Εδώ και εκείμε τι ασχολούμαστε;Ας θαυμάσουμε τα μέλλοντα, για να μη προσκολληθούμε στα παρόντα. Αν συνέχεια σκεπτώμαστε και ενδιατρίβουμε με τις έννοιες εκείνων και ασχολούμαστε με την αθανασία, με την ατέλειωτη ζωή, με τη χορεία των αγγέλων, με τη συμβίωσί μας με το Χριστό, με την απερίγραπτη εκείνη δόξα, με τη ζωή που είναι απαλλαγμένη από κάθε πόνο, τότε δεν θα πέσουμε σε αθυμία από τα λυπηρά της παρούσης ζωής.Ε.Π.Ε. 5,612εδώ σκιά, εκεί ακίνητα Όσα συμβαίνουν εδώ στη γη είναι σκιά. Τα εκεί, τα ουράνια, είναι αμετακίνητα και σταθερά και κανένας δεν μπορεί να τα πειράξη.Ε.Π.Ε. 10,116δεν πληρώνονται όλα εδώ…

Απόσπασμα από επιστολή: «Η πνευματική σου κατάστασις πώς είναι; Πολύ επιθυμώ να γνωρίζω. Πιστεύω η προσευχή θα είναι τακτική καθώς και η μελέτη. Διότι αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να μας φέρουν κοντά στον Χριστόν και να γνωρίσωμεν την πραγματικήν ευτυχίαν. Εάν ο Θεός μας αγαπά και μας αποστείλη και λίγην θλίψιν τότε συντομεύει το βάδισμα προς συνάντησιν του Ιησού που Αυτός μας αναμένει και συμβαδίζει σ’ αυτόν τον δύσκολο δρόμο της ζωής μας. Και τότε η καρδιά μας θα θερμανθή από την τόσην φλόγαν της αγάπης που Αυτός έχει για μας και μόνον. Ο δρόμος θα είναι ευχάριστος…

Οι κατά παραχώρησιν Θεού πειρασμοί και θλίψειςΟι δοκιμασίες που μας έρχονται είναι μερικές φορές η αντιβίωση που δίνει ο Θεός για τις αρρώστιες της ψυχής μας και πολύ μας βοηθούν πνευματικά. Τρώει ο άνθρωπος ένα μαλακό σκαμπίλι και μαλακώνει η καρδιά του. Ο Θεός ξέρει φυσικά σε τί κατάσταση βρίσκεται ο καθένας μας, αλλά, επειδή εμείς δεν ξέρουμε, επιτρέπει να δοκιμασθούμε, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε τα πάθη που υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως. Γιατί, και να παρέβλεπε τα πάθη μας και να μας έπαιρνε όπως είμαστε στον…

‘Ο Θεός με εγκατέλειψε!’ Πόσες φορές έχω ακούσει αυτή τη φράση. Δεν μας αφήνει όμως ο Θεός, εμείς Τον αφήνουμε. Η΄ ‘ Ο Θεός με τιμωρεί!’ Όχι! Εμείς τιμωρούμε τον εαυτό μας με την απομάκρυνση μας από Αυτόν. Πάντα ψάχνουμε να ρίξουμε αλλού το φταίξιμο για ό, τι κακό μας συμβαίνει. Ο τελευταίος που θα κοιτάξουμε είναι ο εαυτός μας. Είναι εύκολο να κατηγορούμε έναν Θεό που ‘είναι μακριά μας’ και δεν Τον βλέπουμε. Όμως ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας αλλά ούτε θα Τον δούμε ούτε θα Τον ακούσουμε αν δεν καθαρίσουμε τα μάτια και τα αυτιά της καρδιάς…

Στον κόσμο μας υπάρχουν οι ‘επώνυμοι’ και οι ‘ανώνυμοι’. Όταν πεθαίνουν οι ‘επώνυμοι’, οι διάσημοι, πλήθος κόσμου παρευρίσκεται στην κηδεία τους, η σορός τους πολλές φορές τίθεται σε λαϊκό προσκύνημα και η τηλεόραση τους αφιερώνει ρεπορτάζ και όλοι περίλυποι τους εύχονται ‘καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων’. Βέβαια αν αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν χριστιανικά, εν μετανοία ή αν ήταν άθεοι, βιαστές ή έμποροι ναρκωτικών δεν έχει σημασία… Για τον κόσμο και μόνο το γεγονός ότι ήταν διάσημοι, τούς δίνει το εισιτήριο για τη Βασιλεία των Ουρανών! Απ’ την άλλη μεριά υπάρχουν και κάτι γεροντάκια που πεθαίνουν αθόρυβα, στην κηδεία τους…

