ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Το ξεκίνημα Την ημέρα της βαπτίσεως του Ιησού στον Ιορδάνη, έγιναν και τα αποκαλυπτήριά του. Μέχρι τότε ο Ιησούς ήταν “ο υιός του τεκτονος” ( Ματθ. ιγ’ 55). Τώρα η “ φωνή εκ των ουρανών” δηλώνει, ότι είναι ο Υιός του Θεού, “ο αγαπητός”. Ο Ιησούς έλεγε συνήθως τον εαυτό του “υιόν του ανθρώπου”. Ο ουρανός όμως ωμολόγησε και τα έργα του απεκάλυψαν ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Στον Ιορδάνη ο Ιησούς καθιερώθηκε από τον ουρανό και απεκαλύφθη στον κόσμο από τον Θεό πατέρα ότι είναι ο Υιός του Θεού ο αγαπητός. Έτσι εγκαταλείπει στη Ναζαρέτ τον τίτλο του…
Επιστολή 8 στον ηγούμενο Συμεών. "... Γιατί σήμερα, όπως τονίζουν τα άλλα λεγόμενα της οσιότητάς σου, υπάρχει τελείως εσφαλμένη επιλογή και ανυποταξία.    Σχεδόν όλοι, θα μπορούσαμε να πούμε, στηρίζονται σας ανθρώπινες συνήθειες και στις εξουσίες των καθοδηγητών τους οι οποίες είναι αντίθετες προς τις εντολές του Θεού. Και προτιμούν μάλλον να ακολουθούν τη ζωή του τάδε και του τάδε ηγουμένου, παρά των θεοπνεύστων πατέρων.    Γι’ αυτό οι ποιμένες, μεταξύ των οποίων πρώτος εγώ, έχουμε κυριευθεί από αφροσύνη και δεν επιζητούμε τον Κύριο, ούτε ακολουθούμε τα ίχνη της άμεμπτης και σταθερής ζωής, αλλ’ ενεργούμε σαν να πάλιωσε ο νόμος…
Επιστολή 31- ΣΤΟΝ ΣΟΦΙΣΤΗ ΑΣΚΛΗΠΙΟ. Αξιάκουστη αντίθεση προς Έλληνα, για την ανάσταση του Σωτήρα.Γνώρισα κάποτε έναν ειδωλολάτρη με φοβερή ικανότητα στο λόγο, που είχε πολύ μεγάλη φήμη για τη δύναμη αυτή του λόγου του μεταξύ των πολλών, τον οποίο αποστόμωσα με λίγα λόγια. Όταν δηλαδή εκείνος πρόβαλε τα πάθη και τον σταυρό, προκαλώντας πλατειά γέλια, του απάντησα εγώ με ηρεμία: “Από που μπορείς να αποδείξεις ότι σταυρώθηκε;” Καθώς λοιπόν όλοι οι ακροατές εξεπλάγησαν και σκέφτονταν, τι άραγε ήθελα να επιτύχω λέγοντάς το αυτό, εκείνος απάντησε, σίγουρος ότι θα κερδίσει τη νίκη χωρίς κόπο, “Είναι γραμμένο στα Ευαγγέλια”. Σ’ αυτόν αμέσως ανταπάντησα:…
Ο πίνακας και το σπίτι.Ένας πλούσιος παράγγειλε στο Λεονάρντο ντα Βίντσι κάποιον πίνακα. Αφού του έδωσε την παραγγελία, τον κάλεσε κατόπιν στο σπίτι του για να του δείξη το δωμάτιο όπου θα κρεμούσε το κάδρο.— Βλέποντας το περιβάλλον εκεί μέσα, του είπε, θα κανονίσετε τί χρώματα θα βάλετε στον πίνακα, ώστε να είναι ταιριαστός σ' αυτό.Κι ο Λεονάρτο ντα Βίντσι του αποκρίθηκε:— Κατάλαβα... Αλλά μάλλον κάτι άλλο πρέπει να γίνη. Άφησέ με να φτιάξω τον πίνακα και κατόπιν χτίσε γύρω του εσύ ένα σπίτι που να του ταιριάζη.Πόσοι και πόσοι, αλλοίμονο, δεν έχουν το χριστιανισμό σαν στόλισμα προσαρμοσμένο στη ζωή…
Η μελέτη της Γραφής. «Επί πολύν καιρόν εζάλιζα τον εαυτόν μου — λέγει ένας γέρων — διά μερικά δυσνόητα μέρη της Αγίας Γραφής. Ήτο αδύνατον να τα καταλάβω, ή να έχω ικανοποιητικήν ερμηνείαν από άλλους πιο εντριβείς εις τας Γραφάς. Τέλος, είπα, θα κάνω εις την μελέτην της Γραφής, ό,τι κάνω και όταν τρώγω ψάρι. Όταν συναντώ κάτι τι, που δεν το εννοώ, το αφίνω κατά μέρος και λέγω αυτό είναι «κόκκαλο». Γιατί να πνιγώ με το κόκκαλο, ενώ λέγω ίσως τα καταφέρω να βγάλω και από το κόκκαλο τροφήν. Μεγάλος είναι ο Θεός! Και προσεύχομαι πάντα, να μου ανοίγη ο…
