"Προσευχή και αρρώστια""Να μην προσεύχεσαι, μου λέει μια φορά, να σου πάρει ο Θεός τις διάφορες αρρώστιες, αλλά να ειρηνεύεις με τη νοερή προσευχή κάνοντας υπομονή. Έτσι ωφελείσαι πάρα πολύ"."Να μην παρακαλάς, μου είπε ο Γέροντας, το Θεό να σου παίρνει τις διάφορες αρρώστιες, ούτε να τον εκβιάζεις στην προσευχή σου γι' αυτές, αλλά να τις υπομένεις με πολλή υπομονή και καρτερικότητα και θα δεις πόσο θα ωφελείσαι".[Τζ 131] "Προσευχές για την εγχείρηση"Μία πολύ γνωστή μας κυρία ήταν πολύ άρρωστη αλλά και πολύ ευλαβής. Έτσι, όταν θα έκανε εγχείρηση, άρχισε να μοιράζει χαρτάκια με το όνομα της σε ιερείς, σε…

Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να βρίσκεται καθηλωμένος σ’ ένα κρεβάτι επειδή έσπασε το πόδι του και να κάνει υπομονή τρεις και τέσσερις μήνες ενώ πρωτύτερα δεν περίμενε ούτε δέκα λεπτά στη στάση για το λεωφορείο; Ο ίδιος άνθρωπος δεν είναι; Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να μπορεί να κάνει τώρα χημειοθεραπεία, ενώ πρωτύτερα δεν άντεχε και μόνο στην όψη της βελόνας; Ο ίδιος άνθρωπος δεν είναι; Και πώς γίνεται ένας άνθρωπος που ζει πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι να χαμογελάει ενώ πρωτύτερα όλη την ώρα γκρίνιαζε γιατί όλα του φταίγανε και τίποτα δεν μπορούσε να υπομείνει; Τί μεσολάβησε σ’ αυτούς τους ανθρώπους…

1220. ΗΜΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ. Ο άγιος Αντώνιος ο ερημίτης πειραζόταν σκληρά στην έρημο από το αρχέκακο διάβολο. Υπέφερε τρομερούς πόνους, με συχνές επιθέσεις. Αίφνης μια φωτεινή αχτίνα φάνηκε στο κελί του. Τα ακάθαρτα πνεύματα παρευθύς εξηφανίστηκαν και επεκράτησε μεγάλη ηρεμία και στην ψυχή και στο κτίριο ολόκληρο. Μέσα σε τέτοια ανακούφιση ο Αντώνιος γεμάτος ικανοποίηση λέγει στην οπτασία: «Που ήσουν προτήτερα; Γιατί δεν ήρθες από την αρχή να μου σταματήσεις τους πόνους;». Και μια φωνή του απάντησε: «Αντώνιε, ώδε ήμην, αλλά περιέμενον ιδείν το σόν αγώνισμα». «Αντώνιε, ήμουν κοντά σου και περίμενα να δω την αντίσταση, που θα έκανες. Επειδή…

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ εγκρατευτές σ’ αυτήν την έρημο, έλεγε ένας από τους Πατέρες, που εβδομήντα ολόκληρα χρόνια δεν έβαλαν στο στόμα τους τίποτε άλλο εκτός από αγριοβότανα και καρπούς φοινίκων. ΚΑΠΟΙΟΣ πολύ γέρος Ερημίτης αρρώστησε και βασανιζόταν μόνος του, γιατί δεν βρισκόταν σ’ εκείνη την ερημιά άνθρωπος να τον φροντίσει.Βλέποντας την υπομονή του ο Θεός, φώτισε ένα νέο μοναχό να πάει ως την καλύβα του. Κι όπως τον βρήκε βαριά άρρωστο, στάθηκε με αγάπη στο πλευρό του να τον ανακουφίσει. Τον έπλυνε, του έφτιαξε ένα αχυρένιο στρώμα και του μαγείρεψε λίγο φαγητό.- Πίστεψέ με, αδελφέ, του είπε μ’ ευγνωμοσύνη ο Γέροντας, πως…

Ο παπα – Ιλαρίων και ο δόκιμοςΟ γέροντας του περίφημου παπα- Σάββα του Πνευματικού , παπα -Ιλαρίων ο Ίβηρ, ήταν μια εξαιρετική πνευματική φυσιογνωμία. Στην πατρίδα του, όταν εξωμολογούσε τους βασιλείς της Γεωργίας φορούσε – σύμφωνα με την εθιμοτυπία της αυλής – μεγαλοπρεπέστατο μανδύα, στον οποίον άστραφταν ρουμπίνια, μαργαριτάρια και επτακόσιες πενήντα διαμαντόπετρες. Ο ασκητικώτατος παπα- Ιλαρίων άφησε τα βασιλικά ανάκτορα και το 1843 κλείσθηκε στο ησυχαστικό κελλί του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, τρία τέταρτα ψηλότερα από την Ι. Μονή Διονυσίου. Ο Ιωάννης Ρεμούνδος, νεαρός σπουδαστής του Πολυτεχνείου από την Άνδρο, μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο ήρθαν να γίνουν…

