Τα γηρατειά. Ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ γράφει σε ένα ποίημά του: “Ο γέρος που βαθμιαία επιστρέφει στην αρχέγονη πηγή της ζωής εγκαταλείπει τον προσωρινό χρόνο και βαδίζει προς την αιωνιότητα. Ίσως στα μάτια των νέων να λάμπει η φωτιά, όμως στα μάτια των ηλικιωμένων λάμπει το φως”. Κι αυτό δεν συμβαίνει μηχανικά, δεν είναι κάτι που συμβαίνει οπωσδήποτε, ή όποιος κι αν είσαι. Είναι κάτι που μπορεί να καλλιεργηθεί, να καλλιεργηθεί μέσα από μια δημιουργική προσέγγιση προς αυτό που συμβαίνει.Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ηλικιωμένος είναι, βέβαια, η μείωση της φυσικής δύναμης. Αλλά αυτό αντιμετωπίζεται -υπό τον όρο…

Όταν σπούδαζα στον κόσμο, στην αρχή, κουραζόμουνα πάρα πολύ. Και όταν ερχόταν η ώρα να πιάσω το βιβλίο στα χέρια μου, ένιωθα σαν να πήγαινα να πιάσω άγριο θηρίο. Καθώς όμως επέμενα, βιάζοντας τον εαυτό μου, βοήθησε ο Θεός και τόσο πολύ συνήθισα τη μελέτη, ώστε να μην καταλαβαίνω τι έτρωγα και τι έπινα ή πως κοιμόμουνα από την πολλή ευχαρίστηση που ένιωθα από την ανάγνωση. Και ποτέ δεν με τράβηξε η επιθυμία να πάω να φάω με έναν από τους φίλους μου, αλλά ούτε καν τους συναντούσα όταν είχα διάβασμα, παρόλο ότι ήμουν κοινωνικός και αγαπούσα τους φίλους μου.…

Πρίν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. Μέ πολλή διστακτικότητα, αλλά καί μέ τήν ένταση τού απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι είναι άθεος, πού όμως θά ήθελε πολύ νά πιστέψει, αλλά δέν μπορούσε. Χρόνια προσπαθούσε καί αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε μέ καθηγητές καί μορφωμένους. Αλλά δέν ικανοποιήθηκε η δίψα του γιά κάτι σοβαρό.Άκουσε γιά μένα καί αποφάσισε νά μοιρασθεί μαζί μου τήν υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μία επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; τόν ρώτησα. Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι τής Φιλοσοφικής. Κρίμα! διότι ήξερα μία τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε…

Γράφει ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης: «Θα έχετε ακούσει για μια Όλγα, ονομαστή βασίλισσα της Ελλάδος. Ήταν σύζυγος του Γεώργιου του Α’, γενάρχη των μετέπειτα βασιλέων. Αυτή η γυναίκα ήταν αγία και προσευχόταν στο Θεό. Αυτή έκανε το νοσοκομείο ‘’Ευαγγελισμός’’ στην Αθήνα. Λέμε δημοκρατία, δημοκρατία κι εκθειάζουμε το δημοκρατικό καθεστώς· αλλά παραπάνω, παιδιά, είναι ο άνθρωπος.  Αυτή η βασίλισσα τη νύκτα σηκωνόταν , πήγαινε στο νοσοκομείο, και ως νοσοκόμα περιποιόταν τους ασθενείς, έπλενε τα πόδια των αρρώστων. Και την αξίωσε ο Θεός και έκανε 10 παιδιά. Έλεγε, λοιπόν αυτή, η κόρη του τσάρου, ότι πρέπει οι γονείς να είναι…

«Στην άκρη ενός μεγάλου δάσους ζούσε κάποτε ένα μικρό αγόρι με τη μητέρα του.Μια μέρα αυτή το τιμώρησε αυστηρά για κάποια αταξία του. Το παιδί, θυμωμένο και επαναστατημένο άρχισε να φωνάζει:«Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ» κι έτρεξε  μακριά μέσα στο δάσος  φωνάζοντας: «Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ».Όταν πλησίασε σε μια μεγάλη χαράδρα σταμάτησε το τρέξιμο, αλλά τρέμοντας απ’ τη παιδική του λύσσα, φώναξε  πάλι: «Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ», και η ηχώ απάντησε:«Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ!».Κατατρομαγμένο το παιδί έτρεξε πίσω στη μητέρα του και με λυγμούς της είπε για τον κακό άνθρωπο του δάσους, που…

Τέλος: «Παρακάτω παραθέτουμε περιληπτικά τον κατάλογο με τους κανόνες τους οποίους  έχει συντάξει το αστυνομικό τμήμα του Houston  στο Texas.    Τον αποκαλούν:Δώδεκα κανόνες για να αναθρέψετε παιδιά εγκληματίες1. Ξεκινήστε από την νηπιακή ηλικία να δίνετε στο παιδί οτιδήποτε θελήσει. Με αυτό τον τρόπο θα μεγαλώσει και θα πιστεύει ότι όλος ο κόσμος του χρωστά τα πάντα.2. Όταν λέει βρομόλογα να γελάτε μαζί του.Έτσι θα πιστεύει ότι τον βρίσκετε χαριτωμένο . Θα τον ενθαρρύνει , επίσης, να χρησιμοποιεί ακόμα πιο «χαριτωμένες» εκφράσεις που θα σας τις πετά και αργότερα, όταν μεγαλώσει.3. Μην του δώσετε ποτέ καμία πνευματική  καθοδήγηση. Περιμένετε να φτάσει…

Πάει ο καιρός όπου ένα επιτήδειο μηδενικό απαιτούσε το σεβασμό, επειδή κατάφερε να σκαρφαλώσει σε μια καθέδρα. Όλο και περισσότερο από εδώ και μπρος ο διδάσκων θα κρίνεται, ο ηγέτης θα ελέγχεται, ο γονιός θα πρέπει να δείχνεται άξιος της αποστολής του. Η αντίληψη πως έτσι και κατορθώσεις να «φτάσεις», δεν έχεις πια για τίποτα να γνοιαστείς, ανήκει στην Ιστορία. Ανατέλλει μια εποχή όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος θα ξέρει πως το δύσκολο δεν είναι να ανέβεις, αλλά να σταθείς. Πως η πολιτεία σου και μόνο θα σε στηρίξει και όχι ο τίτλος. (Άγγελος Τερζάκης)«Οι νέοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι από…