592. «Ελθέτω η βασιλεία σου». Τι σημαίνει αυτή η επίκλησις; Ας βασιλεύσης οριστικά στην καρδιά μου. 593. Οι Άγιοι εξεπλήρωσαν τον λόγο του Θεού. Ο Κύριος εκπληρώνει τον δικό τους λόγο. Εργάσθηκαν γι’ Αυτόν. Και Αυτός εργάζεται για χάρι τους. Είπε ο Ίδιος: «εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν» (Ματθ. ζ’ 2). Γι’ αυτό ο Κύριος γρήγορα πραγματοποιεί τις ικεσίες που του κάνουν οι Άγιοι για μας. 594. Η ελπίδα απαιτεί και βίο ανάλογό της. Όσοι ελπίζουν, δεν πρέπει να ζουν «καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα» (Α’ Θεσς. δ’ 13). «Ταύτας οὖν ἔχοντες τάς ἐπαγγελίας, ἀδελφοί, καθαρίσωμεν…

590. Όταν διαβάζω το Ευαγγέλιο, δεν μιλώ εγώ, αλλά ο Ίδιος ο Κύριος. Ο Ίδιος είναι μέσα σ’ αυτές τις λέξεις, τις θεόπνευστες, τις θαυμαστές. Το ίδιο βλέπω, λόγου χάριν, στην εικόνα του Θείου Εσταυρωμένου. Ο Ίδιος είναι και εκεί, στην εικόνα ή τον Σταυρό. Ο Ίδιος είναι και στην ευλογία του λειτουργού, που γίνεται με κίνησι σταυροειδή. Και όταν ο πιστός κάνη τον Σταυρό του, εκεί είναι πάλι η δύναμις του Θεού, αρκεί να έχει πίστι η καρδιά. 591. «Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; λέγει…

584. Όποιος πιστεύει στον Χριστό, ας μην αφήνει ποτέ τον εαυτό του στην αμφιβολία. Ας είναι στερεωμένος ακλόνητα στην αλήθεια του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας. Όποιος «διακρίνεται», δηλαδή διστάζει και αμφιβάλλει, «εοικε κλυδωνι θαλάσσης ανεμιζομένω και ριπιζομένω» (Ιακ. α’ 6), «Ο γαρ του Θεού Υιός Ιησούς Χριστός… ουκ εγένετο ναι και ου, αλλά ναι εν αυτώ γέγονεν· οσοι γαρ επαγγελίαι Θεού, εν αυτώ το ναι και εν αυτώ το αμήν τω Θεώ προς δόξαν δι’ ημών» (Β’ Κορ. α’ 19, 20). 585. Τι ωραίο πράγμα είναι να νικά κανείς τα πάθη του! Μετά τη νίκη, νοιώθει στην καρδιά του φως,…

580. Δεν έμαθες λοιπόν εως τώρα να αγαπάς τον πλησίον σου. Το αποδεινύει η συμπεριφορά σου. Όταν σου φέρεται έχθρικα, του φέρεσαι και συ εχθρικά. Αλλά ο Θεός θέλει να του φέρεσαι με αγαθότητα και αγάπη. Όσο πιο εχθρικός είναι απέναντί σου ο πλησίον, τόσο πιο πολύ πρέπει να τον αγαπάς. Η έχθρα είναι αρρώστια. Και ένας άρρωστος αξίζει περισσότερη στοργή και αγάπη εκ μέρους μας, ακριβώς γιατί είναι άρρωστος. Δεν ξέρεις ότι ο Αρχέκακος όλους μας πολεμεί και όλους μας δηλητηριάζει με την έχθρα; Και σένα τον ίδιο δεν σε αφήνει έξω. Μην του κάνεις λοιπόν το χατήρι, μην…

578. Μία ορατή απόδειξις της πανταχού παρουσία και της Πρόνοιας του Θεού μας δίδεται από τη χλωρίδα, τον φυτικό κόσμο. Τα φυτά δίνουν το παρών τους παντού της γης. Στολίζουν τις πεδιάδες, εμφανίζονται στις απρόσιτες κορυφές των ψηλών βουνών, βλασταίνουν στις ερήμους, εμφανίζονται ακόμη και στα βάθη των θαλασσών. Και ποιος κάνει τα φυτά να αναπτύσσωνται και ποιος τα κοσμεί με τα χρώματα των λουλουδιών; Ο Κύριος και Θεός μας. Αυτός «αμφιέννυσιν αυτά» με την ασύγκριτο ομορφιά τους. Αλλά αν ο Θεός με τόση μέριμνα και στοργή ντύνη τα φυτά, είναι δυνατό να αδιαφορή, έστω και στιγμιαία, για τον άνθρωπο,…