1,11. «εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν, μετά χαράς». Αλλά αυτό είναι δύσκολο, ακατόρθωτο, αδύνατο. Ούτε δύσκολο όμως, ούτε αδύνατο είναι, γιατί για τέτοια ζωή, δίνει τις ένθεες δυνάμεις Αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Και τις δίνει στον καθένα, ο οποίος γίνεται μέλος, γίνεται κύτταρο στο δικό του «αιωνίως» ζωντανό, Θεανθρώπινο σώμα. Ο άνθρωπος που «καθίσταται» μέλος της Eκκλησίας, όλες τις ένθεες δυνάμεις του Χριστού, τις δέχεται απ’ Αυτόν και αυτός ο άνθρωπος πλέον ζει μια νέα ζωή, μια ζωή «αξίως» του Θεού. Σαν μέλη στο Θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, οι…

Η ανθρωπαρέσκεια -    Γέροντα, πολλές φορές με πιάνει ένα παράπονο.-    Τί παράπονο έχεις;-    Νά, λέω: «Γιατί δεν αναγνώρισαν τον κόπο μου και μου συμπεριφέρθηκανέτσι;».-    Όταν κάποιος κάνη κάτι ταπεινά και με αγάπη, και δεν βρη αναγνώριση, μπορεί να του έρθη και ένα παράπονο. Αυτό είναι ανθρώπινο - όχι φυσικά ότι και αυτό είναι σωστό, αλλά τότε έχει κανείς κάποια ελαφρυντικά. Όταν όμως απαιτή την αναγνώριση, αυτό είναι βαρύ· έχει μέσα εγωισμό, δικαίωμα, ανθρωπαρέσκεια. Όσο μπορείς, να κινήσαι ταπεινά. Ό,τι κάνεις να το κάνης με φιλότιμο, για τον Χριστό, και όχι από ανθρωπαρέσκεια και κενοδοξία, για να ακούσης το «μπράβο» από…

ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Γέροντας έμενε με τον υποτακτικό του σε μια καλύβη, όχι μακριά από ένα κεφαλοχώρι. Κάποτε έπεσε στον τόπο μεγάλη δυστυχία κι ο φτωχός κόσμος πέθαινε σχεδόν από την πείνα. Πολλοί στην απελπισία τους πήγαιναν και χτυπούσαν στην καλύβη του Ερημίτη. Εκείνος πάλι, που ήταν πολύ ελεήμων, έδινε με την καρδιά του απ’ ό,τι τύχαινε να έχει. Ο υποτακτικός όμως, που έβλεπε με τρόπο το ψωμί τους να λιγοστεύει, είπε μια μέρα στενοχωρημένος στον Γέροντα: - Αββά, δεν μου ξεχωρίζεις τα ψωμιά που μου αναλογούν; Κι από δώ και πέρα μοίραζε από τα δικά σου έλεημοσύνη. Έτσι όπως πάμε…

1021. Η ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ. Γύρω από τον Ναπολέοντα τον Α΄ είχαν συγκεντρωθεί οι μεγαλύτεροι κι οι καλύτεροι στρατηγοί απ το επιτελείο του. Μιλούσαν για τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής τους και για τα πιο σημαντικά γεγονότα της στρατιωτικής τους σταδιοδρομίας. Ο Ναπολέων τους άκουγε με προσοχή και σε κάποια στιγμή τους διέκοψε:- Κύριοι, τους λέγει, μπορείτε να μου πείτε ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου;- Η μάχη στο Μαρέγκο, Μεγαλειότατε, του απαντά ο ένας.- Η νίκη στις Πυραμίδες, παρατηρεί ένας άλλος.- Οι δόξες του Άουστερλιτς, διαβεβαιώνουν οι άλλοι.- Όχι, όχι, τους διακόπτει ο Ναπολέων, η…

Ο ηγούμενος της Ι. Μονής Γρηγορίου Συμεών είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην προστασία του Αγίου Νικολάου. Πίστευε πως ο άγιος φροντίζει για τις ανάγκες της μονής περισσότερο από κάθε άλλον. Κάποτε ζύγωνε η 6η Δεκεμβρίου και όλοι οι πατέρες βρίσκονταν σε συναγερμό. Με τη βοήθεια του Θεού όλες οι προετοιμασίες της πανηγύρεως πήγαν καλά. Μόνον οι μάγειροι ήταν ανήσυχοι, γιατί ακόμη δεν μπόρεσαν να προμηθευθούν ψάρια. Το απόγευμα της παραμονής πλησιάζουν τον ηγούμενο. -Γέροντα, του λένε, μήπως πρέπει να μαγειρέψουμε μπακαλιάρο; Αν είναι, να τον βάλουμε από τώρα στο νερό να ξαρμυρίση. -Όχι! όχι! Μην το σκέπεσθε αυτό. Θα έχουμε φρέσκα…