" Ακόμη κι αν αδικείσαι, να μην αντιλέγεις "Μόλις ο αδελφός - μοναχός μπήκε μέσα, ακούει τον Παππούλη να του λέει :-Πού είσαι, ευλογημένε, και σε περίμενα !Ο μοναχός δεν είχε ειδοποιήσει κανέναν, για την επίσκεψή του αυτή.Τότε άρχισε να τον παρηγoρεί-πριν ο αδελφός πεί κάτι - και να του λέει, γνωρίζοντας με τη χάρη του Θεού το πρόβλημά του :-Ακόμη κι αν αδικείσαι, να μην αντιλέγεις, ούτενα νευριάζεις, αλλά να υπομένεις και να σιωπάς, προτιμώντας να πληροφορεί ο Θεός τους άλλους για σένα.Γιατί αυτό είναι το δικό σου συμφέρον • κι όχι να γίνεσαι συνήγορος και υπερασπιστής του εαυτού…

86. Κάποιο πάθος φέρει ταραχή στην καρδιά σου; Χάνεις την ειρήνη σου και ξεστομίζεις λόγια θυμού και αδικίας εναντίον του πλησίον σου; Μη μείνεις ούτε λεπτό παραπάνω σε αυτή τη φθοροποιό κατάσταση. Πέσε ευθύς στα γόνατα και εξομολογήσου την αμαρτία σου στο Άγιο Πνεύμα, λέγοντας από τα βάθη του είναι σου: «Ώ Πνεύμα Άγιο, σε λύπησα ο άθλιος με το πνεύμα της απειθείας μου, του πάθους μου». Και κατόπιν πες, με όλη σου την καρδιά και με βεβαιότητα για την πανταχού παρουσία του Αγίου Πνεύματος, την ευχή της Εκκλησίας: «Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και…

(Η παρακάτω ιστορία αφορά δυο γεροντάκια, τον Γερο-Ιωσήφ και τον Γερο-Εφραίμ, στα οποία έκανε υπακοή ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής όταν ήταν νέος. Δείγμα της ασκητικότητος και της απλότητός τους είναι το ακόλουθο περιστατικό, το οποίο αφηγείται ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης). Του Γερο-Εφραίμ μια φορά του έπεσε και του έσπασε το γιουβέτσι με τη μανέστρα. Πώς να το μαζέψει μες στα χώματα; Πάει και λέει στον Γέροντά του: -Έπεσε και έσπασε το γιουβέτσι, Γέροντα.Και ο Γερο-Ιωσήφ, με ανεξικακία και απλότητα, του απάντησε:-Ε, να το φάμε εκεί.Και πράγματι έκατσαν και έτρωγαν το φαγητό από κάτω.

Ο ηγούμενος ΚοδράτοςΟ παπα- Ανδρέας, ο προηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Παύλου, που γνώρισε πολύ καλά ως πνευματικό πατέρα τον περίφημο παπα- Κοδράτο (1859- 1940), ηγούμενο της Ι.Μονής Καρακάλλου, διηγήθηκε το εξής:« Όταν ήμουν νεώτερος αντιμετώπισα κάποτε μεγάλο πειρασμό! Τέτοιου είδους, που με ανάγκασε να φύγω από το μοναστήρι μου! Πήγα και έμεινα σε ένα κελλί κοντά στην Ι. Μονή Καρακάλλου. Σε 2-3 ημέρες έτρεξα να βρω τον παπα- Κοδράτο και να εξομολογηθώ. Του άνοιξα την καρδιά μου και τα είπα όλα. Ήμουν όμως φανερά ταραγμένος. Εκείνος με άκουσε υπομονετικά και στο τέλος φάνηκε σαν να συμφωνούσε μαζί μου...-Καλά έκανες!…

Το «φταίξιμο» και το «δίκαιο» των συζύγων Έχω παρατηρήσει ότι μερικοί Πνευματικοί λένε στους άνδρες που έχουν προβλήματα με τις γυναίκες τους: «Κάνε υπομονή, αυτός είναι ο σταυρός σου. Τί να κάνουμε; Θα έχης μισθό από τον Θεό». Πάνε μετά οι γυναίκες και λένε και σ’ αυτές: «Κάνε υπομονή, για να έχης μισθό από τον Θεό». Δηλαδή μπορεί να φταίνε και οι δύο και να λέη και στους δύο ο Πνευματικός: «Κάνε υπομονή». Ή μπορεί να φταίη ο ένας και να του λέη ο Πνευματικός: «Κάνε υπομονή». Οπότε αυτός που φταίει αναπαύει τον λογισμό του ότι ανέχεται τον άλλον, ενώ…

