64. Γιατί παρουσιάζει τόσο θλιβερό και αποτρόπαιο θέαμα ο άνθρωπος που κυριεύθηκε από θυμό; Γιατί απλούστατα, μέσα του εργάζονται τα πνεύματα του κακού. Αυτά σκοπό τους έχουν την καταστροφή του ανθρώπου. Με τον θυμό, που του προκαλούν, τον οδηγούν κάποτε στην αυτοκτονία ή στον φόνο. Γι’ αυτό ο Κύριος και Λυτρωτής μας εντέλλεται να είμαστε πράοι και ταπεινοί. Λέγει: «Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. ια' 29). Η οργή είναι φοβερό και αφύσικο φαινόμενο στην ανθρώπινη ζωή. Την εμπνέει κυρίως η υπερηφάνεια, ο εγωϊσμός. Ας μη λησμονούμε ότι «οργή ανδρός δικαιοσύνη Θεού ου κατεργάζεται» (Ιακ.…

Σήμερα που είχα πάει στη μητέρα μου άκουσα το μεσημέρι έναν ακόμη καβγά ανάμεσα στο ζευγάρι του διπλανού διαμερίσματος παρόντος και του πεντάχρονου αγοριού τους. Εκείνος έβριζε και προσέβαλε αισχρά σε έξαλλη κατάσταση τη γυναίκα του και εκείνη προσπαθούσε επί ματαίω να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Δεν έχει σημασία ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο και σίγουρα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λύνονται με αυτόν τον τρόπο οι διαφορές! Σημασία έχει πως σε αυτό το σπίτι δεν υπάρχει ειρήνη και αγάπη και το κυριότερο ότι πληγωνόταν για μια ακόμη φορά η ψυχή ενός παιδιού που γινόταν μάρτυρας ενός βίαιου…

511-     ΠΩΣ ΛΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ. Κάτοικοι γειτονικών χωριών φιλονικούσαν από πολλά χρόνια μεταξύ των. Στο τέλος αποφάσισαν να πάνε να βρουν ένα φημισμένο για τη σοφία του και την αγιότητά του ερημίτη και να του εκθέσουν τα ζητήματά των.             Οι αντιπρόσωποι των χωριανών παρουσιάσθησαν στον ερημίτη. Ο ασκητής ερημίτης τους άκουσε με υπομονή. Στο τέλος πήρε το σχοινί, που είχε στη μέση του, σχημάτισε ένα κόμβο και τον έδωσε στους αντιπροσώπους λέγοντας:             -Έχετε την καλωσύνη να λύσετε τον κόμβο αυτόν;             Οι αντιπρόσωποι τον έλυσαν χωρίς καμιά δυσκολία.             -Έτσι , προσέθεσε ο ασκητής, οι άνθρωποι πρέπει να…

53. Η κακία είναι μεταδοτική. Πριν την εκφράσουμε με λόγια ή με έργα, κατοπτρίζεται στο πρόσωπό μας, στα μάτια μας και μεταδίδεται στην ψυχή του ανθρώπου, εναντίον του οποίου την τρέφουμε. Αν ξερριζώσης μέσα σου το πάθος που έχεις εναντίον του αδελφού σου, ξερριζώνεις το ίδιο πάθος και μέσα του. Αν ειρηνεύσεις, θα ειρηνεύση και εκείνος. Πόσο στενή είναι η συνάφεια μεταξύ των ψυχών! Είχε δίκιο ο Απόστολος να λέγη: «ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη» (Εφεσ. δ’ 25). «εις άρτος έν σώμα οί πολλοί έσμεν» (Α’ Κορ. ι’ 17). «ἐποίησέ ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων» (Πράξ. ιζ’ 26). Έτσι ο Κύριος…

(Στο παρακάτω έξοχο κείμενο, που χρονολογείται από το 1983, ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Ρώσος λογοτέχνης, Αλεξάντερ Σολζενίτσιν (1918 – 2008) εντοπίζει την αιτία για τη Ρωσική Επανάσταση. Σημειώνει ότι ο ίδιος λόγος είναι πίσω από την ερήμωση, τη σκληρότητα και τον εγωισμό σε ολόκληρο τον εικοστό αιώνα).Πριν από μισό αιώνα περίπου, ενώ ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι ότι άκουγα αρκετούς ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τις μεγάλες καταστροφές που είχαν πλήξει τη Ρωσία: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό. Από τότε έχω περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια που εργάζομαι για την ιστορία της Επανάστασής…