576. Αν συνειδητοποιούσαμε βαθειά ότι ο Κύριος είναι παντού, τίποτε άλλο δεν θα νοιώθαμε την ανάγκη να κάνουμε παρά να εργαζώμαστε το αγαθό. Γιατί ο Θεός είναι πάντοτε προς το δεξί μας χέρι, όπου και αν βρισκόμαστε. 577. Ο Παράκλητος στηρίζει και παρηγορεί την ψυχή. Αυτό κάνει καθώς αγωνιζόμαστε στο στάδιο των αρετών ή περνάμε θλίψεις και δοκιμασίες. Όταν κάνης μια καλή πράξι, χαίρεις και νοιώθεις την ψυχή σου παρηγορημένη. Γιατί; Γιατί το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος, ο «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», είναι μέσα σου. Αντίθετα, αν κάνης κάτι το κακό, νοιώθεις θανάσιμα αισθήματα στην ψυχή σου. Γιατί…

573. Ο Άγγελος του Θεού είναι εικών της ψυχής σου. Της μοιάζει πνευματικά. Γι’ αυτό οι Άγγελοι εμφανίζονται με ανθρώπινη μορφή. Έχουν φύσι όμοια με της ανθρώπιινης ψυχής, μόνο που αυτοί είναι αναμάρτητοι, άγιοι και υψηλότεροι. 574. Πόσο γρήγορα ο Θεός εισακούει την προσευχή δύο ή τριών, που του μιλούν μαζί, από τα βάθη των καρδιών τους! «οὗ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Ματθ. ιη’ 20), λέγει ο Ίδιος ο Κύριος. 575. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός θέλει να μας βγάλει από το ψεύδος, την υπερηφάνεια και τη διαβολική κακία…

570. Βλέπουμε παντού στη γη τον Θείο Τεχνίτη, το Άγιο Πνεύμα, να αποκαλύπτη τη σοφία του με τα έργα του. Βλέπουμε παντού το ζωοποιό Πνεύμα να διαπλάσση σαν κεραμεύς, πολύμορφα ωραία σκεύη, άψυχα και έμψυχα. Ιδίως το βλέπουμε αυτό στην περίπτωσι των αγίων ανθρώπων, που είναι οι ένδοξοι και πανέμορφοι ναοί του Θεού. Ενώ στην περίπτωσι των απίστων και ασεβών, βλέπουμε το έργο του Πονηρού: πάθη, ταραχές, μίση, συγκρούσεις. 571. Ο Θεός είναι η ύπαρξις και η ζωή όλων όσα υφίστανται στον κόσμο. Γι’ αυτό ονομάζεται «ο Ών». Είναι το πρώτο, άναρχο και αιώνιο Όν, η Κεφαλή και η αρχή…

568. Κατά την προσευχή, ας θυμόμαστε ότι είμαστε μέλη ο ένας του άλλου και ότι, άρα, πρέπει να προσευχώμαστε για όλους, όπως μας το διδάσκει η Κυριακή Προσευχή, το «Πάτερ ημών…», συντεταγμένη στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Οι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι είναι πρότυπά μας σ’ αυτό. Αν η προσευχή δεν είναι για τον εαυτό μας μόνον αλλά και για τους άλλους, τότε και οι Άγιοι Άγγελοι θα δέωνται για μας, σαν μέλη της Εκκλησίας, τους ενός Σώματος του Χριστού. «Εν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ζ’ 2). 569. «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω» (Αποκ. γ’ 20).…

564. Η υπακοή των τέκνων της στην Εκκλησία αρχίζει με την τέλεια εμπιστοσύνη στη λατρεία της και τελειώνει με την πλήρη εφαρμογή των εντολών της. 565. Τα πνευματικά μας μάτια βλέπουν καθαρά: ο Κύριος μας κρατεί στην υπακοή του με τη φωνή της συνειδήσεώς μας. 566. Ο άνθρωπος είναι η εικών του Θεού, ζώσα εικών του ζώντος Θεού. Στην ψυχή του ανθρώπου, ιδίως όταν είναι πιστή και ενάρετος, ανακλάται το φως του Θεού, το φως της θείας τελειότητος. «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμί» (Α’ Πέτρ. α' 16, Λευϊτ. ιθ’ 2). 567. Η ψυχή του πρώτου ανθρώπου προήλθε από τον…