Ανακάλυψιςτου Θεού, αδύνατη με τις αισθήσειςΌσα η πίστις φανερώνει και υπόσχεται, η πολυπραγμοσύνη όταν τα ψάχνει, ούτε τα αποδεικνύει ούτε αφήνει να τα καταλάβεις. Ε.Π.Ε. 23,426 και αποκάλυψιςΘα διηγηθεί μυστήρια του Θεού. Τη γνώση δε των μυστηρίων του Θεού την κατέχει μόνο το Άγιο Πνεύμα. Αυτό και ερευνά τα βάθη του Θεού. Όχι άγγελος ούτε αρχάγγελος ούτε κάποια άλλη κτιστή δύναμις. Δηλαδή, χορηγεί σε μας χάρισμα. Αφού, λοιπόν, αυτό είναι αποτέλεσμα αποκαλύψεως, δεν είναι σκέψεων ανακάλυψις. Ε.Π.Ε. 20,468 ανάλγητοιδεν πονάμε το Χριστό«Ημείς δε άναλγήτως έτι διακείμεθα».Ε.Π.Ε. 16β,462 (Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, Τόμος Α΄, σελ. 178)
«Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που βρήκε τη σοφία κι έγινε συνετός! Γιατί το κέρδος απ’ αυτήν είναι καλύτερο απ’ το ασήμι, το όφελός της προτιμότερο απ’ το χρυσάφι» (Παρ. 3:13-15) Ήταν καλοκαίρι του 1831. Μια τρομερή θύελλα ξερίζωσε ένα γιγαντιαίο δέντρο στα Ουράλια όρη. Κάτω από τις ρίζες του βρήκαν πράσινες πέτρες. Ήταν ένα στρώμα σμαραγδιών που ήρθε στο φως. Όταν υποχώρησε το έδαφος σε μια πλαγιά των Ιμαλαΐων, μικρές πέτρες άστραφταν στη δύση του ήλιου. Ήταν ζαφείρια του Κασμίρ. Μπορεί και στη ζωή σου να υπάρχει «θύελλα», «σεισμός», «τσουνάμι», μια αρρώστια, μια αποτυχία, ένα πένθος, θλίψη, δοκιμασία, πόνος και να…
το δώρονΜατθαίου ε’ 23. Ο Ιησούς έβλεπε τους Ιουδαίους να προσφέρουν τα δώρα στο Ναό. Το θεϊκό του μάτι διέβλεπε, ότι αυτό το έκαναν «ανίπτοις χερσί». Χωρίς δηλαδή ψυχική καθαρότητα. Τα χέρια κουβαλούσαν το δώρο και η ψυχή ήταν δοσμένη στα πάθη της αντιθέσεως, του μίσους, της κακίας.Ο Ιησούς δεν ήθελε τέτοια λατρεία. Ο ίδιος δια των προφητών την είχε καυτηριάσει (Ησ. α' 10. Ωσηέ στ' 6). Και τώρα την καταδικάζει αυτοπροσώπως. Συνιστά ψυχική προετοιμασία, συνδιαλλαγή, καθαρότητα. Και κατόπιν το δώρο.Πόση ανάγκη έχουν ν' ακούσουν τον λόγο αυτό του Ιησού τα πλήθη των σημερινών πιστών, που πρόθυμα κουβαλούν τα δώρα…
ΈΝΑΣ αδελφός παρακάλεσε κάποιο Γέροντα να του εξηγήσει τί εννοει ο Ψαλμωδός όταν λέει «ουκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού» (Ψαλμ. 3, 2).Τους λογισμούς της απογνώσεως εννοεί, που σπέρνει ο πονηρός στον νου του ανθρώπου, εξήγησε ο Γέροντας. Αυτούς που του λένε διαρκώς πως δεν υπάρχει πια γι’ αυτόν σωτηρία, αφού αμάρτησε, και άδικα καταφεύγει στον Θεό με την μετάνοια. Έτσι, προσπαθεί να τον παρασύρει, για να τον ρίξει στον γκρεμό της απελπισίας. Η ψυχή όμως που ποθεί την σωτηρία της, ας αγωνίζεται σκληρά ν’ απομακρύνει αυτούς τους λογισμούς.Και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία:Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν τον…
125. « Ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον» (Λουκ. β' 21). Οχτώ μέρες μετά τη γέννησι, η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ ετέλεσαν την κατά Νόμον (Γεν. ιζ' 5,10) περιτομή του παιδιού και του έδωσαν το όνομα «Ιησούς». Είναι η πρώτη Ιερή τελετή της οικογένειας, την οποία δεν παραλείπουν να τελέσουν η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ.Με τη γέννησι Του πρώτου παιδιού, συγκροτείται πια ουσιαστικά η ανθρώπινη οικογένεια, το πρώτο αυτό κύτταρο της Ανθρώπινης κοινωνίας. Η οικογένεια είναι το άνοιγμα του ανθρώπου προς το κοινωνικό σύνολο (εγώ - εσύ - εμείς). Κυρίως όμως η οικογένεια είναι το άνοιγμα του ανθρώπου προς τον…
