"Όταν ελέγχεται (ο κενόδοξος) ή και νουθετείται, αντιλέγει εντόνως, όταν επαινείται ή και ενθαρρύνεται, ανυψώνεται κακώς. Άνθρωπος που μέλημά του είναι ν’ αντιλέγει είναι δίκοπο μαχαίρι για τον εαυτό του· φονεύει αναιπαισθήτως την ψυχή του και την καθιστά ξένη προς την αιώνια ζωή. Ο αντιρρησίας είναι όμοιος με τον αυτόμολο προς τους αντιπάλους του βασιλέως εχθρούς. Διότι η αντιλογία είναι άγκιστρο, που δέλεαρ έχει την αξίωση ότι έχουμε δίκαιο, με την οποία εξαπατιόμαστε και καταπίνουμε το άγκιστρο της αμαρτίας, από το οποίο κατά κανόνα αρπάζεται η άθλια ψυχή, σαν από την γλώσσα και τον λαιμό, από τα πνεύματα…

Εσύ… Κύριε, σιώπησες αλλά έπραξες! Εμείς όλο μιλάμε αλλά δεν πράττουμε. Εσύ μίλησες με τις πράξεις Σου. Η στάση Σου, η πιο διδακτική στην Ιστορία. Δεν έμεινες μόνο στο κήρυγμα… Θεράπευσες αρρώστους, έβγαλες δαιμόνια, συγχώρεσες αμαρτωλούς, ανέστησες νεκρούς. Παρέδωσες τον εαυτό Σου στους διώκτες Σου αδιαμαρτύρητα. Υπέμεινες χωρίς αντίδραση τους εμπαιγμούς, τη χλεύη, τις ειρωνείες. Ανέβηκες το Γολγοθά πάλι σιωπηλά και αποφασισμένος να πιεις το ποτήριο τούτο που Σου εμπιστεύθηκε ο Πατέρας Σου. Όλο έπραττες… το κήρυγμα Σου ήταν οι πράξεις Σου!Σου φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι και πορφυρό μανδύα περιγελώντας Σε ως βασιλιά των Ιουδαίων, Εσένα τον Υιό του Θεού αλλά…

Εκτός από το πολύ γνωστό μας πάθος της κατάκρισης υπάρχει και η απλή κρίση, η οποία όχι μόνο δεν είναι πάθος αλλά –όταν είναι δίκαιη- είναι και εντολή του Χριστού μας. Μας είπε ‘ Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε’. Δηλαδή ‘ Μη δικάζετε και μη σχηματίζετε κρίσεις με επιπολαιότητα σύμφωνα με την εξωτερική όψη και τα εξωτερικά φαινόμενα. Αλλά κρίνετε δίκαια. ( Ιω. ζ΄,24) Και πότε είναι δίκαιη η κρίση μας; Όταν δε γίνεται ‘ κατ’ όψιν’, δηλαδή επιφανειακά. Δυστυχώς πολλές φορές μένουμε στην επιφάνεια και δεν ψάχνουμε τα πράγματα σε βάθος. Ακούμε αποσπασματικά μια φράση…

Ακοήκαι υπακοή Όλοι μεν άκουγαν, αλλά δεν υπάκουαν όλοι. Διότι όλοι αγαπάμε ν’ ακούμε και να βλέπουμε, αλλά φιλάρετοι δεν είμαστε όλοι. Ε.Π.Ε. 9,260 παρακοήΠάντοτε μεν ακούουμε, αλλά και πάντοτε παρακούουμε. Ε.Π.Ε. 13,278 γιατί δόθηκε;Μας έδωσε την ακοή ο Θεός για ν’ ακούμε όχι βλάσφημα λόγια, αλλά σωτήριες αλήθειες. Έτσι, όταν η ακοή δεχτεί κάτι κακόηχο, ταράζεται η ψυχή και το σώμα. Αν ακούσουμε άγρια πράγματα, σκληρά, φρίττουμε. Αν όμως ακούσουμε κάτι όμορφο και καλό, τότε αγαλλόμαστε και χαιρόμαστε. Ε.Π.Ε. 18α,28-30 αισθησιακά τραγούδιαΤο μάτι βλέπει τα σώματα, τα κάλλη, τα χρήματα, αυτά που είναι απ’ τη γη. Μ’ αυτά ευχαριστείται.…

Έχω διαπιστώσει και από τη δική μου εργασία και από συζητήσεις με τους αδελφούς ότι στις δουλειές μας οι εργοδότες εστιάζουν πάρα πολύ στα λάθη μας ακόμα και στα πιο μικρά, ενώ είναι πολύ φειδωλοί στους επαίνους όσο κι αν προσπαθούμε! Είναι ένα μόνιμο παράπονο των εργαζομένων « ό,τι κι αν κάνουμε, μόνο τα λάθη μας κοιτάνε!» Είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, δεν πειράζει όμως! Το θέμα είναι για ποιον εργαζόμαστε… Οι χριστιανοί έχουμε τον ουράνιο εργοδότη μας, το Χριστό ο οποίος κάνει το ακριβώς αντίθετο. Κοιτάζει τα σωστά που κάνουμε και δεν μας τονίζει τα λάθη μας. Είναι επιεικής και…

