"Ο Θεός δεν ακούει την προσευχή του υπερήφανου" Γέροντα, μετά από μια άσχημη συμπεριφορά μου έχω τον λογισμό ότι η προσευχή μου δεν είναι ευάρεστη στον Θεό.Αν ο λογισμός αυτός προέρχεται από γνήσια ταπείνωση και λες: «παροργίζω τον Θεό με την άσχημη συμπεριφορά μου», τότε νιώθεις θεία παρηγοριά. αν όμως στενοχωριέσαι εγωιστικά και λες: «πώς έφθασα εγώ σ’ αυτήν την κατάσταση;», δεν δέχεσαι παρηγοριά, γιατί «ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται». Δεν ακούει ο Θεός την προσευχή του υπερήφανου, γιατί η υπερηφάνεια είναι φράχτης.Για να εισακουσθεί η προσευχή μας, πρέπει να βγαίνη από «καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη».Όταν πούμε με πολλή ταπείνωση: «τέτοιος…

...Ο αββάς Παύλος έφτασε στην ηλικία των εκατό και δεκατριών ετών.Τότε και ο Μέγας Αντώνιος ήταν ενενήντα χρόνων και πολλές φορές σκεπτόταν και απορούσε λέγοντας. Άραγε θα υπάρχη άλλος Μοναχός στην πιο βαθειά έρημο; Μια νύκτα ήλθε Άγγελος Κυρίου και του λέγει: Πήγαινε γρήγορα στο βάθος της ερήμου, να βρεις τον Αββά Παύλο, ο οποίος είναι πιο ενάρετος από σένα και θα λάβεις μεγάλη ωφέλεια από αυτόν. Όταν άκουσε αυτά δεν καθυστέρησε καθόλου, αλλά αφού περιφρόνησε την αδυναμία των γηρατειών, την μεγάλη οδοιπορία και όλα τα άλλα εμπόδια, ξεκίνησε το πρωί και περπατώντας όλη την ημέρα εκαίγετο από τον καφτερό…

Γέροντα, θα γίνη πόλεμος; Εσείς κάνετε προσευχή; Εγώ έχω από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο που κάνω επιστράτευση προσευχής αθόρυβα , για να μας λυπηθεί ο Θεός, να αποφύγουμε την επιστράτευση και τον πόλεμο. Είχα πληροφορία: «Κάνετε πολλή προσευχή, για να εμποδιστούν οι Τούρκοι, διότι την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, έχουν σκοπό να μας χτυπήσουν». Δόξα τω Θεώ, μέχρι στιγμής μας φύλαξε η Παναγία, ας ευχηθούμε να μας προστατεύσει και στην συνέχεια.Γέροντα, τώρα που πέρασε από εδώ ο κίνδυνος, θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε γι’ αυτό το θέμα;Μήπως υπάρχει τόπος χωρίς πόλεμο; Τι θα πη «εδώ» και «εκεί»; Και εκεί που τώρα…

Είναι ασφάλεια η προσευχήΠώς θα νιώσουμε, Γέροντα, την προσευχή ως ανάγκη;Έπρεπε να είχατε πάει στον πόλεμο, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε! Στον στρατό, εν καιρώ πολέμου, όταν ήμασταν σε συνεχή επαφή και «εν διαρκεί ακροάσει» με το Κέντρο, είχαμε περισσότερη σιγουριά. Όταν επικοινωνούσαμε κάθε δυο ώρες, νιώθαμε μια ανασφάλεια. Όταν επικοινωνούσαμε μόνο δυο φορές την ήμερα, πρωί και βράδυ, τότε νιώθαμε ξεκρέμαστοι. Το ίδιο συμβαίνει και με την προσευχή. Όσο περισσότερο προσεύχεται κανείς, τόσο περισσότερη πνευματική σιγουριά νιώθει. Είναι ασφάλεια η προσευχή.Αν βρισκώμαστε σε συνεχή επαφή και «εν διαρκεί ακροάσει» με τον Θεό, θα προλαβαίνουμε κάθε κακό. Μια φορά μέσα…

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή. Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά. Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη…

