Αδιέξοδο
ο Θεός η διέξοδος
Στο Θεό είναι δυνατό να βρει διέξοδο και στα αδιέξοδα.
Όταν φτάσουν τα πράγματα στο αδιέξοδο, τότε μάλιστα να ελπίζεις.
Διότι τότε κυρίως ο Θεός φανερώνει τη δύναμη του, όχι εκ των προτέρων,
αλλ’ όταν αποκλειστεί κάθε ανθρώπινη βοήθεια.
Διότι τότε είναι ο καιρός της βοήθειας του Θεού.
Ε.Π.Ε. 6,582

υπάρχει ελπίδα
Είναι μεγάλη η δύναμις της ελπίδας, που στηρίζεται στον Κύριο:
κάστρο άπαρτο, τείχος ακαταμάχητο, συμμαχία ακαταγώνιστη, λιμάνι ασφαλισμένο,
πύργος απόρθητος, όπλο αήττητο, δύναμις ακατάβλητη.
Βρίσκει διέξοδο στα αδιέξοδα.
Ε.Π.Ε. 5,516

Αδικία
Τέτοια είναι η αδικία. Συνεχώς καταξεσχίζει τη συνείδηση.
Κι όταν ακόμα ο αδικημένος σιγά, οι ένοχοι της αδικίας θεωρούν,
ότι επίκειται η θεία δίκη, αγωνιούν κάθε μέρα και σχεδόν υπογράφουν για τους εαυτούς τους
την εκδίκηση για τις αδικίες που διέπραξαν.
Ε.Π.Ε. 4,312

κρείσσον το αδικείσθαι
Όχι το ν’ αδικείται, αλλά το ν’ αδικεί, αυτό είναι κακό, η κατ’ εξοχήν αδικία.
Γι’ αυτό κι ο Παύλος συμβουλεύει να προτιμά κανείς ν’ αδικείται, παρά ν’ αδικεί.
Κι ο Χριστός παρότρυνε να δέχεται κάνεις το ράπισμα και να μη το ανταποδίδει (Ματθ. ε' 39),
αλλά και να προσφέρη τον εαυτό του στο ν’ αδικείται.
Ε.Π.Ε. 5,368

αδικούμενος και συμμαχία του Θεού
Η αδικία προσελκύει για τον αδικούμενο την ουράνια συμμαχία.
Αυτό το όπλο καταστρέφει σπίτια, αυτό κατασκάβει θεμέλια, αυτό κυριεύει πόλεις,
αυτό καταποντίζει ολόκληρα έθνη.
Πρόκειται για τους στεναγμούς των αδικουμένων.
Ε.Π.Ε. 5,544

σκαλοπάτια χριστιανού αδικούμενου
Πρόσεξε πόσα σκαλοπάτια μας ανεβάζει και μας φθάνει μέχρι την κορυφή της αρετής.
Πρώτο σκαλοπάτι: Να μη κάνης συ αρχή της αδικίας.
Δεύτερο: Μετά την αρχή της αδικίας, να μη ανταποδώσεις τα ίσα.
Τρίτο: Να μη προξενήσεις και συ τα όσα έπαθες, αλλά να ησυχάζεις.
Τέταρτο: Με υπομονή να υποφέρεις την αδικία.
Πέμπτο: Να περιμένεις αγόγγυστα ακόμα περισσότερες αδικίες.
Έκτο: Να μη μισήσεις αυτόν, που σ’ έβλαψε τόσο πολύ.
Έβδομο: Και ακόμα παραπάνω, να τον αγαπήσεις.
Όγδοο: Να προσπαθήσεις να του κάνεις καλό.
Ένατο: Να προσεύχεσαι στον Θεό γι’ αυτόν.
Ε.Π.Ε. 9,634

πρώτος Εκείνος αδικήθηκε
Λες ότι αδικήθηκες πολύ; Δεν έπαθες όμως όσα έπαθε Εκείνος, ο Κύριος σου,
που Τον έδεσαν, Τον μαστίγωναν, Τον ράπιζαν, Τον έφτυναν οι υπηρέτες, υπέμενε το θάνατο, και τι θάνατο;
Το θάνατο, που είναι ο πιο επαίσχυντος. Κι όλα αυτά υστέρα από τόσες ευεργεσίες, που έκανε.
Ε.Π.Ε. 9,638

υπομένετε με γενναιότητα
Τέτοιος είναι όποιος ξέρει ν’ αδικείται και να υπομένει με γενναιότητα την αδικία.
Είναι διαμάντι και κεντρί και φωτιά.
Εκείνος όμως που αδικεί εκ συστήματος, είναι πιο αδύνατος και απ’ τον πηλό.
Δεν είναι, λοιπόν, κακό το ν’ αδικείται κάποιος,
αλλά το ν’ αδικεί και το να μη γνωρίζη να υπομένει τις αδικίες.
Ε.Π.Ε.10,708

από όλους
Είναι δύσκολο να βρής άνθρωπο καθαρό από αδικία.
Αν δεν αρπάζουμε χρυσά νομίσματα ή κτηματικές περιουσίες (μεγαλύτερες ή μικρότερες),
κάνουμε όμως το ίδιο σε μικρότερο βαθμό με κάποια απάτη ή κλεψιά,
όταν έχουμε τέτοια δυνατότητα.
Ε.Π.Ε. 14,142

ανοχή γι' αυτήν
Δεν αρκεί να μη ανταποδίδουμε το κακό,
αλλά πρέπει τα πάντα να ενεργούμε υπέρ εκείνων που μας αδίκησαν,
σαν να είναι φίλοι μας γνήσιοι,
σαν να είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ε.Π.Ε. 15,270

το να αδικείς, έγκλημα
Αν το να μη μπορεί κάποιος να υπομένει την αδικία, είναι άξιο κατηγορίας,
πόσο μάλλον άξιο κατηγορίας είναι το να αδικεί ο ίδιος κάποιον άλλον;
Ε.Π.Ε. 18,452

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, Τόμος Α΄, σελ. 101-103)