Η Άκτιστη ΕκκλησίαΟ πατήρ Πορφύριος, όταν μας μιλούσε για τον άνθρωπο, για το Θεό, για τον κόσμο, για την αγάπη, για την προσευχή, για τη δημιουργία ολόκληρη, μιλούσε με θεολογικά κριτήρια (πτυχιούχος ων της… Β' του Δημοτικού Σχολείου). Είχε όντως το χάρισμα της Θεολογίας, που πηγάζει από την ζώσα πηγή, τη νοερά, του Αγίου Πνεύματος. Και μάλιστα της Μυστικής Θεολογίας, όπου βλαστάνει η κατά Χριστόν φιλοσοφία. Ήταν ένας Μυστικός Θεολόγος χωρίς κοσμικές σπουδές, παρά μόνο με τις σπουδές της ασκήσεως, της ησυχίας, της νοεράς εργασίας. Έλεγε: Είθε να μπούμε όλοι στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία, γιατί, αν δεν μπούμε σ' αυτήν,…

Η ευχή βγαίνει από την αγάπη στο ΧριστόΈνας νεαρός μοναχός από το Άγιον Όρος επισκέφτηκε μιά μέρα τον Γέροντα Πορφύριο στον Ωρωπό και μεταξύ άλλων τον ρώτησε : -Γέροντα, θέλω να μου πείτε κάτι για την ευχή. Πώς πρέπει να την λέω και με ποιόν τρόπο ; Μερικοί λένε να την αναπνοή μας, άλλοι πώς πρέπει να καθόμαστε σ' ένα σκαμνί, να σκύβουμε το κεφάλι και να συμμαζεύουμε έτσι το νού μας κι άλλα πολλά. Θέλω, λοιπόν, να μου πείτε εσείς, πού έχετε πείρα, πώς να λέω την ευχή.Εκείνος απάντησε :-Εγώ, παιδί μου, δεν ξέρω απ' αυτά τα πράγματα. Εγώ…

Η προσευχή είναι η μητέρα όλων των καλώνΕπαναλάμβανε πάντοτε ότι " ο Θεός είναι το πάν " και μας τόνιζε ότι χωρίς προσευχή στο Θεό δεν γίνεται τίποτε. " Η προσευχή ", έλεγε, " είναι η μητέρα όλων των καλών, αρκεί να γίνεται πάντοτε με ταπείνωση, χωρίς καθόλου εγωισμό, με αγάπη προς το Χριστό ".[Ί 95](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.357)

Εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί Το μέσον, με το οποίο ο Γέροντας βίωνε το θείο έρωτα και την εν Χριστώ ανθρώπινη αγάπη, σαν ζωντανό μέλος του σώματος του Χριστού, της εκκλησίας Του, ήταν η προσευχή. Η εκούσια, η αδιάλειπτη, η φλογερή, η νοερά προσευχή του Ιησού. Οι λέξεις "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με" ήταν το παραδείσιο λουλούδι, που άνθιζε στα χείλη του Γέροντα, χειμώνα καλοκαίρι, νύχτα και μέρα. Η προσευχή του συνεχιζόταν όπως η αναπνοή του, κι όταν ήταν ξυπνητός κι όταν κοιμόταν, σαν το βιβλικό: "Εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί".[Γ 47π.] (Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι.…

"Να ζυγίζουμε καλά το καλό που θα κάνουμε" Έλεγε ο π. Πορφύριος ότι πολλοί άνθρωποι, πολλές φορές, θέλουν να κάνουν το καλό, αλλά από την ενέργειά τους αντί να γίνει καλό, βγαίνει κακό. Πρέπει, έλεγε, να ζυγίζουμε τα πράγματα και μία και δύο και δέκα φορές και να βεβαιωνόμαστε ότι η πράξη κι η ενέργειά μας δεν πρόκειται να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Κι αν αμφιβάλλουμε ότι η ενέργειά μας δεν θα φέρει το καλό, θα πρέπει να συμβουλευθούμε ανθρώπους έμπειρους επί του θέματος κι ακόμη να πάρουμε και την ευλογία του πνευματικού μας, όπως κάνουν και οι μοναχοί στα Μοναστήρια,…