359. Θαυμάζω στον ίδιο μου τον εαυτό την παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού. Με έκτισε από το χώμα, με προίκισε με πολλά όργανα και στοιχεία και τα έθεσε σε αρμονική κίνησι, για να υπάρχω και να τον δοξάζω, «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε• πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας!» (Ψαλμ. ργ’ 24). Δεν βρίσκω λόγια για να υμνήσω την αγαθότητα, τη σοφία και την παντοδυναμία του Ποιητού και Ευεργέτου μου. Ας τα ζητήσω από τον ίδιο τον Λόγο του. «σὺ ἔπλασάς με καὶ ἔθηκας ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου. Εθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ ἐμοῦ• ἐκραταιώθη, οὐ μὴ δύνωμαι πρὸς…
«Ξέρει ο Πατέρας σας τι είναι εκείνα που χρειάζεστε, προτού εσείς του τα ζητήσετε» (Ματθ. 6:8) Ο ιδρυτής των ορφανοτροφείων του Μπρίστολ, Γεώργιος Μύλλερ, έλεγε τα εξής:«Οι υποσχέσεις του Θεού είναι πάντα αληθινές. Πειραματίστηκα αυτή την αλήθεια για 60 χρόνια τώρα. Δεν πέρασε μέρα που να μην περίμενα μόνο απ’ Αυτόν, χωρίς να κάνω γνωστές τις ανάγκες μου σε κανέναν άλλο και πάντα μου έστελνε ό,τι ήταν αναγκαίο για τα ορφανά μου στην ώρα του. Πάρα πολλές φορές συνέβη να μην έχουμε με τι να ετοιμάσουμε το επόμενο γεύμα. Προσευχόμασταν και Του λέγαμε την έλλειψή μας και πάντα αποδεικνυόταν πιστός…
ΆΛΛΟΣ αδελφός ρώτησε τον ίδιο Γέροντα αν ο Θεός εύκολα συγχωρεί τις αμαρτίες του ανθρώπου.- Πώς είναι δυνατόν να μην συγχωρεί, παιδί μου, Εκείνος που δίδαξε την μακροθυμία στους ανθρώπους; Δεν παραγγέλλει στον Πέτρο να συγχωρεί εκείνον που του σφάλλει «έως εβδομηκοντάκις επτά» (Ματθ. ιη' 22), δηλαδή επ’ άπειρον; αποκρίθηκε ο Γέροντας. ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος πάλι ζήτησε να του εξηγήσει τι ακριβώς είναι μετάνοια.- Η μη επανάληψη της ίδιας αμαρτίας, απαντησε ο Όσιος Ποιμήν. (Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ. 178)
ΈΝΑΣ νέος αξιωματικός που πριν από λίγο είχε οδηγηθεί στον δρόμο του Θεού κι ακόμα πάλευε με την συνείδησή του, ρώτησε τον εξομολόγο του αν πραγματικά, όπως του έλεγαν, δεχόταν ο Θεός τόσο εύκολα την μετάνοια του ανθρώπου.- Αν συμβει να σκιστεί καπου ο μανδύας σου, παιδί μου, του είπε εκείνος, τον βγάζεις αμέσως και τον πετάς σαν άχρηστο;- Όχι δα, έκανε εκείνος. Τον ράβω και τον επιδιορθώνω, όσο βέβαια δέχεται επιδιόρθωση.- Αν λοιπόν εσύ λυπάσαι το ρούχο σου κι εύκολα δεν το πετάς, πώς δεν θα λυπηθεί ο Θεός το πλάσμα Του και δεν θα κανει ό,τι είναι δυνατόν…
"Για το σωματικό κόπο"Κάποτε παραπονέθηκα στο Γέροντα ότι δεν αντέχω άλλο.-Κάναμε τόσες δουλειές αυτές τις ημέρες, που "ξεπατωθήκαμε". Δεν έχω δύναμη να σηκώσω τα πόδια και τα χέρια μου. Τί χρειάζονται τόσες δουλειές στο Μοναστήρι; Πήρε σοβαρό ύφος και απάντησε ευθέως:-Είναι θανάσιμο αμάρτημα να κουραζόμεθα για το Θεό και τώρα να μετανοιώνουμε και να γογγύζουμε. Κατάλαβέ το καλά. Χωρίς σωματικό κόπο, δεν κερδίζεται η αρετή, ξάπλα στο κρεβάτι! Ο σωματικός κόπος είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού για τη σωτηρία μας. Για την απόκτηση της χάριτος του Θεού. Οι άλλοι με χαρά εδέχοντο εξευτελισμούς, κόπους... κι εσύ υποφέρεις; Η μεγαλύτερη…
