Κάνε το σταυρό σου και περιφρόνησε το διάβολοΆφησε τον αυτόν, μου έλεγε ο π.Πορφύριος για το διάβολο. Μην του δίνεις σημασία. Όσο του δίνεις σημασία, τόσο περισσότερο σε πλησιάζει. Αν θέλεις να τον διώξεις, να τον απομακρύνεις από κοντά σου, πάψε να του δίνεις σημασία. Περιφρόνησέ τον. Μόνο η περιφρόνηση του αξίζει.Από τη στιγμή που θα αρχίσει να την εισπράττει, θα αρχίσει και θα υποχωρεί. Μέχρι που, τελικά, θα τραπεί σε φυγή. Η περιφρόνηση αποτελεί το δεύτερο όπλο, μετά τον Τίμιο Σταυρό, κατά του διαβόλου! Και το μεν Τίμιο Σταυρό τον φοβάται και, κυριολεκτικά, τον τρέμει και τρέπεται σε άτακτη…
"Φταίνε οι γονείς. Χρειάζεσαι πολλή προσευχή και αγάπη."Ένας αδελφός μου έλεγε το εξής για μια οικογένεια που το μεγαλύτερο από τα δύο κορίτσια της που είχε, το πείραζε το δαιμόνιο και το έβαζε να κάνει πολλές ζημιές μέσα στο σπίτι, σπάζοντας διάφορα αντικείμενα, και έξω από το σπίτι, πετώντας πέτρες και άλλα πράγματα. Πήγε ο αδελφός μαζί με τον π.Ε.(πνευματικό παιδί του Παππούλη κι αυτός) στο σπίτι τους, αλλά δεν μπόρεσε ο π.Ε. να φέρει αποτέλεσμα στο να τους βοηθήσει, εκτός από τους αγιασμούς που τους έκανε και τις συμβουλές που τους έδωσε.Έτσι, το λέει ο αδελφός στον Παππούλη και…
Πρόλαβα και δεν οργίστηκα "Να σας πω ένα δικό μου, συνέχισε ο Γέροντας. Μία μέρα, (έχω εδώ ένανε ο οποίος δεν μου κάνει υπακοή καθόλου), λοιπόν μία μέρα του λέω: Άκουσε, παιδί μου, να κάνεις αυτό. Λέει: Όχι, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Του λέω: Σε παρακαλώ, κάν' το προς χάριν μου (ήτανε κάποια ανάγκη να μου κάνει, καταλάβετε;). Και εκεί λοιπόν που του έλεγα, αυτός, μου λέει: Αυτό δεν το επιτρέπει η επιστήμη, δεν είναι έτσι που το λέγεις. Δεν μπορώ εγώ να το κάνω. Η επιστήμη το λέει έτσι. Του λέω: Ρε παιδί μου, την επιστήμη θα…
Όταν ξημερώσει, το σκοτάδι φεύγει Ο Γέροντας εξαγιαζόταν αγαπώντας. Μία μέρα μου είπε : " Όταν αγαπούμε το Χριστό, τα αμαρτωλά μας πάθη υποχωρούν μόνα τους, χάνουν τη δύναμή τους μπροστά στη δύναμη της αγάπης. Όταν ξημερώσει και φωτίσει το δωμάτιό μας ο ήλιος, το σκοτάδι φεύγει, δεν μπορεί να μείνει ".[Γ 427](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 288)
"Ο πονηρός είναι πάρα πολύ αδύνατος"Μια μέρα πηγαίνοντας από την Πολυκλινική πρός την Ομόνοια, συνέπεσε να έχει λήξει ένα συλλαλητήριο και ένας από τους πολλούς πυροσβέστες που υπήρχαν εκεί και καθάριζαν το μέρος, σήκωσε το σωλήνα του και έβρεξε κατά λάθος κάποιον άλλο πυροσβέστη που ήταν απέναντί του, οπότε και αυτός με τη σειρά του πιάνει το δικό του σωλήνα και τον στρέφει προς τον πρώτο παίζοντας με το νερό ποιός να νικήσει τον άλλον με τη λιγότερη πίεση, καθώς αντάμωναν τα νερά τους σε καμπύλη στον αέρα. Και βλέποντάς τους ο Παππούλης μου λέει:"Βλέπεις εκεί πέρα τί γίνεται; "Το…
