Απόσπασμα από επιστολή:
«Η πνευματική σου κατάστασις πώς είναι; Πολύ επιθυμώ να γνωρίζω. Πιστεύω η προσευχή θα είναι τακτική καθώς και η μελέτη.
Διότι αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να μας φέρουν κοντά στον Χριστόν και να γνωρίσωμεν την πραγματικήν ευτυχίαν. Εάν ο Θεός μας αγαπά και μας αποστείλη και λίγην θλίψιν τότε συντομεύει το βάδισμα προς συνάντησιν του Ιησού που Αυτός μας αναμένει και συμβαδίζει σ’ αυτόν τον δύσκολο δρόμο της ζωής μας.
Και τότε η καρδιά μας θα θερμανθή από την τόσην φλόγαν της αγάπης που Αυτός έχει για μας και μόνον. Ο δρόμος θα είναι ευχάριστος όσο δύσκολος και να είναι, διότι θα έχωμεν συνοδοιπόρον τον Ιησούν και όταν σκοτεινιάση θα ευρισκώμεθα σε Τράπεζα πνευματική γεμάτη φως και αγάπη και τροφή για την ψυχήν.
Ας μας αξιώση ο Κύριος να τον έχομεν οδηγόν και διδάσκαλον στον δρόμο της ζωής μας διότι παντού είναι σκότος πνευματικό και ο δρόμος γεμάτος από παγίδες και εμπόδια.
Ο Κύριος όμως ηκολούθησε τον Λουκά και Κλεόπα· ας ακολουθήση και κάθε ψυχή που ζητά την σωτηρίαν της και την αγάπη του Χριστού».
(απόσπασμα από επιστολή του Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του Αρχιμανδρίτη, π. Παύλου Νικηταρά, ο "Άγιος Αμφιλόχιος της Πάτμου")