«Ο κάθε άνθρωπος ας είναι πρόθυμος στο να ακούσει, συγκρατημένος στο να μιλάει» (Ιακ. 1:19) Κάποιος είπε: «Μερικές φορές είναι καλύτερα ν’ αφήνεις τον άλλον με την απορία γιατί δε μίλησες, παρά γιατί μίλησες». Αυτό είναι πολύ σωστό, γιατί δεν υπάρχει ίσως τίποτε άλλο που να ανοίγει κατά λάθος τόσο συχνά όσο το στόμα του ανθρώπου. Κάποιος είπε: «Ο λόγος που τα σκυλιά είναι τόσο αγαπητά κι έχουν τόσους πολλούς καλούς φίλους είναι ότι προτιμούν να κουνούν την ουρά τους παρά τη γλώσσα τους». Η Αγία Γραφή λέει: «Αν κανείς δε φταίει σε λόγο, αυτός ο άνθρωπος είναι τέλειος, ικανός…

1233. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ. Ένας νέος θέλησε να τελειοποιηθεί στην αρετή. Πήγε σε κάποιο πολύ γνωστό δούλο του Θεού και τον ρώτησε: «Που μπορώ να αισθανθώ το Θεό πιο κοντά μου;». Ο άνθρωπος του Θεού οδήγησε τον επισκέπτη του σε ένα απόμερο και ήσυχο τόπο και του είπε: «Εδώ στην μοναξιά και στη σιωπή θα βρεις το Θεό». 1356. Ο ΘΕΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ. Φεύγοντας την οργή της βασίλισσας Ιεζάβελ ο προφήτης Ηλιού έφθασε στην κορυφή του όρους Χωρήβ και έμεινε κρυμμένος σε μια σπηλιά. Τότε άκουσε μια φωνή, που έλεγε: «Ιδού παρελεύσεται Κύριος». «Και ιδού,…

"Κάποια μέρα πήρε (ο άγιος Νικόλαος Πλανάς) ένα αμαξάκι να τον πάει στον Άγιο Ιωάννη στην ενορία του. Εκεί κοντά στην Πύλη του Αδριανού κάτι του έφταιξε το άλογο του αμαξά και άρχισε θυμωμένες αλλεπάλληλες βλαστήμιες. Του λέει αμέσως ο ιερέας:  "Στάσου, στάσου παιδί μου, να κατέβω" και ταυτόχρονα τον πλήρωσε όσο τον είχε συμφωνήσει μέχρι την εκκλησία. "Μα, του λέει ο αμαξάς, δεν σε πήγα ακόμα στην εκκλησία σου"! Του απαντά ο ιερέας:  "Το ξέρω, παιδί μου, αλλά δεν μπορώ να μείνω στο αμάξι σου, επειδή μου βλαστήμησες Εκείνον που λατρεύω". Δεν ήξερε τι να απολογηθεί ο αμαξάς. Έφυγε…

890.  ΣΠΕΡΜΑΤΑ ΚΑΚΙΑΣ.  Ο διάσημος Γάλλος ιεροκήρυξ Μασσιγιόν περιέγραφε θαυμάσια στα κηρύγματά του, την ανθρώπινη κακία.  Κάποιος μία μέρα τον ρώτησε: - Πάτερ, πως γίνεται σείς, μοναχός, κι άνθρωπος του Θεού να έχετε τέτοια πείρα της ανθρώπινης κακίας;Κι ο Μασσιγιόν απάντησε: - Την βρίσκω λίγο πολύ μέσα στην καρδιά μου, αν σκάψω λίγο βρίσκω τα σπέρματα της. 891.  ΚΑΚΟΛΟΓΙΑ (Γλώσσα, Κατηγορία, Κατακρίσεις).ΩΡΑΙΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΟ.  Ο άγιος Θωμάς Μωρ, μέγας καγγελάριος της Μ. Βρετανίας, κάθε φορά που κάποιος άρχιζε να του κατηγορεί ένα τρίτο άλλαζε συνομιλία επαινώντας το σπίτι που είχε μπρός του λέγοντας:- Τι ωραίο σπίτι που είναι αυτό εδώ.  Εξάπαντος ο αρχιτέκτων…

Κάποτε ο Γέροντας Ιωσήφ είχε κάποια δουλειά να κάνει στη Μεγίστη Λαύρα, επειδή η Σκήτη του Αγίου Βασιλείου εκεί υπάγεται διοικητικά.Όταν λοιπόν έφτασε στην αυλή της Μονής ήσαν μαζεμένοι μερικοί πατέρες και μιλούσαν. Μόλις οι πατέρες είδαν τον Γέροντα – που είχαν ακούσει την φήμη του ως ασκητού – θέλησαν να τον δοκιμάσουν. Και τούτο διότι οι Αγιορείτες πατέρες, ως κληρονόμοι ασκητικής πείρας, γνωρίζουν καλά πως οι πλανεμένοι ή οι ψευτοασκητές είναι πάντοτε υπερήφανοι, θεληματάρηδες και αντιλογούν.- Έλα εδώ, του λένε.- Ευλόγησον, λέει ο Γέροντας.- Κάτσε μες στη μέση.- Να ’ναι ευλογημένο.- Τώρα, πάρε δρόμο και φύγε.- Να ’ναι ευλογημένο.Και…