Κρυπτοχριστιανοί Είναι νύχτα Χριστουγέννων. Χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησιάς και οι Χριστιανοί ξυπνούν, σηκώνονται και πάνε να λειτουργηθούν.Ξυπνά και ο Μουσταφάς, που είναι Χρήστος. Ξυπνά αθόρυβα και τη φαμελιά του, χωρίς ν’ ανάψει φως –τη γυναίκα του την Εμινέ, που είναι Μαρία, και την κόρη του την Φατμέ, που είναι Ελένη και τον γιο του τον Χασάνη, που είναι Γιώργος. Μαζεύονται σε κάποιο κατώγι του σπιτιού. Σηκώνουν κάτι σακιά μέσα σ’ ένα αμπάρι και βγάζουν τα κονίσματα. Τα στήνουν εκεί μπροστά τους, γονατίζουν κάνουν το σταυρό τους κι ανάβουν από ένα κερί. Ο Μουσταφάς παίρνει στο χέρι του μία σύνοψη.…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.5 καὶ αποκριθείς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν(1), Τίνος ὑμῶν(2) υἱὸς ἢ βοῦς εἰς φρέαρ εμπεσεῖται(3), καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει(4) αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;5 Ύστερα τους είπε: «Ποιος από σας, όταν πέσει το παιδί του ή το βόδι του στο πηγάδι το Σάββατο δε θα το ανασύρει αμέσως;»(1) Υπάρχει και η γραφή: Και προς αυτούς είπε, όπου παραλείπεται το αποκριθείς. «Επειδή από δυστροπία σιώπησαν, διαλύει ο Χριστός την…

"Δεν είναι όλοι παλιάνθρωποι, που κάνουν εγκλήματα" Ακόμη κι αν είναι αναίσθητος, αν θέλετε, που ελάχιστοι είναι οι πορωμένοι και οι αναίσθητοι. Οι άλλοι βρίσκονται σε μιά δύσκολη ώρα, ατείχιστοι, και τους αρπάζει το κακό και τους βάζει και κάνουν τα μύρια όσα. Έτσι έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος: "Δεν είναι, βρε, όλοι φονιάδες, ούτε όλοι παλιάνθρωποι που κάνουν εγκλήματα, αλλ' είναι ατείχιστοι, δεν αγωνίζονται, δεν εξομολογούνται, δεν μεταλαβαίνουν, δεν προσεύχονται, δεν προσπαθούν. Κι είναι καλές ψυχές, αλλά μένουν έτσι, ξέφραγααμπέλια, όπως λέει η λαϊκή έκφραση. Και τους πιάνει και τους σηκώνει το κακό. Και τους βάνει να κάνουνε φόνο και…

481. Στον υλικό κόσμο, ο Θεός μας ευεργετεί ποικιλότροπα. Μας φωτίζει και μας θερμαίνει με τον ήλιο. Μας δίνει τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε, τις τροφές που μας χρειάζονται από το φυτικό και το ζωϊκό βασίλειο. Αλλά και στον πνευματικό κόσμο, ο Κύριος μας ευεργετεί ανάλογα. Μας φωτίζει νου και καρδιά. Μας απαλλάσσει από το βάρος της αμαρτίας. Μας προστατεύει με τη χάρι του. Μας ευεργετεί επίσης μέσω των Αγγέλων του. Όλα αυτά τα μακάρια πνεύματα είναι όργανα του Θεού για τη σωτηρία μας. «Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;»…

478. Να είσαι ζηλωτής της αγάπης. Όλα θα παρέλθουν, η αγάπη όμως θα μείνη στον αιώνα, όπως και ο Θεός, που είναι Αγάπη. 479. Ο λόγος στα στόματα μερικών είναι πνεύμα και ζωή, ενώ στα στόματα άλλων είναι γράμμα νεκρό (κατά την προσευχή και το κήρυγμα). «Τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν» (Ιω. στ’ 63). Έτσι πρέπει να είναι και τα δικά μας λόγια, εφ’ όσον είμαστε εικόνες του Θεού και Λόγου. 480. Ο πατέρας και η μητέρα θεωρούν ως φυσικό και αναγκαίο να δίνουν στα παιδιά τους την καθημερινή τροφή. Δεν τους δίνουν αντί…