ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
ΑποταγήΌταν πήρα τον πρώτο ζήλο να γίνω κι εγώ καλόγερος, τον εφανέρωσα σε κάτι άλλους. Και ένας ήτανε σωφέρ, μου λέει: −Άκουσε, Ευάγγελε (με λέγανε κοσμικά), εγώ θα περάσω, λέει, με τ΄ αυτοκίνητό μου να πάω στα τάδε χωριά και περίπου κατ΄ αυτήν την ώρα, τη σημερινή την αγιορείτικη, περίπου πέντε-έξι το μεσημέρι, θα περάσω, να είσαι εκεί, να σε πάρω να πάμε στο μοναστήρι.−Εντάξει.Πήρα κι εγώ μία μπλούζα, κοσμικό παιδί, κάτι τέτοιο, και πήγα και κάθισα σ΄ ένα βραχάκι και έβλεπα μακριά τον δρόμο. Προτού να ΄ρθει η ορισμένη ώρα, σηκώθηκα κι έφυγα. Όταν ήρθε η ώρα, λέει, ήθελαν…
Για τον θεϊκό έρωτα Ο θεϊκός έρωτας είναι η ολοκληρωμένη αγάπη του Θείου, η οποία εκδηλώνεται ως ακατάπαυστός πόθος του Θείου. Ο θεϊκός έρωτας γεννιέται στην καθαρισμένη ψυχή, διότι σε αυτήν έρχεται η επιφοίτηση της θείας Χάριτος. Ο έρωτας του Θείου είναι θεϊκό δώρο, που έχει δοθεί στην αγνή ψυχή με την επιφοίτηση και την αποκάλυψη της θείας Χάριτος στην ψυχή. Ο θείος έρωτας σε κανέναν δε γεννιέται χωρίς τη θεία αποκάλυψη· διότι η ψυχή η οποία δεν έχει δεχθεί την αποκάλυψη, δεν είχε την επίδραση της θείας Χάριτος και μένει απαθής προς τον θεϊκό έρωτα. Είναι αδύνατο όμως να…
ΈρωταςθείοςΗ συνήθεια των ερώτων αυτή είναι το να μη κρύβεται στη σιγή ο έρωτας. Οι ερωτευμένοι λένε και παρουσιάζουν και στους άλλους, ότι αγαπούν. Διότι είναι θερμή η υπόθεσις της αγάπης... Ας μη λέει κάποιος· Και πώς μπορώ ν’ αγαπώ τον Θεό, αφού δεν Τον βλέπω; Διότι πολλούς τους αγαπάμε, καίτοι δεν τους βλέπουμε, όπως π.χ. τους φίλους που έχουν αποδημήσει μακρυά. Τίποτε δεν εμποδίζει το να μη βλέπουμε. Αντίθετα, μάλλον ανάβει περισσότερο η αγάπη και αυξάνει ο πόθος.Ε.Π.Ε. 5,588αμαρτωλόςΑς μη προσκολλώμαστε στα βιοτικά, ώστε να είναι γνήσιος και αποκλειστικός ο έρωτας του Θεού. Να μη τον μοιράζουμε, γιατί έτσι…
Να δίνουμε στην ψυχή την τροφή που επιθυμεί Γέροντα, όταν δεν έχω όρεξη για πνευματικά, πώς να βάλω αρχή;Να κάνεις κάτι πνευματικό που σε ευχαριστεί, και θα έρθη η όρεξη και για τα αλλά. Να απλώσεις μπροστά σου την πνευματική τράπεζα και να βρείς τι τραβά η όρεξη σου. Θέλεις να διαβάσεις λίγο; Θέλεις να κάνεις ένα κομποσκοίνι; Θέλεις να κάνεις μια Παράκληση; Θέλεις να διαβάσεις Ψαλτήρι ή να κάνεις λίγες μετάνοιες αν δεν έχεις όρεξη για τίποτε, έ, τότε θέλεις βρεγμένη σανίδα.Από εργόχειρο, Γέροντα, μπορώ να αρχίσω;Μπορείς, αλλά να λες συγχρόνως και την ευχή.Μήπως όμως Γέροντα, κάνοντας ό,τι με…
"Ο Γέροντας ήταν Ορθόδοξος: ούτε αυστηρός ούτε επιεικής" Ο Γέροντας στο σοβαρό, αλλά και λεπτό θέμα των σχέσεων των δύο φύλων, ήταν πατερικά διακριτικός. Δεν μπορούσε κανείς να του προσδώσει συμβατικό χαρακτηριστικό του αυστηρού ή του επιεική, διότι απλά ήταν σωστός. Βρισκόταν έξω και πάνω τόσο από τη δαιμονολογία της σεξοκεντρικής ηθικής των "αυστηρών",όσο και από τον αγγελισμό του ερωτικού εξαγνισμού των "επιεικών". Ακολουθούσε τον ίσιο δρόμο του Χριστού, όπως προκύπτει από την Αγία Γραφή και την Ορθόδοξη πατερική παράδοση. Επισκέπτονταν το κελί του ψυχές καταπτοημένες από τα φόβητρα των "διστακτικών" συντηρητικών, αλλά και ψυχές τσακισμένες από τις εμπειρίες των…
Εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί Το μέσον, με το οποίο ο Γέροντας βίωνε το θείο έρωτα και την εν Χριστώ ανθρώπινη αγάπη, σαν ζωντανό μέλος του σώματος του Χριστού, της εκκλησίας Του, ήταν η προσευχή. Η εκούσια, η αδιάλειπτη, η φλογερή, η νοερά προσευχή του Ιησού. Οι λέξεις "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με" ήταν το παραδείσιο λουλούδι, που άνθιζε στα χείλη του Γέροντα, χειμώνα καλοκαίρι, νύχτα και μέρα. Η προσευχή του συνεχιζόταν όπως η αναπνοή του, κι όταν ήταν ξυπνητός κι όταν κοιμόταν, σαν το βιβλικό: "Εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί".[Γ 47π.] (Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι.…
ξένοι για τον κόσμο Καθένας από τη ζωή σαν να διάγη ως ξένος.Γι’ αυτό και θ’ ακούσης το Δαβίδ να λέη: «Ξένος είμαι σ’ αυτή τη ζωή και προσωρινά διαμένω». Ε.Π.Ε. 5,22 διηνεκώς ζουν με ευλάβειαΌλοι οι άγιοι δεν αισθάνονταν κατάνυξι μια μονάχα μέρα της ζωής τους, όπως συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους. Συνεχώς και καθημερινά περνούσαν τη ζωή τους με έρωτα και ευλάβεια και αύξαναν την αγάπη τους... Αφού, λοιπόν, αφήσουμε τα πρόσκαιρα και εφήμερα, ας αγαπάμε τον Αιώνιο και Παντοτινό. Ε.Π.Ε. 5,608 υπέρ εκατό μυριάδες ένας άγιοςΦέρτε σε πόλεμο ένα εκατομμύριο ανθρώπους κι έναν άγιο. Και θα δούμε ποιος…
Ύμνος θείου έρωτος Στην υπέροχη συλλογή «Ύμνοι θείων ερώτων» ο όσιος Συμεών ο Νέος θεολόγος (949-1022) περιγράφει τα μυστικά βιώματα της «τετρωμένης» από τη θεία αγάπη ψυχής του. Μια αντιπροσωπευτική επιλογή στίχων σε ελεύθερη απόδοση είναι η ακόλουθη: «Κατάβαθα πληγώνομαι από τη θεία αγάπη, στενάζω, κατακαίγομαι στον νου και την καρδιά. Οδοιπορώ και φλέγομαι, εδώ και κει τον ψάχνω, μα πουθενά τον Εραστή δεν βρίσκω της ψυχής μου. Στρέφω παντού τα μάτια μου να δω τον Ποθητό μου, μα κείνος, ο Αόρατος, κρύβεται μυστικά. Και όταν με απόγνωση αγωνιώ και κλαίω, ευθύς εμπρός μου φαίνεται, τον βλέπω ξαφνικά. Θαμπώνομαι θαυμάζοντας…
(Ο γέρος επίσκοπος Αντιοχείας Ιγνάτιος ο Θεοφόρος οδηγείται στη Ρώμη στο Κολοσσαίο να μαρτυρήσει. Οι Χριστιανοί της Ρώμης μόλις το μαθαίνουν κάνουν τα πάντα για να τον σώσουν και αυτός τους γράφει αυτή την επιστολή παρακαλώντας τους να μην τον σώσουν...!) «Σας παρακαλώ, μη μου γίνετε εύνοια άκαιρη. Αφήστε με να γίνω τροφή των θηρίων, δια των οποίων θα μπορέσω να κερδίσω το Θεό. Είμαι σιτάρι του Θεού και αλέθομαι με τα δόντια των θηρίων, για να γίνω καθαρός άρτος του Θεού.Καλύτερα να καλοπιάσετε τα θηρία, ώστε να γίνουν τάφος μου και να μην αφήσουν τίποτα από το σώμα μου,…

custom image (2)

img025