Ο σύντροφος του εξορίστου. Ο Ντοστογιέφσκυ «έσερνε τα βήματά του με την συνοδεία βαρβάρων, στον βαρβαρώτερο τόπο εξορίας: Την Σιβηρία. Ήταν αντίπαλος του καθεστώτος. Σ’ έναν από τους σταθμούς του θλιβερού ταξιδιού του, μια γυναίκα τούβαλε στο χέρι 25 ρούβλια, αρκετά για να αγοράση λίγο ψωμί, σαπούνι, ρούχα, όχι όμως και την γαλήνη του πνεύματός του. Αλλά μαζί με το χαρτονόμισμα τούδωσε και μια Αγία Γραφή. Αυτή η Βίβλος βοήθησε να μην πεθάνη το μεγάλο πνεύμα του Ντοστογιέφσκυ. Στις σελίδες της έσβησε τη δίψα της ψυχής του.Και ενώ τα πόδια επλήγιαζαν στη γη της εξορίας, το πνεύμα του εξεκουραζόταν στην Πατρίδα…
Η φωνή του Πνεύματος. Διηγούνται, πως κάποτε μια συντροφιά ασεβών βρήκε τρόπο διασκεδάσεως τη διακωμώδηση του ιερού Ευαγγελίου. Πήρε ο πρώτος της παρέας στα χέρια του την αγία Γραφή και άρχισε να διαβάζη απομιμούμενος τη φωνή του ιερέως του. Το κομμάτι που διάβαζε, ήταν κατά τύχην η παραβολή του Ασώτου.«Άνθρωπός τις είχε δύο υιούς», εδιάβαζε ο κωμωδός. «Και συναγαγών άπαντα ο νεώτερος απεδήμησεν εις χώραν μακράν...». «Σαν και σένα, Γιάννη», του φώναξε ο πιο έξυπνος και η παρέα άρχισε να καγχάζη.«Και εκεί διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού, ζων ασώτως». «Σαν και σένα, Γιάννη», του ξαναφώναξαν αστεϊζόμενοι. Αλλ' εκείνος αυτή τη φορά δε…
Ο ισχυρισμός ότι τα κείμενα της Καινής Διαθήκης είναι μεροληπτικά, εμπεριέχει έναν σαφή αλλά ψευδή υπαινιγμό ότι οι μάρτυρες δεν μπορούν να είναι αξιόπιστοι αν βρίσκονταν κοντά σ’ αυτόν για τον οποίο δίνουν τη μαρτυρία τους. Αυτό είναι πέρα για πέρα εσφαλμένο. Οι επιζήσαντες του εβραϊκού Ολοκαυτώματος ήταν κοντά στα γεγονότα που περιέγραψαν στον κόσμο. Αυτό ακριβώς το γεγονός είναι που τους κάνει να είναι σε θέση να ξέρουν καλύτερα απ' όλους τι συνέβη. Ήταν εκεί και το έζησαν. Το ίδιο ισχύει και για ιη μαρτυρία που δίνει κάποιος στο δικαστήριο για κάποια επίθεση που δέχτηκε. Ισχύει επίσης για αυτούς…
C.S. LEWIS. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ,ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ CAMBRIDGE. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΝΑΡΝΙΑ.  Ο C. S. Lewis είναι σίγουρα ένας λόγιος της φιλολογίας που θα συμφωνούσε ότι οι βιβλικές αφηγήσεις δεν είναι μυθολογικές. Σχολιάζοντας το ευαγγέλιο του Ιωάννη, επικρίνει τους μελετητές εκείνους που θεωρούν ότι το ευαγγέλιο δεν έχει ιστορική βάση:"Αν μου πει [ο βιβλικός κριτικός] ότι κάτι σ’ ένα Ευαγγέλιο είναι μυθολογικό ή ρομαντικό, θέλω να ξέρω πόσους μύθους και ρομάντζα έχει διαβάσει, πόσο καλά εκπαιδευμένο είναι το αισθητήριό του ώστε να «οσμίζεται» αυτά τα στοιχεία, κι όχι πόσα χρόνια έχει ξοδέψει μελετώντας αυτό το Ευαγγέλιο… Διαβάστε τους διαλόγους [στον Ιωάννη]: αυτόν…
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ’ (22) Στιχ. 1-14. Η παραβολή των βασιλικών γάμων. Ματθ.22,1 (1)Καὶ ἀποκριθεὶς(2) ὁ Ἰησοῦς πάλιν εἶπεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς(3) λέγων·Ματθ.22,1 Ο Ιησούς τους μίλησε πάλι με παραβολές και τους είπε: (1)   Δεν είναι πιθανόν ότι η παρούσα περικοπή και αυτή του Λουκά ιδ 16-24, που ονομάζεται το μέγα Δείπνο, είναι διαφορετικές εκδόσεις μίας και της ίδιας παραβολής. Τα περιστατικά και ο σκοπός είναι διαφορετικά, κάποιες από τις λεπτομέρειες είναι τελείως διαφορετικές και όπου οι λεπτομέρειες είναι όμοιες οι λόγοι είναι τόσο διαφορετικοί, ώστε δεν μπορούν να προέρχονται από την ίδια πηγή. Είναι πολύ πιθανό, ότι ο Κύριος χρησιμοποίησε μερικές…

katafigioti

lifecoaching