ΑΠΟ τρία πράγματα δεν μπορώ τελείως να ελευθερωθώ, έλεγε ο Αββάς Ποιμήν. Από το φαγητό, από τα ενδύματα κι από τον ύπνο. Αγωνίζομαι όμως να τα περιορίσω στο ελάχιστο. ΕΙΠΑΝ κάποτε στον παραπανω Όσιο πως κάποιος αδελφός στην σκήτη δεν έπινε κρασί.- Κρασί; έκανε έκπληκτος εκείνος. Μα τέτοιο πράγμα δεν επιτρέπεται καθόλου στους μοναχούς. ΕΛΕΓΑΝ με θαυμασμό οι αδελφοί στην σκήτη για τον Αββά Σαρματά πως τόσο πολύ είχε υποτάξει τον ύπνο με την διαρκή εγκράτεια, που όταν του έλεγε, έλα, ερχόταν, κι όταν πάλι του έλεγε να φύγει, έφευγε. (Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου…
ΈΝΑΣ αρχάριος μοναχός εξομολογήθηκε στον Αββά Σαρματά:- Ο λογισμός μου με βασανίζει, Αββά, λέγοντάς μου: φάε, πιες και κοιμήσου.- Όταν πεινάς φάε, όταν διψάς πιες, κι όταν νυστάζεις κοιμήσου, του αποκρίθηκε ο Γέροντας.Γυρίζοντας πίσω στο κελλί του ο αδελφός, βρήκε στον δρόμο ένα γείτονά του Ερημίτη και του ανέφερε τα λόγια του Αββά.- Να τι εννοούσε ο Γέροντας, εξήγησε εκείνος για να προλάβει την παρανόηση του αδελφού. Όταν ατονήσεις και δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, κάθισε τότε και φάε. Όταν πεθαίνεις από δίψα, πιες, κι όταν εξαντλήσεις τις δυνάμεις σου από υπερβολική αγρυπνία, πέσε να κοιμηθείς. ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι,…
ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ εγκρατευτές σ’ αυτήν την έρημο, έλεγε ένας από τους Πατέρες, που εβδομήντα ολόκληρα χρόνια δεν έβαλαν στο στόμα τους τίποτε άλλο εκτός από αγριοβότανα και καρπούς φοινίκων. ΚΑΠΟΙΟΣ πολύ γέρος Ερημίτης αρρώστησε και βασανιζόταν μόνος του, γιατί δεν βρισκόταν σ’ εκείνη την ερημιά άνθρωπος να τον φροντίσει.Βλέποντας την υπομονή του ο Θεός, φώτισε ένα νέο μοναχό να πάει ως την καλύβα του. Κι όπως τον βρήκε βαριά άρρωστο, στάθηκε με αγάπη στο πλευρό του να τον ανακουφίσει. Τον έπλυνε, του έφτιαξε ένα αχυρένιο στρώμα και του μαγείρεψε λίγο φαγητό.- Πίστεψέ με, αδελφέ, του είπε μ’ ευγνωμοσύνη ο Γέροντας, πως…
ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ Πατέρες, έλεγε ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός, έτρωγαν μόνο ψωμί κι αλάτι μια φορά την ημέρα κι ούτε απ΄ αυτό χόρταιναν, γι’ αυτό ήταν δυνατοί στο έργο του Θεού. ΑΦΟΤΟΥ έγινε μοναχός ο Αββάς Διόσκορος, έτρωγε μια φορά την ημέρα λίγο κρίθινο ψωμί η φτιαγμένο από λουπινα.Κάθε χρόνο επιχειρούσε κι από μια καινούργια άσκηση. Παραδείγματος χάριν, δεν έβγαινε καθόλου από το κελλί του ή έμενε αμίλητος. Έτσι κατόρθωσε να κόψει όλες του τις επιθυμίες. ΈΝΑΣ αδελφός στο Κοινόβιο του Αγίου Θεοδοσίου, στην Παλαιστίνη, τριανταπέντε ολόκληρα χρόνια έτρωγε μόνο ψωμί μια φορά την εβδομάδα και δεν έβγαινε από την…
Δεν αμάρτησες που "δοκίμασες" το φαγητόΕγώ πάντα νήστευα. Έκανα όπως όλες οι μητέρες που δε θέλουν δυστυχώς να στερούν τα παιδιά τους. Τα έβαζα να νηστεύουν τρεις μέρες μόνο. Επίσης, είχα την συνήθεια, όταν έκανα κρέμα, να βάζω το δάχτυλό μου μέσα και να τη γεύομαι. Κάπου με βασάνιζε αυτό αν ήταν αμαρτία, και το σκεφτόμουνα. Μία μέρα, το Δεκαπενταύγουστο συγκεκριμένα, είχα ξένους και ντρεπόμουνα να πώ : " Εγώ δεν τρώω, να ετοιμάσω μόνο για σας ". Έφερα, λοιπόν, μπριζόλες και πατάτες και αναγκάστηκα να φάω μαζί τους. Πήγα μετά στον Γέροντα και του το είπα. Μου λέει :…
ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Όπως ακριβώς εξεβλήθη ο Αδάμ από τον παράδεισο εξ αιτίας της τροφής και της παρακοής, έτσι πάλι δια μέσου της νηστείας και της υπακοής, αυτός που θέλει, εισέρχεται στον Παράδεισο.Εάν έρχονται και σε προτρέπουν μερικοί να μη νηστεύεις πυκνά, γιατί θα ασθενήσεις, ούτε να τους πιστεύεις, ούτε να τους ακούσεις.Ας αγαπήσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε τη νηστεία. Με αυτήν την αρετή κόσμησε το σώμα σου. Βλέπεις τι κατορθώνει η νηστεία; Και νόσους θεραπεύει και ρεύσεις του σώματος ξηραίνει και δαιμόνια εκβάλλει, και τους πονηρούς λογισμούς αποδιώκει και καθιστά το νου λαμπρότερο, την καρδιά καθαρή, το σώμα το εξαγιάζει,…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" Σε βλέπω που υποφέρεις! "Ένα πνευματικοπαίδι του Γέροντα, που τον βοηθούσε πάντα, με μεγάλη προθυμία, στις εργασίες του Μοναστηριού, είχε μία αδυναμία, που δεν κατάφερε να τη χαλιναγωγήσει. Αγαπούσε το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό: "Κάποιο βράδυ, βρέθηκε σε φιλικό σπίτι, με οικογενειακή συντροφιά. Στο τραπέζι που μας έκαναν, είχε νόστιμο κουνέλι, άλλα ωραία φαγητά και πολύ καλό κρασί. Φάγαμε, ήπιαμε με το παραπάνω, και αργά, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φύγαμε. Φθάσαμε στο σπίτι, έπεσα να κοιμηθώ. Πού να κλείσω μάτι! Γύριζα στο στρώμα από εδώ, γύριζα από εκεί,…
Ασκήσεις και εμπειρίες. Μέσα σε τέτοιες ταλαιπωρίες έκανε και αγώνα πνευματικό. Νήστευε και προσευχόταν. Συνήθως έτρωγε το μισό φαγητό και, όταν σήμαινε σιωπητήριο για ύπνο, ο Αρσένιος ανέβαινε στην ταράτσα του κτιρίου και άρχιζε την προσευχή. Τον ελεύθερο χρόνο του διάβαζε βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου ή προσευχόταν. Δεν συμμετείχε στις διασκεδάσεις των στρατιωτών. Οι έξοδοί του ήταν για εκκλησιασμό και για να παρακολουθή κηρύγματα.«Μια περίοδο», έλεγε, «έκανα πέντε μήνες να λειτουργηθώ, διότι που να βρεθή παπάς και Εκκλησία πάνω στα βουνά. Όταν μετά με έστειλε ο Διοικητής στο Αγρίνιο να πάρω ανταλλακτικά για τον ασύρματο, στον δρόμο που βάδιζα, πέρασα έξω…
Ο ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ αναφέρει με θαυμασμό τους υπεράνθρωπους αγώνες εκείνων που αφιερώθηκαν με την ψυχή και το σώμα στην λατρεία του Θεού, για να διατηρήσουν την αγγελική αρετή της αγνότητος. Να μερικά από τα χαρακτηριστικά περιστατικά, που με πολλή ζωντάνια διηγείται: Ενόχλησε κάποτε πολύ δυνατά το δαιμόνιο της σαρκικής επιθυμίας τον μακάριο Ευάγριο τον Διάκονο. Βγήκε λοιπόν από το κελλί του και στάθηκε όλη την κρύα νύχτα έξω ολόγυμνος, ώσπου παγώσανε οι σάρκες του. Άλλος αγωνιστής, ο μαθητής του Οσίου Παμβώ Αμμώνιος, ούτε μια φορά δεν λυπήθηκε το σώμα του, αλλά όταν του ερχόταν σαρκική επιθυμία, το βασάνιζε με πυρωμένο σίδερο.…
