ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ "Οι εμπειρίες του Γέροντα"Μας έλεγε ο Γέρων ότι, οσάκις πήγε σε αγιασμένους χώρους, όπως είναι το όρος Σινά, τοΣπήλαιο της Αποκαλύψεως στη νήσο Πάτμο ή τα Ιεροσόλυμα, αισθανόταν απερίγραπταβιώματα. Πάντοτε τόνιζε ότι υπάρχει αγιασμός των τόπων, ότι οι τόποι αγιάζουν, ότι είναιδιαποτισμένοι από τη χάρη του Θεού.Μας έλεγε χαρακτηριστικά ότι, όταν αγωνιζόταν σε κάποιο μέρος, προκειμένου να φτάσει σε μιαπνευματική κατάσταση με την προσευχή, χρειαζόταν λ.χ. ενός τετάρτου ή μισής ώρας αγώνα.Αλλά όταν αυτό γινόταν σε αγιασμένο τόπο, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. "Μπαίνω γιαπαράδειγμα", μας έλεγε,"μέσα σ'ένα άγιο σπήλαιο, όπως το σπήλαιο του Αγίου Νήφωνος ήτου Αγίου Νείλου…
Δε με άκουσε, την... έντυσε καλόγρια !Μερικές φορές το " μπέρδεμα " ήταν βαθύτερο και η λύση του δεν ήταν υπόθεση απλώς ορθών χειρισμών ενός εξωτερικού προβλήματος, αλλά οδυνηρής αυτογνωσίας εσωτερικής προβληματικότητας. Μου διηγήθηκε ο Γέροντας:" Ερχόταν σε μένα, κάπου κάπου μια κοπέλα. Από την πρώτη στιγμή είδα την ψυχή της. Επισκέφθηκε μια φορά κι ένα γυναικείο Μοναστήρι. Μια ημέρα μου ήρθε η Ηγουμένη.Τί να κάνω Γέροντα, μ' αυτή την κοπέλα, μου λέει • έχει μεγάλο πόθο να γίνει μοναχή. Της απάντησα : Μην την κάμεις μοναχή. Δε με άκουσε, ξανάρθε η Ηγουμένη, πολύ στεναχωρημένη. Μεγάλο λάθος έκανα, που δε…
"Να δέχεσαι την προσφορά της αγάπης" Ήμουν πάντα επιφυλακτικός την αποδοχή προσφορών, ακόμα και εκ μέρους φίλων, μεαποτέλεσμα να τους πληγώνω, άθελα μου. Ο Γέροντας είδε αυτή την αδυναμία μου που,μέσα στην εξιδανίκευση της, έκρυβε στοιχεία εκλεπτυσμένης υπερηφάνειας και θέλησε να τηνμεταμορφώσει. Ενώ δεν του είχα κάνει ποτέ λόγο για αυτήν, σε μία συζήτηση μας, μου είπεξαφνικά: "Ξέρεις, όταν σου προσφέρουν κάτι από αγάπη, εσύ πρέπει να το δέχεσαι". Ήταν μιαάμεση και εύστοχη παρέμβαση του, με την οποία μου ξαναθύμιζε μια ξεχασμένη φράση, που μεείχε συγκινήσει στα εφηβικά μου χρόνια : "Ματαιότητα ό,τι παίρνεις από εγωισμό. Αιωνιότητα,ό,τι αποδέχεσαι με αγάπη,…
"Να αγαπάς πρώτος" Όταν του έλεγα, διότι του το έλεγα πολλές φορές, "Παππούλη μου, ευλόγησε με να σου μοιάσω όσο γίνεται περισσότερο", δεν το παρεξηγούσε, αλλά με σταύρωνε και μου έλεγε: "Να προσεύχεσαι και να αγαπάς. Να αγαπάς το Θεό και τους ανθρώπους. Δεν βλέπεις εδώ τί κάνει η αγάπη του Χριστού ; Να μη λες μέσα σου "Με αγαπούν οι άλλοι;" Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα, να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο". Μία γυναίκα παραπονιόταν κάποτε στον Παπούλη ότι κανείς ότι δεν την αγαπά. Δεν την αγαπούσε ο άντρας της, δεν την συμπαθούσαν στη δουλειά, την…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" Σε βλέπω που υποφέρεις! "Ένα πνευματικοπαίδι του Γέροντα, που τον βοηθούσε πάντα, με μεγάλη προθυμία, στις εργασίες του Μοναστηριού, είχε μία αδυναμία, που δεν κατάφερε να τη χαλιναγωγήσει. Αγαπούσε το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό: "Κάποιο βράδυ, βρέθηκε σε φιλικό σπίτι, με οικογενειακή συντροφιά. Στο τραπέζι που μας έκαναν, είχε νόστιμο κουνέλι, άλλα ωραία φαγητά και πολύ καλό κρασί. Φάγαμε, ήπιαμε με το παραπάνω, και αργά, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φύγαμε. Φθάσαμε στο σπίτι, έπεσα να κοιμηθώ. Πού να κλείσω μάτι! Γύριζα στο στρώμα από εδώ, γύριζα από εκεί,…