64. Γιατί παρουσιάζει τόσο θλιβερό και αποτρόπαιο θέαμα ο άνθρωπος που κυριεύθηκε από θυμό; Γιατί απλούστατα, μέσα του εργάζονται τα πνεύματα του κακού. Αυτά σκοπό τους έχουν την καταστροφή του ανθρώπου. Με τον θυμό, που του προκαλούν, τον οδηγούν κάποτε στην αυτοκτονία ή στον φόνο. Γι’ αυτό ο Κύριος και Λυτρωτής μας εντέλλεται να είμαστε πράοι και ταπεινοί. Λέγει: «Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. ια' 29). Η οργή είναι φοβερό και αφύσικο φαινόμενο στην ανθρώπινη ζωή. Την εμπνέει κυρίως η υπερηφάνεια, ο εγωϊσμός. Ας μη λησμονούμε ότι «οργή ανδρός δικαιοσύνη Θεού ου κατεργάζεται» (Ιακ.…

Ο Όσιος Γρηγόριος (1296-1359) πολέμησε τον λατινόφρονα Βαρλαάμ. Γράφεται στο συναξάρι του κάτι πολύ χαρακτηριστικό:«... Για να υποδείξουμε και μερικά από εκείνα που τον χαρακτήριζαν, αυτά ήταν τα κατεξοχήν ιδιαίτερά του γνωρίσματα· το υπερβολικά πράο και ταπεινό του χαρακτήρα του, όπου δεν ήταν ο λόγος για το Θεό και τα θεία· διότι σε αυτού του είδους τα θέματα, ήταν πάρα πολύ μαχητής...» (Συναξάριον Τριωδίου της Β΄Κυριακής Νηστειών)

Μόδεστος (στάλθηκε από τον αρειανόφρονα αυτοκράτορα Ουάλη να απειλήσει τον Μ. Βασίλειο): Κανεὶς μέχρι τώρα δὲ μίλησε μὲ τόσο θάρρος στὸ Μόδεστο, κανεὶς δὲν εἶχε μπροστά μου τόση παρρησία.Ἦρθε καὶ ἡ ὥρα τοῦ κεραυνοῦ. Ὁ Βασίλειος δὲν κρατήθηκε. Οἱ ὧρες εἶναι μεγάλες, κρίσιμες, ἱστορικές. Γι’ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τὸν κατηγορήσει κανεὶς ἐγωϊστή!Βασίλειος: Γιατί δὲ συνάντησες ποτέ σου ἀληθινὸ ἐπίσκοπο. Ἀλλοιῶς θὰ σοῦ μιλοῦσε μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἀφοῦ θ’ ἀγωνιζόταν γιὰ τόσο ὑψηλὰ πράγματα. (Ὁ Βασίλειος εἶδε τώρα τὸ συντριμμένο ἔπαρχο, μέτρησε καὶ τὸ βαρὺ λόγο ποὺ ξεστόμησε καὶ θέλησε νὰ μαλακώσει τὴν ἀτμόσφαιρα). Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, ἔπαρχε, εἴμαστε…

439- ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ. Η σωματική ευεξία ζωγραφίζεται στη γλώσσα και γι’ αυτό οι ιατροί την γλώσσα πρώτα εξετάζουν για να διαπιστώσουν την κατάστασι του αρρώστου. Παρομοίως και τη ψυχική ευεξία γνωρίζεται από τη χαλιναγώγησι ή μη, της γλώσσης.440- ..Ω ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ. Ιδρυτής του «Οίκου του καλού Τύπου» στη Γαλλία, ο Πατήρ Βικέντιος Μπαγύ, είχε επιβάλει στη γλώσσα του να τηρή τον ακόλουθο κανονισμό: Αγαπητή μου γλώσσα, σου χαράττω κανόνες συμπεριφοράς. Δε θα ομιλής παρά ύστερα από τους άλλους.Θα ομιλής πάντοτε καλά για τους άλλους.Δε θα ομιλήσης ποτέ για να με δικαιολογήσης.Απόφευγε να με λυπάσαι και να ομιλής για μένα.Δε θα…

500-     ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Ένας δικαστής έπρεπε να δικάση ένα παιδικό του φίλο. Ως ευσυνείδητος δικαστής κατεδίκασε το φίλο του σε καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού, προς κατάπληξι του κοινού. Αλλά η κατάπληξις μετετράπη σε θαυμασμό, όταν μετά το τέλος της δίκης ο δικαστής σηκώθηκε και κατέθεσε από το δικό του ταμείο το ποσόν. 502-     Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙ. Ένας τεχνίτης συνήθιζε να παρακολουθή τις δημόσιες συζητήσεις των καθηγητών μιας Ακαδημίας, που γίνονταν σε λατινική γλώσσα. Τον ρώτησαν αν γνώριζε τα λατινικά.             -Όχι, απάντησε εκείνος, αλλά γνωρίζω ποιος έχει άδικο στη συζήτησι.             -Πως; τον ρώτησε ένας φίλος…