«Όν αγαπά Κύριος παιδεύει» -Γέροντα, γιατί ο κόσμος υποφέρει σήμερα τόσο πολύ;-Από την αγάπη του Θεού! Εσύ σαν μοναχή σηκώνεσαι το πρωί, κάνεις τον κανόνα σου, κάνεις κομποσχοίνια, μετάνοιες κ.λπ. Για τους κοσμικούς οι δυσκολίες που περνούν είναι ο κανόνας τους, οπότε εξαγνίζονται μ’ αυτές. Τους κάνουν μεγαλύτερο καλό από την κοσμική καλοπέραση, η οποία δεν τους βοηθάει ούτε να πλησιάσουν στον Θεό, ούτε να αποταμιεύσουν μισθό ουράνιο. Γι’ αυτό πρέπει να τις δέχονται ως δώρα από τον Θεό.Ο Καλός Θεός με τις δοκιμασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη, από θεία καλωσύνη, και όχι από κακότητα…

"Φυλάξου από το πνεύμα της ακηδίας, γιατί αυτό γεννά κάθε κακό" Ακηδία: Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ συμβουλεύει για την μελαγχολία και την ακηδία. Υπάρχει λόγος να σκεφθούμε ότι το πνεύμα της ακηδίας του έκανε επίθεση στην αρχή της μοναχικής του ζωής. «Είναι δύσκολο», λέει, «να αποφύγει αυτήν την ασθένεια κάποιος που μόλις έχει αρχίσει την μοναχική του ζωή, διότι είναι η πρώτη που του επιτίθεται. Επομένως, πριν από όλα πρέπει κανείς να φυλάγεται από αυτήν». «Συμβαίνει μερικές φορές κάποιος που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση του πνεύματος να σκέφτεται ότι θα ήταν πιο εύκολο για αυτόν να καταστραφεί ή…

Με τον πόνο μας επισκέπτεται ο ΧριστόςΑνθρωπος που δεν περνάει δοκιμασίες, που δεν θέλει να πονάει, να ταλαιπωρήται, που δεν θέλει να τον στενοχωρούν ή να του κάνουν μια παρατηρήση, αλλά θέλει να καλοπερνάει, είναι εκτός πραγματικότητος. «Διήλθομεν δια πυράς και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν», λέει ο Ψαλμωδός.Βλέπεις, και η Παναγία μας πόνεσε και οι Άγιοι μας πόνεσαν, γι’ αυτό και εμείς πρέπει να πονέσουμε, μια που τον ίδιο δρόμο ακολουθούμε. Με την διαφορά ότι εμείς, όταν έχουμε λίγη ταλαιπωρία σ’ αυτήν την ζωή, ξοφλούμε λογαριασμούς και σωζόμαστε. Αλλά και ο Χριστός με πόνο ήρθε στην γή. Κατέβηκε…

Σήμερα, Χριστέ μου, όλα μού πήγαν στραβά! Άργησα το πρωί να σηκωθώ για τη δουλειά παρόλο που κάθε βράδυ προσεύχομαι στο φύλακα άγγελό μου να με ξυπνάει στην ώρα μου! Ύστερα Σε παρακάλεσα να προλάβω τα μέσα συγκοινωνίας όμως τα έχασα όλα για λίγα δευτερόλεπτα. Ύστερα προσευχήθηκα να μη μου φωνάξει πάλι ο διευθυντής αλλά είχε κι αυτός δύσκολο πρωινό και ξέσπασε πάνω μου. Συνέχιζα όμως να προσεύχομαι ακόμα κι όταν έκανα συνέχεια λάθη και ζημιές. Έσπασε το κινητό μου στο δρόμο της επιστροφής, ήθελα λίγο να ηρεμήσω αλλά έκατσαν δίπλα μου κάποιοι άνθρωποι που φώναζαν και έβριζαν. Είπα ‘δεν…

«Εκείνος την κοίταξε και της είπε: μίλησες σαν μια από τις ανόητες γυναίκες. Αφού δεχόμαστε τα καλά από το Θεό, δεν πρέπει να ανεχτούμε και τα κακά;» (Ιωβ 2:10 O’) Έγραψε μερικά από τα καλύτερα μουσικά κομμάτια στην ανθρώπινη ιστορία. Αλλ’ η ζωή που έζησε με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί όμορφη. Ήταν γεμάτη τραγωδίες. Σε ηλικία δέκα χρόνων έχασε και τους δύο γονείς του. Υπέφερε τα πάνδεινα από ένα μεγαλύτερο αδελφό του, που θεωρούσε περιττό βάρος την ανατροφή του. Ακόμα κι όταν μεγάλωσε, η ζωή του επιφύλαξε πολλά δυσάρεστα. Η γυναίκα του πέθανε ύστερα από 13 χρόνια γάμου…