«Σε ένα χωριό του Πηλίου, που λέγεται Πινακάτες, υπήρχε μία θανατηφόρα ασθένεια, η οποία, κατά τη δεισιδαιμονία των ανθρώπων, ονομάζεται βρυκόλακας. Η ασθένεια αυτή είχε κύριο σύμπτωμά της το να τρέχει αίμα απ’ το στόμα και τη μύτη του ανθρώπου και έτσι να πεθαίνει. Και στο χωριό αυτό πέθαναν τότε 25 άνθρωποι. Αλλά ο διάβολος για να πλανήσει τους εκεί ανθρώπους, έδειχνε ψεύτικες και φανταστικές φωτιές στον αέρα και άλλα παρόμοια σημεία, απ’ τα οποία πλανήθηκαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν στους Πινακάτες κι έλεγαν ότι αυτά τα οποία έβλεπαν ήταν βρυκόλακες, δηλαδή νεκροί που βγήκαν τη νύχτα από τους τάφους,…

«Όπως ένας τόπος και ένα σπίτι, όπου πραγματοποιούνται αρετές και καλά έργα και κατοικούν άγιοι άνθρωποι, ο τόπος εκείνος και το σπίτι λέω αγιάζεται και χαριτώνεται και χαίρουν να πλησιάζουν σε αυτό οι άγγελοι, έτσι και ένας τόπος ή ένα σπίτι, όπου γίνονται αμαρτίες και κακά έργα, ο τόπος εκείνος λέω και το σπίτι μολύνεται, αγριεύει, κι εκεί παραμονεύουν και ενεργούν οι δαίμονες, δείχνοντας διάφορα φαντάσματα· διότι κατά κάποιο τρόπο, αφιερώθηκε και έγινε τόπος οικείος των δαιμόνων ο τόπος εκείνος και το σπίτι, δια της πράξεως των δαιμονικών έργων. Γι αυτό και η Αγία Γραφή λέει, ότι από τις αμαρτίες των…

Ξεκίνησε κάποτε ο αββάς Δανιήλ να επισκεφτεί ένα πνευματικό Γέροντα πολύ βαθειά στην έρημο. Τον βρήκε η νύχτα στο δρόμο κι επειδή δεν είχε άλλο καταφύγιο, μπήκε σε μία πυραμίδα από κείνες που υψώνονται στην Αιγυπτιακή πεδιάδα. Διάλεξε ένα κρανίο, από τα πολλά που βρήκε μέσα, το έβαλε προσκεφάλι και ξάπλωσε να κοιμηθεί. Οι δαίμονες θαύμασαν την τόλμη του και για να τον φοβίσουν άρχισαν να κουβεντιάζουν μεταξύ τους.- Έλα μαζί μας στο λουτρό, κυρία, φώναζαν, σαν αν μιλούσαν σε γυναίκα.- Δεν μπορώ, ακούστηκε γυναικεία τάχα φωνή, σαν να έβγαινε από το κρανίο, που είχε για προσκέφαλο ο αββάς. Έχω ξένο…