ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Η αγάπη των παιδιών προς τους γονείς μετά τον γάμο τους Ο Καλός Θεός οικονόμησε, ώστε το ανδρόγυνο να συνδέεται με τέτοιου είδους αγάπη, που να εγκαταλείπουν ακόμη και τους γονείς τους και ο άνδρας και η γυναίκα. Αν δεν υπήρχε αυτή η αγάπη, δεν θα μπορούσαν να κάνουν δική τους οικογένεια. Ο σκοπός των γονέων λήγει μετά την αποκατάσταση των παιδιών. Στην συνέχεια τα παιδιά τους οφείλουν μόνον πολύ σεβασμό και τόση αγάπη, όση χρειάζεται προς τους γονείς. Δεν θέλω να πω με αυτό να μην αγαπούν τους γονείς τους, αλλά να έχουν πρώτα αγάπη μεγάλη μεταξύ τους και…
Ο άνθρωπος όταν μένει μόνος του αγριεύει. Γίνεται σαν το θηρίο, τους βλέπει όλους με φόβο και καχυποψία. Νιώθει πως απειλείται, μοιάζει με αγρίμι. Τί κρίμα! Κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να είναι μόνος του. Σε έναν τόσο πολυπληθή πλανήτη υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν το σκληρό πρόσωπο της μοναξιάς. Δεν έχουν έναν άνθρωπο να μιλήσουν, να μοιραστούν τον πόνο ή τη χαρά, να συμβιώσουν την καθημερινότητα, να αισθανθούν μια ακόμη παρουσία στο δωμάτιο, να μυρίσουν ένα άλλο άρωμα. Άνθρωποι που κάποτε δεν ήταν μόνοι τους βρέθηκαν τώρα όμως να ζουν μέσα στο κενό και την παγωνιά της μοναξιάς. Και η…
Πόσο δυσανασχετούμε και πόσο πολύ αντιδράμε όταν καλούμαστε να κάνουμε κάτι που αντιβαίνει στο θέλημα μας! Κάθε φορά που υπάρχει λόγος ή ανάγκη να κάνουμε κάτι, να βρεθούμε κάπου ή να προσαρμοστούμε σε μια συνθήκη που δεν μας ικανοποιεί αρρωσταίνουμε και βιώνουμε τρομερή ψυχική αναστάτωση που μπορεί να φτάσει και στα όρια της ασφυξίας. Και αυτό που θέλουμε πιο πολύ εκείνη την ώρα είναι να το βάλουμε στα πόδια, να φύγουμε όσο γίνεται πιο μακριά. Και δε μιλάω φυσικά για νοσηρές και άρρωστες καταστάσεις όπου διακυβεύεται η ψυχική και σωματική μας ακεραιότητα… από εκεί εννοείται πως πρέπει να φεύγουμε τρέχοντας!…
Έχω διαπιστώσει και από τη δική μου εργασία και από συζητήσεις με τους αδελφούς ότι στις δουλειές μας οι εργοδότες εστιάζουν πάρα πολύ στα λάθη μας ακόμα και στα πιο μικρά, ενώ είναι πολύ φειδωλοί στους επαίνους όσο κι αν προσπαθούμε! Είναι ένα μόνιμο παράπονο των εργαζομένων « ό,τι κι αν κάνουμε, μόνο τα λάθη μας κοιτάνε!» Είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, δεν πειράζει όμως! Το θέμα είναι για ποιον εργαζόμαστε… Οι χριστιανοί έχουμε τον ουράνιο εργοδότη μας, το Χριστό ο οποίος κάνει το ακριβώς αντίθετο. Κοιτάζει τα σωστά που κάνουμε και δεν μας τονίζει τα λάθη μας. Είναι επιεικής και…
"Ο Γέροντας να είναι στη σκιά"Η παιδαγωγική τέχνη του ήταν ανεπανάληπτη. Δεν ήταν αυταρχική και εξουσιαστική, ώστε να προκαλέσει προσωπικές εξαρτήσεις, προσκολλήσεις ειδωλοποιήσεις, που συχνά καταλήγουν σε επαναστάσεις ανεξαρτησίας. Δεν ήταν δειλή και εξουθενωτική, ώστε να προκαλέσει ανασφάλειες, φοβίες και άγχη. Δεν ήταν ανθρωποκεντρική, με τις ποικίλες ιδιορρυθμίες, αυθαιρεσίες και αδυναμίες της. Ο Γέροντας δεν καλλιεργούσε τη προσωπολατρεία, με τη μορφή της "Γεροντολατρείας", δεν επεδίωκε να συνδέσει τους πολυπληθείς επισκέπτες του με το πρόσωπό του, δεν ήθελε να αποκτήσει "πνευματική φατρία", δεν ήθελε να αποκτήσει "οπαδούς". Αντίθετα, με τη θεοανθρωποκεντρική πορεία του, ζώντας ο ίδιος "εν Χριστώ", προσπαθούσε, με διακριτικό…