"Δανείζετε μηδέν απελπίζοντες" (Λκ. 6,35) Ένας φίλος, για να βοηθήσει κάποιον, του έδωσε ένα σεβαστό ποσόν ως άτοκο δάνειο. Όταν συζήτησε το θέμα αυτό με τον Γέροντα, εκείνος του είπε: "Πάνε τα χρήματα αυτά, μην τα περιμένεις. Είναι προτιμότερο να χαρίζεις παρά να όταν δανείζεις. Όταν δανείζεις, το πρώτο που πρέπει να σκεφθείς είναι, ότι δεν θα σου τα επιστρέψουν. Έτσι ησυχάζεις και δεν έχεις αγωνία μήπως τα χάσεις. Αν σου τα δώσει πίσω, να τα πάρεις • αν δεν σου τα δώσει, να πείς στον εαυτό σου: αυτά τα 'χω χαρισμένα, λογαριάζονται στις ελεημοσύνες μου". Εκείνος του είπε: "Σωστά…
" Η μελαγχολία, η ταπεινοφροσύνη και ο εξομολόγος "Κάποια βράδια είχαμε συγκεντρωθεί μιά ομάδα μαζί με έναν Αγιορείτη. Νύχτωσε. Ο καιρός ήταν ανταριασμένος και απειλητικός. Όμως, κοντά στο Γέροντα και για όσους ακόμη δεν ήταν μαθημένοι στη σκοτεινή νύχτα της φύσης, δεν ταραζότανε η γαλήνη. Ο Γέροντας μιλούσε για τη διαφορά της ταπεινοφροσύνης από το πλέγμα της κατωτερότητας. Ο ταπεινός, έλεγε, δεν είναι μία προσωπικότητα διαλυμένη. Έχει συνείδηση της κατάστασής του, αλλά δεν έχει χάσει το κέντρο της προσωπικότητάς του. Ξέρει την αμαρτωλότητά του, τη μικρότητά του και δέχεται τις παρατηρήσεις του πνευματικού του, των αδελφών του. Θλίβεται, αλλά δεν…
Αναπαυόσουν πάντοτε κοντά στον π. ΠορφύριοΉτανε η αποδοχή που ένιωθες με την πρώτη επαφή στην εξομολόγηση. Δεν υπήρχε κανένας φόβος, καμιά επιτίμηση.Βέβαια, η αποδοχή. Σε αποδεχόταν ο Γέροντας όπως ήσουνα. Σε αυτό συγγένευε και με τον πατέρα Παΐσιο. Μιλούσε με ένα νέο 12 ώρες, ωσότου έφυγε θεραπευμένος.Ένα από τα κυριότερα χαρίσματά του ήταν η ανοικτή καρδιά στην οποία έμπαινες μέσα και αναπαυόσουν.-Μετά, σιγά σιγά, έπαιρνε το νυστέρι και σου έβγαζε τα αρρωστημένα.-Δεν έκανε καθόλου υποχωρήσεις.[Γερ. 115](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 347-348)
"Να διαβάζεις Καινή Διαθήκη και βίους Αγίων" - Αλήθεια, τι βιβλία διαβάζεις; - Δεν έχω καμία ιδιαίτερη προτίμηση. Τα διαβάζω όλα. - Βίους Αγίων διαβάζεις; - Έχω διαβάσει πάρα πολλούς. Και μου αρέσουν πολύ! - Να διαβάζεις όλους τους βίους των Αγίων. Εγώ τους έχω διαβάσει όλους και πολλούς τους έχω διαβάσει δύο και τρείς φορές. Και σαν μου τύχει κανείς, ευχαρίστως τους ξαναδιαβάζω. Από μικρό παιδί διάβαζα τους βίους των Αγίων και με βοήθησαν πάρα πολύ να γνωρίσω το Θεό και να έλθω πιο κοντά Του. Το ίδιο να κάνεις κι εσύ. Θα έχεις μεγάλο ψυχικό όφελος, γιατί σιγά…
" Δεν αντέχουμε όλα τα βιβλία " Το έτος 1971, διάβαζα ένα βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού Π.Τρεμπέλα με περιεχόμενα: Τί είναι Πνευματισμός, Ιστορία του Πνευματισμού, Πνευματιστικά Φαινόμενα, Θεωρία προς εξήγηση, Μεσάζοντες ή Μέντιουμ, Πνευματισμός ως αποκάλυψη, Διδασκαλία του Πνευματισμού, Πνευματισμός και Χριστιανισμός, και καθώς προχωρούσα στο διάβασμα, μου έφερνε το περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, και μου δημιουργούσε στο λογισμό μου διάφορα προβλήματα και στην πίστη μου αμφιβολίες. Το είδε ο Παππούλης το πρόβλημά μου χωρίς να του πώ εγώ και μου λέει: " Άφησέ το αμέσως αυτό το βιβλίο που διαβάζεις, γιατί ο πονηρός σε πολεμάει πολύ άσχημα ".…
