιποτένιον κι άσχημο, και τον ξεντύσει τα λερωμένα ρούχα, και τον ντύσει βασιλική στολή και βάλει στο κεφάλι του την κορόνα και καθήσει μαζί του, και τότε εκείνος ο φτωχός αρχίζει να φοβάται και να λέγει: σ’ εμένα τον καταφρονεμένο και τον φτωχό και τον τιποτένιο δόθηκε τέτοια τιμή; Έτσι κι ο Θεός έκανε στον ταλαίπωρο και ταπεινόν άνθρωπο. Του έδωσε να απογευτεί κάποιον άλλον κόσμο, κάποιαν άλλη θροφή γλυκύτατη· του έδειξε δόξα και κάλλη βασιλικά, που δεν λέγουνται με το στόμα,…

Συνεχίσετε να υπομένετε τον απίστευτο κόπο μας, που χωρίς τον Χριστό είναι ακατόρθωτος. Οδός μας είναι να «θυσιάσουμε» τη ζωή μας για χάρη της ζωής των άλλων. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από εκείνη, κατά την οποία η ψυχή του ανθρώπου είναι έτοιμη για κάθε είδους θάνατο προς όφελος του πλησίον. Ο Κύριος είπε για την αγάπη αυτή ότι δεν υπάρχει ανώτερη της…. Ο Κύριος είπε για τους μαθητές Του στην προσευχή Του προς τον Θεό Πατέρα: «Την ώρα ταύτην εγώ περί αυτών ερωτώ ου περί του κόσμου παντός ερωτώ, αλλά περί ων δεδωκας μοι… ους εγώ αποστέλλω ως πρόβατα…

Οι χριστιανοί ζουν «εν σοφία», εάν ζουν κατά το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι «η σοφία του Θεού» (A’ Κορ. 1. 24, 30). Έξω απ’ Αυτόν υπάρχει «η των αφρόνων ανθρώπων αγνωσία» (Α’ Πέτρ. 2. 15). Οτιδήποτε δεν είναι από το Χριστό, ο Οποίος είναι η μόνη και αληθινή και αιώνια σοφία, πράγματι είναι και μωρία και ανοησία. Και οι άνθρωποι γίνονται ανόητοι και παράφρονες από την αμαρτία και τα πάθη. Στην ουσία της η αμαρτία είναι η κύρια παραφροσύνη της ανθρώπινης ψυχής. Η φιλαμαρτησία είναι πάντοτε παραφροσύνη της ψυχής εμπρός στο Θεό. Μόνο η αγάπη για…

679. «Όστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον τηρήσῃ, πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί, γέγονε πάντων ἔνοχος» (Ιακ. β’ 10). Αυτό ισχύει και ως προς το δόγμα και ως προς την ηθική. Όποιος διδάσκει όλες τις αλήθειες και παραμελεί μία απ’ αυτές, θα είναι ένοχος απέναντι σε όλες, ένοχος μάλλον απέναντι στη μία Αλήθεια, την αδιαίρετο και ακεραία, που είναι ο Κύριος Ιησούς, αφού είπε: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀλήθεια » (Ιω. ιδ’ 6). Γιατί; Γιατί ο Θεός είναι τέλειο Πνεύμα. Αν ένας αμαρτωλός λογισμός είναι «βδέλυγμα Κυρίω» (Παροιμ. ιε’ 26), όποιος αμαρτάνει στην αλήθεια του δόγματος, αμαρτάνει στον Θεό, την Αυτοαλήθεια. 680. «Ο…

Εκείνο που θα μας οδηγήσει στον κήπο της Γεθσημανή, όπου ο Χριστός προσευχόταν για ολόκληρο τον κόσμο, είναι το να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας, να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Όταν κατηγορείται κανείς από τους ανθρώπους, να το αντιμετωπίζει με σιωπή, διότι, όπως λέγει ο Ιωάννης της Κλίµακος, η σιωπή του Χριστού κατήσχυνε τον Πιλάτο. – Ο πόλεμος που δεχόμαστε είναι πολύ μεγάλος. Όλοι είναι εναντίον µας: η επιστήμη και η πολιτική. Δεν είμαι απαισιόδοξος, αλλά νομίζω ότι ζούμε στους τελευταίους καιρούς. Η δική µας στάση πρέπει να είναι μαρτυρική: «Ως πρόβατον επί σφαγήν…

Ο Κύριος είναι λαμπρότερος από τον ήλιο και καθαρότερος από το κρύσταλλο, γι’ αυτό και μέσα Του δε χωρούσε υποκρισία. Ο κόσμος δεν καρφώνει στον σταυρό εκείνον που συμφιλιώνει την αλήθεια με το ψέμα, το φως με το σκοτάδι και το καλό με το κακό. Τον Χριστό όμως ο κόσμος Τον σταύρωσε επειδή δεν εξίσωσε, δεν ανακάτωσε, δεν έκανε πολιτική με την αλήθεια. (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, "Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται", ιεραποστολικές επιστολές Α΄, Εκδόσεις Εν Πλω, σ. 113)