Προετοιμασία για την μοναχική ζωή. Έκτοτε άρχισε να αγωνίζεται με περισσότερο ζήλο και να σκέπτεται έντονα το θέμα της αφιερώσεώς του στον Θεό. Πήγε στην Μητρόπολη Ιωαννίνων και ρώτησε τον Πρωτοσύγκελλο, αν μπορούσε σε εκείνη την ηλικία να γίνη μοναχός. Εκείνος του απάντησε: «Τώρα δεν μπορείς· αργότερα, να μεγαλώσης». Ήταν τότε δεκαπέντε ετών.Είχε υψηλή ιδέα για τον μοναχισμό και προετοιμαζόταν όσο το δυνατόν καλύτερα. Ζούσε και αγωνιζόταν σαν μοναχός. Σε όσους του πρότειναν συνοικέσια, τα ξέκοβε μια και καλή· «εγώ θα γίνω καλόγηρος», απαντούσε. Σ’ ένα γάμο ο πατέρας του, του ευχήθηκε «και στην χαρά σου». Από τότε δεν του…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Άγιος γέροντας Ιάκωβος
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης Μεγάλη χαρά έχει όλη η Ορθοδοξία με την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου, Ηγουμένου της Μονής του Οσίου Δαβίδ. Στη συνείδηση όλων θεωρείται άγιος.Μεγάλη δόξα στον Τριαδικό Θεό, που στους…
-
«Όταν ασθενώ, τότε δυνατός ειμί»
Ασθένειες-Κόποι- Θείες αντιλήψεις Κάποτε έφθασε στα πρόθυρα του θανάτου. Επρόκειτο μάλλον για αλλεργικό σοκ. Ολόκληρο το σώμα είχε ερεθιστεί. Γεμάτο χονδρές καρούλες (σπυριά) με φοβερή φαγούρα μέχρις αίματος. Το πρόσωπο παραμορφωμένο, με…
-
...ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το 'Aγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού...
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το Άγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού. Τότε θα γίνετε σιγά-σιγά ικανοί να έχετε μέσα σας τη χαρά και…
-
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΙΕΡΕΙΣ;
Γιατί η Ορθοδοξία δεν χειροτονεί γυναίκες; Πολλά επιχειρήματα γράφτηκαν. Σωστά, αλλά όχι τόσο ισχυρά διότι υπάρχει αντίλογος σε αυτά. Στο επιχείρημα του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου και όχι μόνο αυτού, δεν μπορεί…
-
Όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν…Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Σε τι βλάπτουν τους άλλους όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν. Ποιο είναι το πρώτο κακό που εκείνοι κάνουν; Μάθατε τώρα, αδελφοί μου, ποια κακά προξενούν στον εαυτό τους, οι προδότες, οι ψευδομάρτυρες και…
-
Συγκλονιστικό Θαύμα Εμφανίσεως Της Παναγίας το 1941
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟ 1941 ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ Η παρουσία της Παναγίας στο Μέτωπο διαπιστώθηκε σε πολλές περιπτώσεις. Αναφέρομε μία, η οποία είχε…
-
Η ώρα του θανάτου...
Ο θάνατος είναι το πιο βέβαιο γεγονός στην ιστορία του κόσμου. Γεγονός που όλοι θα δοκιμάσουμε. Το εδοκίμασαν όλοι όσοι έζησαν σ’ αυτή τη ζωή. Κανένας δεν κατόρθωσε να διαφύγει. Όλοι μας…
Θέματα: θάνατος -
Είμαι ο Άγιος Εφραίμ!
Η κ. Χριστίνα Μ. από την Αθήνα γράφει: Υπέφερα από πόνους στην σπονδυλική μου στήλη. Ένα βράδυ όμως οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και έφταναν μέχρι τον αυχένα. Τότε επήγα στο δωμάτιό μου…