Ο μεγάλος Μεθοδιστής ιεροκήρυκας Wallace Hamilton διηγείται την ιστορία του ινδιάνου βοσκού που είχε ένα πρόβλημα με τον γείτονά του. Φαίνεται ότι ο γείτονας είχε μία αγέλη σκύλων που τριγυρνούσαν ελεύθεροι και συνεχώς έπνιγαν τα πρόβατα του βοσκού. Ο βοσκός σκέφτηκε προσεκτικά όλες τις επιλογές τις οποίες είχε. Θα μπορούσε να κάνει μήνυση στο γείτονά του, αλλά αυτό θα κόστιζε ακριβά και θα αποξένωνε το γείτονά του. Ή θα μπορούσε να κτίσει μεγαλύτερο φράχτη, ώστε να κρατά τα σκυλιά έξω, αλλά αυτό θα απαιτούσε χρόνο και χρήματα που δεν υπήρχαν, έτσι δεν θέλησε να κάνει ούτε αυτό.   …

Επισκέφτηκε κάποτε το μοναστήρι ένας Κόπτης θεολόγος. Στη συζήτηση την οποία είχε με τον Γέροντα Επιφάνιο, αυτός του ευχήθηκε να τον οδηγήσει σύντομα ο Θεός στην Ορθοδοξία. Επειδή όμως οι ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τη συμπροσευχή με αιρετικούς, ο γέροντας δεν του επέτρεψε να παρακολουθεί τις ακολουθίες από το Ναό, αλλά από το Αρχονταρίκι, το οποίο βρίσκεται δίπλα σε αυτόν. Θυμάμαι, αναφέρει αυτός που διέσωσε το περιστατικό, ότι μεταξύ άλλων είπε:- Στη ζωή μου δεν έχω να επιδείξω τίποτα καλό, πιστεύω όμως ότι οι Ιεροί Κανόνες θα απολογηθούν υπέρ εμού στο Θεό.Όταν ο ετερόδοξος επισκέπτης επρόκειτο να αναχωρήσει από το μοναστήρι,…

Έλεγε ο πατήρ Παΐσιος: «ο θυμός χρειάζεται όταν πρόκειται να υπερασπιστούμε την πίστη μας και όχι τον εαυτό μας. Πρέπει να θυμώνουμε όταν βλέπουμε ότι πολεμείται η πίστη μας. Αν κατηγορήσουν εμένα έχω υποχρέωση να το δεχτώ. Αλλά για την Ορθοδοξία χρειάζεται θυμός... ...- Γέροντα, λέει σε ένα τροπάριο: «θυμόν κινήσαντες τον δικαιότατον»(Απόσπασμα από στιχηρό των αίνων της εορτής των Αγίων Πατέρων της Α Οικουμενικής Συνόδου). Ποιος θυμός είναι δικαιότατος; - Όταν αδικούνται άλλοι και φωνάζει κάνεις και θυμώνει από πόνο πραγματικό, τότε είναι «δικαιότατος ο θυμός». Όταν αδικείται ο ίδιος και θυμώνει, τότε δεν είναι καθαρός ο θυμός. Όταν…

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί»(Ματθ. 5,9). Κανείς δεν αντιλέγει. Εγώ όμως είδα και «εχθροποιούς» οι οποίοι υπήρξαν μακάριοι. Ήταν κάποτε δύο που συνδέονταν με αμαρτωλή σχέση. Και κάποιος από τους γνωστικούς πατέρες, σπουδαιότατος στην αρετή, δημιούργησε μίσος μεταξύ τους κατηγορώντας τον ένα στον άλλο ότι τον έβριζε, και αντίθετα. Έτσι κατόρθωσε ο πάνσοφος να αποκρούσει με ανθρώπινη πονηριά την κακία των δαιμόνων και να δημιουργήσει μίσος που διέσπασε τον αμαρτωλό δεσμό» (Κλίμαξ, Ι.Μ. Παρακλητου, σελ. 316)

    Ακούστε λοιπόν την κατά Θεόν πληροφορία που δόθηκε σε μένα τρεις μέρες πριν μου γράψετε την ερώτηση. Όλοι οι πατέρες που ευαρέστησαν τον Θεό, άγιοι και δίκαιοι και γνήσιοι δούλοι του Θεού, ας προσευχηθούν για μένα. Μη νομίσετε όμως ότι, αν και ήταν άγιοι, μπόρεσαν να καταλάβουν ολοκάθαρα όλα τα βάθη του Θεού. Διότι ο Απόστολος λέγει· «ένα μέρος γνωρίζομε, και ένα μέρος προφητεύομε»· και πάλι· «στον ένα δίνεται δια του πνεύματος», αυτό κι αυτό, και όχι όλα εκείνα σε κάθε άνθρωπο, αλλά άλλα έτσι, και άλλα αλλιώς· όλα όμως τα ενεργεί το ένα και το αυτό Πνεύμα.…

