Μετά από χρόνια ασθενειών, κακουχιών, με έκδηλα τα σημάδια της κούρασης σε σώμα, πνεύμα και ψυχή, πονώντας το σώμα πλέον και σε απλές καθημερινές κινήσεις που όλοι θεωρούμε τόσο δεδομένες και απλές στην καθημερινότητά μας, αναλογίζομαι και μονολογώ. Αναλογίζομαι τι έμαθα όλο αυτόν τον καιρό, αν πήρα κάποιο μάθημα για την ζωή μου, για τους γύρω μου, για Εκείνον. Δεν έμαθα πολλά, βλέπεις η κάθε ασθένεια δεν είναι και από ένα μαθηματάκι, υπάρχουν και χαρακτήρες όπως εγώ, αντιδραστικοί , εγωιστικοί, που δεν τα παίρνουν εύκολα τα «γράμματα» με την πρώτη. Δεν έμαθα πολλά, μα έμαθα όμως αληθινά, όσα έμαθα και…

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου! Murray Salem, Αμερικανός ηθοποιός και σεναριογράφος.Η γιαγιά μου, από την πλευρά του πατέρα μου, σε όλη της τη ζωή ήταν μια απλή χωρική από τη Συρία, που δεν ήξερε ούτε να γράφει, ούτε να διαβάζει.Ήταν όμως ειλικρινά θρήσκα. Ότι έκανε είχε πάντοτε το όνομα του Θεού στα χείλη της.  Αλλά δεν ανέφερε μόνο το Όνομά Του.Έλεγε τουλάχιστον εκατό φορές την ημέρα: «Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου»!… Και όχι μόνο όταν της συνέβαινε κάτι καλό.Αν η σούπα χυνόταν καθώς έβραζε και πάλι έλεγε: «Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου. Σ’ ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου»!Τη ρώτησα κάποτε γιατί ευχαριστούσε τον…

ΜΕ ΠΟΙΟΝ μοιάζει o χριστιανός, πού σηκώνει τις θλίψεις της επίγειας ζωής με αληθινή πνευματική σύνεση; Μ’ έναν οδοιπόρο, που στέκεται στην ακροθαλασσιά σε ώρα τρικυμίας. Τα αγριεμένα άσπρα κύματα πλησιάζουν τον οδοιπόρο και, αφού σπάσουν στην άμμο, διαλύονται πάνω στα πόδια του σε αναρίθμητες μικρές σταγόνες. Η θάλασσα, φιλονικώντας με τον άνεμο, βρυχιέται, υψώνει κύματα σαν βουνά, βράζει, παφλάζει. Το ένα κύμα γεννά και στη συνέχεια καταβροχθίζει το άλλο. Οι κορυφές τους είναι στεφανωμένες με κάτασπρο αφρό. Όλη η θάλασσα είναι καλυμμένη απ’ αυτά τα κύματα, που μοιάζουν με τερά¬στιο λάρυγγα φοβερού τέρατος δίχως δόντια. Ο οδοιπόρος παρατηρεί το…

Χρυσός  Νικητής                    Έκανα μια ομιλία σ’ ένα γυμνάσιο την άνοιξη του 1995. Όταν τελείωσε το πρόγραμμα, ο διευθυντής με ρώτησε αν θα μπορούσα να δω ένα μαθητή. Μια αρρώστια τον είχε κρατήσει σπίτι, αλλά είχε εκφράσει την επιθυμία να με συναντήσει, και ο διευθυντής ήξερε ότι αυτή η επίσκεψη σήμαινε πολλά γι’ αυτόν. Συμφώνησα να τον δω.      Όσο χρόνο οδηγούσαμε για να πάμε στο σπίτι του, που απείχε περίπου δέκα χιλιόμετρα, έμαθα μερικά πράγματα για τον Μάθιου. Είχε μυϊκή δυστροφία. Όταν γεννήθηκε, οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι δεν θα ζούσε παραπάνω από τα 5 χρόνια, μετά τους…

"Πολλές φορές αμφιβάλλει κάποιος μέσα του λέγοντας· όταν στις συμφορές αμαρτάνει κανείς από θλίψη, πώς μπορεί να σκεφτεί ότι αυτές έρχονται για το συμφέρον μας; Δεν αμαρτάνουμε στις συμφορές παρά μόνο διότι είμαστε ανυπομόνευτοι και δεν θέλουμε να βαστήξουμε μικρή θλίψη ή να πάθουμε κάτι το αντίθετο με τις επιδιώξεις μας, επειδή ο Θεός δεν επιτρέπει να μας επιβληθεί βάρος ανώτερο από τη δύναμή μας, καθώς είπε ο Απόστολος· «πιστός είναι ο Θεός, ο οποίος δεν θα επιτρέψει να πειραστείτε παραπάνω από όσο μπορείτε (Α΄Κορ. 10,13)».Αλλά εμείς είμαστε που δεν έχουμε υπομονή, που δεν θέλουμε να κοπιάσουμε ούτε για λίγο,…

