Αναπαυόσουν πάντοτε κοντά στον π. Πορφύριο
Ήτανε η αποδοχή που ένιωθες με την πρώτη επαφή στην εξομολόγηση.
Δεν υπήρχε κανένας φόβος, καμιά επιτίμηση.
Βέβαια, η αποδοχή.
Σε αποδεχόταν ο Γέροντας όπως ήσουνα.
Σε αυτό συγγένευε και με τον πατέρα Παΐσιο.
Μιλούσε με ένα νέο 12 ώρες, ωσότου έφυγε θεραπευμένος.
Ένα από τα κυριότερα χαρίσματά του ήταν η ανοικτή καρδιά στην οποία έμπαινες μέσα και αναπαυόσουν.
-Μετά, σιγά σιγά, έπαιρνε το νυστέρι και σου έβγαζε τα αρρωστημένα.
-Δεν έκανε καθόλου υποχωρήσεις.
[Γερ. 115]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 347-348)
Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
08 Σεπ
Αναπαυόσουν πάντοτε κοντά στον π. Πορφύριο
Γράφτηκε από τον Sostis