    Η υπερηφάνεια είναι ικανή από μόνη της να καταστρέψει κάθε αρετή της ψυχής, είτε ελεημοσύνη βρει, είτε προσευχή, είτε νηστεία, είτε οτιδήποτε παρόμοιο. Διότι «η υψηλοφροσύνη των ανθρώπων, λέει, είναι ακάθαρτη απέναντι στον Κύριο».     Επομένως δεν μολύνει μόνο η πορνεία εκείνους που επιδίδονται σε αυτήν, ούτε η μοιχεία, αλλά και η υπερηφάνεια και μάλιστα πολύ περισσότερο από εκείνες.     Γιατί; Διότι η μεν πορνεία, μολονότι είναι ασυγχώρητο κακό, εν τούτοις έχει να προβάλλει κάνεις ως δικαιολογία την επιθυμία. Ενώ η αλαζονεία δεν μπορεί να βρει ούτε κάποια δικαιολογία, ούτε οποιαδήποτε πρόφαση, για την οποία θα…

Ο όσιος Σέργιος του Ραντονέζ (1314-1392) ντυνόταν πάντοτε φτωχικά. Γι’ αυτό και δεν τον αναγνώριζαν οι επισκέπτες. Κάποιος χωρικός από ένα μακρινό χωριό άκουγε πολλά για τον όσιο. Επιθύμησε λοιπόν να τον δη. Ήρθε στη μονή και άρχισε να ρωτά, πού θα τον συναντούσε. Του είπαν ότι βρισκόταν στον κήπο. Πήγε στον κήπο και είδε έναν απλό μοναχό, ντυμένο μ’ ένα ρούχο γεμάτο μπαλώματα, να σκάβη τη γη. Ο χωρικός σκέφτηκε ότι του είπαν ψέμματα. Περίμενε να δη ένα λαμπροφορεμένο ηγούμενο μέσα σε δόξα και τιμή. Γύρισε λοιπόν στο μοναστήρι και άρχισε να παρακαλή: -Πέστε μου, πού είναι ο γέροντας;…

ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ οι βιογράφοι του Οσίου Ευθυμίου του Μεγάλου πως ανάμεσα στ’ άλλα χαρίσματα που του είχε δώσει ο Θεός, ήταν και τούτο: Όταν ιερουργούσε -γιατί είχε το αξίωμα της ιεροσύνης- έβλεπαν οι μαθητές του, όσοι τουλάχιστον ήταν άξιοι, Άγιο Άγγελο να τον εξυπηρετεί μέσα στο Άγιο Βήμα.Όταν οι μοναχοί του πλησίαζαν να κοινωνήσουν, έβλεπε στα πρόσωπά τους ο Όσιος ποιοι ήταν προετοιμασμένοι και ποιοι απροετοίμαστοι ή και ανάξιοι να προσέλθουν, κι αμέσως τους εμπόδιζε. Ύστερα τους καλούσε σε εξομολόγηση για να καθαρίσουν την ψυχή τους.
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ Άγιο Επίσκοπο λένε ακόμη οι Πατέρες πώς όταν έβγαινε να κοινωνήσει τον λαό, έβλεπε…

ΜΗ ΚΡΊΝΕΤΕ, ΊΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ Με την κατάκριση φεύγει η Χάρις του Θεού -    Όταν, Γέροντα, μου περνάη ένας λογισμός εις βάρος του άλλου, είναι πάντοτε κατάκριση;-    Δεν το καταλαβαίνεις εκείνη την ώρα;-    Μερικές φορές αργώ να το καταλάβω.-    Κοίταξε να καταλαβαίνης το συντομώτερο την πτώση σου και να ζητάς συγχώρηση και από την αδελφή την οποία κατέκρινες και από τον Θεό, γιατί αυτό γίνεται εμπόδιο στην προσευχή. Με την κατάκριση φεύγει αυτομάτως η Χάρις του Θεού και δημιουργείται αμέσως ψυχρότητα στην επικοινωνία σου με τον Θεό. Πώς να κάνης μετά προσευχή; Η καρδιά γίνεται πάγος, μάρμαρο.Η κατάκριση και η…

ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ιστορία την διηγήθηκε ο Όσιος Αρσένιος στους μαθητές του. Εκείνοι την έγραψαν μαζί με άλλες που τους είχε πει. Έτσι έφτασε ως εμάς.Κάποιος αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν ήθελε να παραδεχτεί πως ο άγιος Άρτος, που μεταλαμβάνουμε, είναι αυτό το Σώμα του Κυρίου. Οι Γέροντες, που το έμαθαν, τον φώναξαν κι επιχείρησαν να του εξηγήσουν την ορθή άποψη της Εκκλησίας για τα Άχραντα Μυστήρια, ώστε να τον βγάλουν από την πλάνη του. Εκείνος όμως δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να πειστεί. Οι Πατέρες τον άφησαν, αλλά έκαναν προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να καταλάβει την αλήθεια…