" Σε βοηθώ πιο πολύ με τις προσευχές μου "Στην αρχή της γνωριμίας μου, είχα άγχος και ανυπομονησία, πώς να βλέπω το Γέροντα, να τον ρωτώ και να παίρνω απαντήσεις του.Αισθανόμουν ψυχικό κενό, όταν απουσίαζε από τα Καλλίσια ή ήταν εκεί, αλλά δε δεχόταν λόγω ασθενείας ή έδινε σιωπηλά μόνο ευλογία. Ο Γέροντας με απήλλαξε από αυτό το άγχος σταδιακά. Μιά μέρα μου είπε : " Ξέρεις, αισθάνομαι ότι σε βοηθώ πολύ με τις προσευχές μου ". " Χαίρομαι που το ακούω από το στόμα σας, διότι κι εγώ το αισθάνομαι, του είπα. Σας ευχαριστώ πολύ και σας παρακαλώ μη…

Αδιάκριτο 'κήρυγμα' Ένα πρωινό Κυριακής ο Γέροντας κατηφόριζε μ' ένα γνωστό του ηλικιωμένο χωρικό, προς την Εκκλησία ενός χωριού. Στο δρόμο συνάντησαν μιά παρέα έξι-επτά νεαρών που βάδιζαν, προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο χωρικός ρώτησε τους νεαρούς: "Πού πάτε, παιδιά; "Εκείνα απήντησαν: "Στο καφενείο" .Τότε ο χωρικός, που ήταν πολύ αυστηρός, εξανέστει και τους είπε: "Δεν ντρέπεσθε, Κυριακή πρωί σήμερα, αντί να βρίσκεσθε στην Εκκλησία, πηγαίνετε στο καφενείο; Χριστιανοί είστε εσείς;" Και τους εξαπέλυσε ένα υπαίθριο ζηλωτικό κήρυγμα. Οι νεαροί του μίλησαν υβριστικά και συνέχισαν το δρόμο τους. Ο Γέροντας σιωπούσε. Ο χωρικός, γεμάτος έξαψη και αυταρέσκεια, είπε του Γέροντα:…

Με την προσευχή μπορούν να σκεπάσουν όλη την ΕλλάδαΠήγαιναν κοντά του άνθρωποι, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά απ' όλο τον κόσμο, μέχρι και από την Ιαπωνία. Πήγαιναν και του κατέθεταν όλο τον προβληματισμό και τις ανησυχίες τους και ό,τι άλλο είχαν μέσα τους. Και όλους τους βοηθούσε με πολλή αγάπη, ταπείνωση, πραότητα και προσευχή • προ παντός προσευχή.Σε μία συνομιλία μας - είχα ευλογηθεί να τον ακούσω πολλές φορές - μου είχε πει : " Υπάρχουν Γέροντες που, όταν απλώσουν τα χέρια τους σε προσευχή, μπορούν να σκεπάζουν όλη την Ελλάδα ". Χωρίς, βέβαια, να πεί αν ήταν για…

"Λέγει ότι σε εκτιμά, αλλά στο ασυνείδητό του σε απορρίπτει!"Κάποιο απόγευμα επισκέφθηκα το Γέροντα μ' έναν γνωστό μου. Μας δέχθηκε στο κελί του και τους δύο μαζί. Στη συζήτησή μας, που ακολούθησε, ο γνωστός μου, μεταξύ άλλων, του μίλησε και για τη μεγάλη εκτίμηση που έτρεφε στο πρόσωπό μου. Ο Γέροντας τον κοίταζε, έπειτα έσκυψε το κεφάλι και δεν είπε τίποτα. Σε λίγο φύγαμε. Στην επόμενη επίσκεψή μου ήμουν μόνος. Ο Γέροντας μου είπε: "Σκέφτομαι εκείνον το γνωστό σου, που μου έφερες και μου έλεγε, με χαρά, για την εκτίμηση που σου έχει. Τη στιγμή όμως, που μου τα έλεγε…

"Καιρός του επιπλήξαι και του επαινέσαι"Ο Γέροντας δεν παρέλειπε, όταν το έκρινε αναγκαίο, να με επιπλήττει ή να με επαινεί, και μάλιστα σε περιόδους που δεν το περίμενα. Με επέπληττε, κυρίως, όταν είχα ηρεμία και οι μέρες μου περνούσαν ανώφελες και άνετες. Τότε έβρισκε κρυφές αμέλιες και παραλείψεις μου και τις επεσήμαινε. Αντίθετα, με επαινούσε όταν περνούσα ημέρες δοκιμασιών και θλίψεων, και διαπίστωνε ότι ταπεινώνομαι και υπομένω. Η παιδαγωγική του θύμιζε τον άγιο Ισαάκ το Σύρο, που έλεγε: "Ο θεός και οι άγγελοι αυτού στις ανάγκες χαίρονται, ενώ ο διάβολος και οι διάκονοι αυτού στις ανέσεις".[Γ 291] (Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος…