«Πάσχουμε δυστυχώς από βαριά πρεσβυωπία οι περισσότεροι. Βλέπουμε καλά μακριά και καθόλου κοντά μας. Η όρασή μας, στρεφόμενη προς τους άλλους, γίνεται, όσο τον δυνατόν πιο οξυδερκής, πιο αυστηρή, πιο αμείλικτη, ενώ για τον εαυτό μας διατηρούμε όλα τα αποθέματα των ελαφρυντικών, των δικαιολογιών και της επιείκειας»(μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης) «Για αυτό οι πολλοί φωνάζουν και κρίνουν με τόση ευκολία, επειδή δεν εξετάζουν τα δικά τους αμαρτήματα προτού να εξετάσουν τα αμαρτήματα των άλλων, αλλά όλοι παραβλέπουμε τα δικά μας και ασχολούμαστε με τα αμαρτήματα των άλλων» (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Παιδαγωγική Ανθρωπολογία,Χαρώνη   Βασιλείου αριθμ. κειμ. 1375) «Οι πιο πολλοί είναι υποκειμενικοί με τον…

Ότι κι αν γράψεις λόγια θα’ναι.Αυτά τα λόγια που ζητώ να εξαφανίσωΚι είναι γι’αυτό που έχω κόψει το χέρι μου.Κι είναι γι’αυτό που ζυμώνομαιΝύχτα μέρα με τη φωτιά, που πατήθηκακ’ έλιωσα κάτω όπως ένατριαντάφυλλο κόκκινο. Θέλω να γίνω ένα άλλου είδουςνερό. Μια άλλου είδους γλώσσα.Σαν αχτίνες χρυσές να τρυπώνω τα λόγια μουμες απ’ τους πόρους σας, δίχως να ξέρετε,προχωρώντας και φέγγοντας, βαθύτερα, όλοΚαι βαθύτερα μες τις καρδιές σας, καθώςΤις μαύρες στοές της γηςκατεβαίνονταςο ανθρακωρύχος με το λυχνάρι του. Νικηφόρος Βρεττάκος

«Είναι βέβαια φοβερό πράγμα να ταραχθεί ο οφθαλμός της καρδιάς από τον θυμό, σύμφωνα με αυτόν που είπε, «ταράχθηκε από τον θυμό ο οφθαλμός μου (Ψαλμ. 6,8)», φοβερότερο όμως είναι το να δείξει κανείς με τα χείλη την ορμή του θυμού της ψυχής του. Ενώ το να φθάσει να δείξει το θυμό του και με τα χέρια, είναι τελείως εχθρικό και ξένο προς την μοναχική και αγγελική και θεία πολιτεία…Αρχή της αοργησίας είναι η σιωπή των χειλέων τη στιγμή που η καρδιά βρίσκεται σε ταραχή. Μέση κατάσταση αυτής είναι η σιωπή των λογισμών σε στιγμές που η ψυχή βρίσκεται σε…

«Η Ελλάδα, η χώρα των παράλληλων μονολόγων».(Σεφέρης) «Εκείνος που θέλει να επιβάλλει τη γνώμη του κατά τη συζήτηση, έστω και αν είναι σωστά αυτά που λέει, ας γνωρίζει ότι πάσχει από την ασθένεια του διαβόλου (την αλαζονεία). Και αν βέβαια το κάνει αυτό κατά τη συζήτηση με ίσους του, ίσως μπορέσει κάποτε να θεραπευτεί με την επίπληξη των ανωτέρων του. Αν όμως συμπεριφέρεται έτσι και προς τους ανωτέρους του ή και σοφότερους από αυτόν, αυτό είναι αθεράπευτο εκ μέρους των ανθρώπων. Εκείνος που δεν υποχωρεί στα λόγια, είναι φανερό ότι δεν υποχωρεί ούτε και στα έργα...»(Κλίμαξ Ιωάννου Σιναϊτου)«Μη διακόψεις τον…