" Άσ' τα, δεν είναι για σένα ! "Για αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στο Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για το Θεό. Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον παππούλη κι αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι' αυτό το θέμα :" Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ' τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι…
" Να μη γίνεις μοναχός από ανάγκη " Επισκέφθηκε το Γέροντα ένας νέος, που ήταν φορέας έιτζ. Ήταν απελπισμένος και ρώτησε το Γέροντα, αν μπορεί να καταφύγει σε Μοναστήρι, για να γίνει μοναχός. Εκείνος τον παρηγόρησε και του συνέστησε να καλλιεργήσει την πίστη του στο Χριστό ως την μόνη ελπίδα και καταφυγή για κάθε περίπτωση. Για το Μοναστήρι του είπε, ότι η προσέλευση σ' αυτό δεν πρέπει να γίνεται από ανάγκη και απελπισία, αλλά από ελπίδα και αγάπη στο Χριστό.[ Γ 197 ] " Προτιμότερο να αποτύχεις ως λαϊκός "Κάποιος νέος του έλεγε, ότι σκέπτεται να πάει σε Μοναστήρι. Ο…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "Απρωσοποληψία" Ήταν απροσωπόληπτος ο Γέροντας μιμούμενος το Θεό. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν επισκέπτες που τον κούραζαν και τον στενοχωρούσαν- και άλλοι, που τον ανέπαυαν και τον χαροποιούσαν- ποτέ δε διέκρινε τους μεν από τους δε, ώστε να παραγκωνίσει τους πρώτους και να ευνοήσει τους δεύτερους. Ήταν δίκαιος προς όλους, αγαπούσε εξ' ίσου όλους, ίσως λίγο περισσότερο αυτούς που τον κούραζαν, γιατί αυτοί είχαν μεγαλύτερη ανάγκη αγάπης. Μερικές φορές, από την κόπωση και τις ασθένειες, αναγκαζόταν να διακόψει τις ακροάσεις. Όταν έβλεπε, με το διορατικό του βλέμμα, κάποια ψυχή να έχει επείγουσα ανάγκη συμπαραστάσεως, για όντως…
Δεν κάνεις εσύ για Μοναστήρι Μια κοπέλα ρώτησε το Γέροντα : " Αν δεν πάω στην Αγγλία και μείνω εδώ και διορισθώ καθηγήτρια, τί να κάνω μετά ; Βρίσκομαι σε δίλημμα. Να κάνω οικογένεια ή να πάω σε Μοναστήρι ; Δε με ελκύει, ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο ". Ο Γέροντας της είπε : " Δεν κάνεις εσύ για Μοναστήρι, εσύ θα κάνεις οικογένεια ".Μα εγώ, Γέροντα, του απάντησε, δεν ψάχνω να βρω σύζυγο. Κι ο Γέροντας της είπε : " Δε χρειάζεται να ψάξεις, θα σε βρει εκείνος, και σύντομα " .Έπειτα από τη γνωστοποίηση του διαλόγου με…
Δε με άκουσε, την... έντυσε καλόγρια !Μερικές φορές το " μπέρδεμα " ήταν βαθύτερο και η λύση του δεν ήταν υπόθεση απλώς ορθών χειρισμών ενός εξωτερικού προβλήματος, αλλά οδυνηρής αυτογνωσίας εσωτερικής προβληματικότητας. Μου διηγήθηκε ο Γέροντας:" Ερχόταν σε μένα, κάπου κάπου μια κοπέλα. Από την πρώτη στιγμή είδα την ψυχή της. Επισκέφθηκε μια φορά κι ένα γυναικείο Μοναστήρι. Μια ημέρα μου ήρθε η Ηγουμένη.Τί να κάνω Γέροντα, μ' αυτή την κοπέλα, μου λέει • έχει μεγάλο πόθο να γίνει μοναχή. Της απάντησα : Μην την κάμεις μοναχή. Δε με άκουσε, ξανάρθε η Ηγουμένη, πολύ στεναχωρημένη. Μεγάλο λάθος έκανα, που δε…