Τα ορφανά παιδιά -Γέροντα, τα παιδάκια, αν πεθάνη ο πατέρας τους, πρέπει να τον δούν νεκρό;-Καλύτερα να μην τον δούν. Εδώ σε έναν μεγάλο προσπαθείς με τρόπο να πής για τον θάνατο κάποιου δικού του, πόσο μάλλον σε παιδιά!-Μέχρι ποιά ηλικία;-Ανάλογα και με το τί παιδί είναι.-Στον τάφο του να τα πηγαίνουν;-Στον τάφο, ναί, ας τα πηγαίνουν. Να τους πούν: «Ο πατέρας πήγε από ’δώ στον Ουρανό.Αν είσαστε φρόνιμα, θα έρχεται από τον Ουρανό να σας βλέπη». Θυμάμαι, όταν πέθανε η γιαγιά μου, με είχαν πάει σε ένα φιλικό μας σπίτι, για να μη δώ την κηδεία και να μην…
Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που προσλήφθηκα στην εταιρία που δουλεύω, είχα μεγάλη ανησυχία για να τα καταφέρω, επειδή η εργασία μου ήταν πολύ απαιτητική! Είχα το νου στα λάθη μου και πως θα βελτιωθώ και δεν προλάβαινα να ασχοληθώ με τη δουλειά κάποιου άλλου συναδέλφου εκτός κι αν μου ζητούσε βοήθεια. Τώρα μετά από δυο χρόνια, παρατηρώ ότι είμαι πιο άνετος και αρχίζω να εξετάζω και τη δουλειά των άλλων και να τη σχολιάζω ‘ Αυτός είναι γρήγορος, αυτός είναι απρόσεχτος, αυτός είναι πολυλογάς’. Έτσι ακριβώς κάνω και στην πνευματική μου ζωή. Ενώ στην αρχή ασχολιόμουν μόνο με το Χριστό…
"Βία του Μωσαϊκού Νόμου ή προσευχή του Αγίου;" Με απασχολούσε πάντοτε το ακανθώδες πρόβλημα της σχέσεως αγάπης και βίας.Από τη μία πλευρά η αγάπη, όπως την έζησε και τη δίδαξε ο Χριστός και κάθε αγιασμένος άνθρωπος Του, κι από την άλλη η πολύμορφη βία, μεταξύ των πολιτών ή των κρατών.Ρώτησα το Γέροντα ποιά είναι η γνώμη του για το θέμα αυτό. Εκείνος μου απήντησε: "Είναι μπερδεμένα τα πράγματα". Και συνέχισε τη διήγηση μιας παραβολικής ιστορίας: "Ήταν κάποτε ένα Μοναστήρι στο βουνό, όπου οι μοναχοί ζούσαν ειρηνικά. Μιά μέρα έκαναν επιδρομή ληστές, μπήκαν μέσα στο Ναό της Μονής αγριωποί και ο…
Πόσες φορές δεν έχουμε πληγώσει ή δεν έχουμε πληγωθεί από κάποιον; Κι αφού περνάει η πρώτη αντάρα το επόμενο στάδιο συνήθως είναι το αίτημα συγνώμης. Βέβαια όχι πάντα δυστυχώς! Χρειάζεται πολλή αγάπη και ταπείνωση για να συγχωρήσεις αυτόν που σε έβλαψε, σε πόνεσε, σε αδίκησε ή σε πρόδωσε. Χρειάζεται ευσπλαχνία για να νιώσεις ότι αυτός που προκαλεί τον πόνο είναι σε πιο δύσκολη θέση από σένα γιατί τον χειραγωγεί ο διάβολος. Χρειάζεται κατανόηση και συμπάθεια αυτός ο άνθρωπος και όχι την οργή μας και την αδιαλλαξία μας. Και σίγουρα χρειάζεται τη συγχώρεση μας. Αυτό όμως που περισσότερο έχει ανάγκη είναι…
Αίρεσιςόχι μόνο σε δόγματαΑιρέσεις εδώ δεν εννοεί ο Παύλος μόνο όσες έχουν σχέση με τα δόγματα, αλλά και τις προερχόμενες από τα σχίσματα. Ε.Π.Ε. 18α, 186 πλάνη πολεμώ, όχι τον πλανεμένοΔεν αποστρέφομαι τον άνθρωπο, τον αιρετικό, αλλά την αίρεση. Την πλάνη μισώ και θέλω ν’ αποσπάσω τον άνθρωπο απ’ αυτήν. Και ο γιατρός, προσπαθώντας να γιατρέψει τον ασθενή, δεν πολεμάει το σώμα, αλλ’ αφαιρεί τη νόσο του σώματος. Και εγώ, λοιπόν, αν χτυπήσω τους αιρετικούς, δεν πολεμάω τους ανθρώπους αυτούς, αλλά την πλάνη τους και θέλω να την ξεριζώσω και να καθαρίσω τη βρωμιά. Δική μου συνήθεια είναι να διώκομαι,…

katafigioti

lifecoaching