125. « Ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον» (Λουκ. β' 21).
Οχτώ μέρες μετά τη γέννησι, η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ ετέλεσαν την κατά Νόμον (Γεν. ιζ' 5,10) περιτομή του παιδιού και του έδωσαν το όνομα «Ιησούς». Είναι η πρώτη Ιερή τελετή της οικογένειας, την οποία δεν παραλείπουν να τελέσουν η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ.
Με τη γέννησι Του πρώτου παιδιού, συγκροτείται πια ουσιαστικά η ανθρώπινη οικογένεια, το πρώτο αυτό κύτταρο της Ανθρώπινης κοινωνίας. Η οικογένεια είναι το άνοιγμα του ανθρώπου προς το κοινωνικό σύνολο (εγώ - εσύ - εμείς). Κυρίως όμως η οικογένεια είναι το άνοιγμα του ανθρώπου προς τον Θεό (εγώ - εσύ - Εκείνος) ! Η γέννησις ιδιαίτερα του πρώτου παιδιού είναι το συγκλονιστικό γεγονός που αφυπνίζει τις θρησκευτικές εμπειρίες των νεαρών συζύγων. Και οι πιο άσχετοι θρησκευτικά γονείς έχουν την ενδόμυχη βεβαιότητα, ότι το παιδί αυτό που κρατάνε στην αγκαλιά τους τους το έδωσε ο Θεός! Γι’ αυτό και η γέννησις του παιδιού είναι η απαρχή του ανοίγματος της οικογενείας προς την Εκκλησία. Με το νέο παιδί αρχίζει και το εκκλησιαστικό οικογενειακό ημερολόγιο: βάπτισις, ονοματοθεσία, σαραντισμός, ονομαστική γιορτή κλπ. είναι οι ιερές τελετές και γιορτές για το παιδί που συνδέουν την οικογένεια με την Εκκλησία.
Όσοι σύγχρονοι γονείς τα θεωρούν αυτά ξεπερασμένα, ας διδαχθούν από την περιτομή του Χριστού. Προσωπικά για τον Ιησού η περιτομή ήταν άχρηστη. Δέχθηκε όμως την εβραϊκή αυτή τελετουργία για να μη ξεχωρίση τον εαυτό του από το σύνολο. Για να μή αποτελέση προνομιακή εξαίρεσι από τους πολλούς. Διότι «ώφειλε κατά πάντα τοις αδελφοίς ομοιωθήναι» (Έβρ. β' 17).
Η πρώτη Αγία Οικογένεια δεν ξιππάζεται, δεν διαχωρίζεται αλαζονικά από το σύνολο. Νοιώθει ότι είναι «σάρξ εκ της σαρκός» της κοινωνίας. Γι’ αυτό και ακολουθούν τον κοινό Νόμο. Μέσα στη ζωή και τις συνήθειες, τη ήθη και τα έθιμα της Κοινότητος ανακαλύπτουν τη δική τους χαρά και ευτυχία..
Η χαρά και η ευτυχία της οικογένειας εξασφαλίζεται και βιώνεται μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Σ’ αυτό συντελούν και οι καθιερωμένες ιερές τελετές, τις οποίες - και για τον λόγο αυτό - δεν πρέπει με κανένα τρόπο να παραλείπουν οι σύγχρονοι γονείς. Διότι στην περίπτωση αυτή κόβουν τον αγωγό που συνδέει την οικογένεια τους με το «εμείς» της Κοινωνίας και το «Συ» του Θεού!
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη, σελ. 156)