O Victor Frankl γράφει: «Η θρησκεία δεν πεθαίνει, και στο βαθμό στον οποίο αυτό αληθεύει, ούτε ο Θεός είναι νεκρός, ούτε ακόμα και Μετά το Άουσβιτς (Auschwitz), για να αναφέρω τον τίτλο ενός βιβλίου. Γιατί η θρησκευτική πίστη είτε υπάρχει χωρίς όρους είτε δεν είναι καθόλου θρησκευτική πεποίθηση. Αν δεν υπόκηται σε όρους, θα σταθή και θα αντιμετωπίση το γεγονός, ότι έξι εκατομμύρια πέθαναν στο ολοκαύτωμα των Nazi· αν δεν είναι ανεπιφύλακτη, θα εξαφανίζεται κάθε φορά κατά την οποία ένα απλό κι αθώο παιδί βρίσκει βίαιο θάνατο – για να χρησιμοποιήσω το επιχείρημα το οποίο πρόβαλε κάποτε ο Dostoyevski. Δεν…

H φουρτουνιασμένη θάλασσα         Σ΄ένα μουσείο της Φλωρεντίας, διατηρούνται δυο περίφημοι ζωγραφικοί πίνακες. Ο ένας απ΄αυτούς παριστάνει μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, που ανάμεσά της ένας ναυαγός, στηριγμένος επάνω σ' ένα σπασμένο κουπί, παλεύει απεγνωσμένα με τα λυσσασμένα κύματα. Οι δυνάμεις τον έχουν εγκαταλείψει. Η ωχρότης του θανάτου έχει εκχυθή στο πρόσωπό του κι έπειτα από λίγο θα βρει ασφαλώς μνήμα στον υγρό βυθό.     Ο άλλος πίναξ παριστάνει επίσης έναν ωκεανό φουρτουνιασμένο και πολυτάραχο. Στη μέση όμως του ωκεανού υπάρχει ένας τεράστιος βράχος κι' επάνω σ΄αυτόν μια περιστέρα έχει χτίσει τη φωλιά της. Και παρατηρεί  ατάραχη την ανεμοζάλη, που μαίνεται γύρω της, γιατί…

Ένα γερό στήριγμα Μια θυελλώδη νύχτα ένα πλοίο εναυάγησε απάνω σε μια βραχώδη ακτή. Όλο το πλήρωμα εχάθηκε… Μόνο ένα παλληκάρι, που τα κύματα το επέταξαν επάνω σ’ ένα ψηλό βράχο, κατώρθωσε να πιαστή από αυτόν και να κρατηθή ως το πρωί, οπότε κατέφθασαν τα ναυαγοσωστικά πλοιάρια. Όταν μετά τις πρώτες βοήθειες, συνήλθε ο νεαρός ναυαγός κάποιος τον ρώτησε:-    Δεν έτρεμες παλληκάρι μου, μέσα στην άγρια καταιγίδα, εκεί πάνω στον βράχο;-    Βέβαια, έτρεμα! Αλλά, ο βράχος δεν… έτρεμε!Μέσα στις θύελλες της ζωής, υπάρχει ένα στήριγμα για όσους θέλουν: Ο Χριστός! (Α’ Κορ. ι’ 4). Αλκυονίδες «Είπε, και έστη πνεύμα καταιγίδος».…

«Ο ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ», Εις τον βίον του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ Κάποιος μοναχός της μονής του Σάρωφ κυριεύθηκε από μελαγχολία. Μια φορά μάλιστα που ένιωσε να φθάνη στην απόγνωσι, ζήτησε την συμπαράστασι ενός αδελφού. Βγήκαν και οι δύο έξω από την μονή μετά τον εσπερινό και άρχισαν να περιπατούν στον κήπο και να παρηγορούνται με την συζήτησι. Πλησίασαν στον σταύλο της μονής. Εκεί κοντά άρχιζε το δρομάκι που ωδηγούσε στην πηγή του οσίου Σεραφείμ.Ο άρρωστος αδελφός θέλησε ν’ αλλάξη κατεύθυνσι, για να μη συναντηθή με τον στάρετς σ’ αυτήν την ψυχική κατάστασι. Πριν όμως προφθάσουν ν’ απομακρυνθούν, τον βλέπουν να…

«H ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΥΡΟΥ» ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ» ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ Σέ ὅλη του τή ζωή ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Μ. Ἀθανάσιος (295-373) ἀγωνιζόταν ἐναντίον τῶν αἱρέσεων. Γι᾿ αὐτό καί ὀνομάστηκε «Στύλος τῆς Ὀρθοδοξίας»!Δέκα χρόνια μετά τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, οἱ ἀρχηγοί τῆς ἀρειανικῆς πλάνης συκοφάντησαν αἰσχρά τόν ἅγιο ἱεράρχη καί κατόρθωσαν νά πείσουν τόν αὐτοκράτορα νά συγκληθῆ σύνοδος ἐπισκόπων γιά τήν καθαίρεσή του.Ἡ σύνοδος συνεκλήθη στήν Τύρο τό 335. Στή δεύτερη συνεδρίασή της συνέβη ἕνα καταπληκτικό ἐπεισόδιο, πού φανερώνει τήν εὐφυΐα καί τή σοφία τοῦ Μ. Ἀθανασίου.Σέ κάποια στιγμή, πού ἐπικρατοῦσε ἡσυχία στήν αἴθουσα τῆς συνόδου, ἄνοιξε ξαφνικά ἡ…