"Σε οίκο ανοχής"
Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία, που δείχνει πόσο μεγαλείο είχε η ψυχή του πατρός Πορφυρίου.
Πριν από πάρα πολλά χρόνια, παραμονή των Θεοφανείων, πήγε, κατά το έθιμο, ν'αγιάσει τα σπίτια. Όπως έμπαινε στα σπίτια ένα ένα, μπήκε και σ' ένα σπίτι, το οποίο, χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, ήταν οίκος ανοχής. Την ώρα που άρχισε να ψάλλει "Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου..." και ν' αγιάζει, του λέει η ιδιοκτήτρια: "Μη, μη, δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το σταυρό".
Κι ο Γέρων Πορφύριος της αποκρίθηκε: "Δεν ξέρω αν αυτές ή εσύ δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό".
Ασπάσθηκαν το σταυρό οι γυναίκες εκείνες και ο Γέρων Πορφύριος τους είπε και μερικά λόγια εκεί. Τους μίλησε για την αγάπη προς το Θεό, που ήταν το αγαπημένο του θέμα. Βλέποντας την εξαγιασμένη μορφή του Γέροντος Πορφυρίου οι γυναίκες εκείνες υπέστησαν μια εσωτερική αλλοίωση· ιδιαίτερα, όταν τις είπε: "ν' αγαπήσετε το Χριστό, που σας αγαπά, και θα δείτε τότε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Αν ξέρατε πόσο σας αγαπά ο Χριστός! Προσπαθήστε κι εσείς να τον αγαπήσετε".
Γνώριζε ο Γέρων Πορφύριος ότι, αν εκείνες οι γυναίκες γνώριζαν το Χριστό και τον αγαπούσαν, διότι η γνώση οδηγεί στην αγάπη, θα εγκατέλειπαν εκείνο το άθλιο επάγγελμα που έκαναν.
[Ί 100]
"Το βάρος της σαρκικής αμαρτίας"
Σε μια μητέρα ο Γέροντας έλεγε:
"Να προσέχεις και να προσεύχεσαι, τα παιδιά σου να μην πέσουν στη σαρκική αμαρτία. Βέβαια και με τον λογισμό αμαρτάνει κανείς, αλλά ελαφρότερα, ενώ με τη σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ' αυτήν γίνονται βαθιές αλλαγές και ζημιές στην ψυχή".
[Γ 364]
"Ο Γέροντας δεν ξεχώριζε τον εαυτό του από τους αμαρτωλούς"
Παρέμενε, σε κάθε περίπτωση, ο ειρηνικός, ο μειλίχιος πατέρας, επιεικής και ανεκτικός στις πτώσεις των ανθρώπων, διότι κατείχε τα μυστικά του πνευματικού αγώνος. Δεν παγιδευόταν από τους παραπλανητικούς ελιγμούς του διαβόλου, ο οποίος, ως πρώτος διδάξας, εφήρμοζε, με εκσυγχρονισμένες παραλλαγές, τη μέθοδο του "διαίρει και βασίλευε".
Ο Γέροντας δε φατρίαζε, δεν ξεχώριζε τον εαυτό του από τους αμαρτωλούς, αισθανόταν οργανικά ενωμένος με όλους τους χριστιανούς, μέσα στο ενιαίο σώμα της Εκκλησίας.
Ζούσε το αποστολικό "τις ασθενεί και ουκ ασθενώ; τις σκανδαλίζεται και ουκ εγώ πυρούμαι;".
Όσο αποστρεφόταν την αμαρτία, άλλο τόσο αγαπούσε, αδιακρίτως, όλους τους αμαρτωλούς.
Εκείνοι μερικές φορές τον πολεμούσαν, με παρότρυνση του διαβόλου, κι αυτός προσπαθούσε να συμπαραταχθεί μαζί τους, στον κοινό πόλεμο των χριστιανών κατά του πονηρού. Ακολουθούσε τη συμβουλή του ιερού Χρυσοστόμου:
"Μη μετ'εκείνου (του διαβόλου) κατ'αλλήλων ιστάμενοι, αλλά μετ'αλλήλων κατ' εκείνου παρατασσόμενοι".
[Γ 390]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, σελ.68-70)