678.Ερώτηση. Επειδή έχει γραφεί, «μακάριοι είναι οι ειρηνοποιοί»13, άραγε είναι καλό να φροντίζομε για την ειρήνη όλων;ΑπόκρισηΕίναι καλύτερο το να ειρηνοποιεί κάνεις την καρδιά του. Και αυτό αρμόζει στον καθένα, και μακάριος είναι εκείνος που κάνει αυτό. Το να ειρηνοποιεί όμως εκείνους που μάχονται δεν είναι του καθενός, αλλά εκείνων που μπορούν να παρέλθουν αυτό χωρίς βλάβη. Ο ασθενής οφείλει να χαίρεται με την ειρήνη όλων, να μη επιχειρεί όμως να μεσιτεύει για την ειρήνη του καθενός, παρά μόνο των αγαπητών του κατά Θεόν, και αυτό να το κάνει, όταν δεν υπάρχει γι’ αυτόν ζημία ψυχής. (Βαρσανουφίου Έργα, ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ.…

28. Δόξα σοι, Λυτρωτή μου, Παντοδύναμε Θεέ! Δόξα σοι, ω πηγή του ελέους! Δόξα σοι, Κύριε σπλαχνικέ, που πάντοτε είσαι έτοιμος να ακούσης την προσευχή μου και να με σώσης από την ανομία μου! Δόξα σοι, Παντεπόπτη, που η ματιά σου με περιβάλλει με αγάπη και διεισδύει έως τα κατάβαθα του είναι μου! Δόξα σοι! Δόξα σοι! Δόξα σοι, γλυκύτατε Ιησού, Λυτρωτή μου! 29. Το πιο πολύτιμο δώρημα του Θεού, που έχουμε ανάγκη και το εξασφαλίζουμε συχνά με την προσευχή, είναι η ειρήνη της καρδιάς. Ο ίδιος ο Κύριος μας είπε: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ…

Όταν παλαιότερα έτρεχα από το πρωί ως το βράδυ σε δουλειές και υποχρεώσεις, φορτωμένη με χιλιάδες σκέψεις για ό,τι είχα να αντιμετωπίσω, κατέληγα αργά τη νύχτα να πάω για ύπνο ψόφια και ούτε καν είχα το κουράγιο να αναρωτηθώ αν τελικά με αυτόν τον τρόπο της ζωής μου ήμουν ευτυχισμένη. Ένιωθα μια πληρότητα και ικανοποίηση που μπορούσα να είμαι αποτελεσματική σε τόσες πολλές ενασχολήσεις αλλά σίγουρα στο τέλος της ημέρας αυτό που κυριαρχούσε ήταν η έντονη κούραση τόσο η σωματική όσο και η ψυχοπνευματική. Συν τω χρόνω αυτή η κόπωση με οδήγησε σε νευρική κατάπτωση και κάπως έτσι στην αναθεώρηση…

...Σήμερα με την παρούσα επιστολή μου σας γράφω περιληπτικώς την ομιλία που έκανα στον ιερό ναό της μητροπόλεως την εορτή του Αγίου Νικολάου. Έλαβα αφορμή από την περικοπή της ανάγνωσης του Αποστόλου: «...πεποίθαμεν γαρ, ότι καλήν συνείδησιν έχωμεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι» και μίλησα «περί αγαθής συνειδήσεως». Είπα, λοιπόν, ότι η αγαθή συνείδηση είναι το μεγαλύτερο από όλα τα αγαθά, γιατί της δίνεται ως βραβείο η ειρήνη της ψυχής, η γαλήνη της καρδιάς, η αταραξία της συνειδήσεως, η ηρεμία του πνεύματος. Αυτή πλημμυρίζει την καρδιά μας με χαρά, αυτή μας κάνει να στεκόμαστε με θάρρος μπροστά στον θεό, αυτή…

"Να πως δοκίμαζαν τους υποτακτικούς των οι παλαιοί άγιοι Γέροντες ώσπου να μορφωθούν μέσα τους οι αρετές του Χριστού και πάνω απ’ όλες η ταπεινοφροσύνη. Το ακόλουθο περιστατικό μας το διηγείται ο Όσιος Κασσιανός. Ένα αρχοντόπουλο από την πόλι πήγε σ ένα γειτονικό Κοινόβιο και ζήτησε να γίνη καλόγερος. Ο Ηγούμενος για να τον δεχτη του έκανε αυτή τη δοκιμασία. Του φόρεσε κουρέλια, του φόρτωσε στην πλάτη καμμιά εικοσαριά πανέρια και τον έστειλε να τα πουλήση στην πόλι. Τον πρόσταζε να μην τα δώση όλα μαζί σε κανένα μαγαζί, μα ένα— ένα γυρνώντας και διαλαλώντας το εμπόρευμά του στους πιο…